Dodaj nową odpowiedź

Kolejne to najbardziej typowe i do bólu ugrane „argumenty” – Zapewne jesteś niewykształcony(a), więc zasługujesz za swój los. „Wali mnie to”, ograniczam pojmowanie świata do mojego kółka rodzinnego. „Nie podoba się to wypierdalaj – na twoje miejsce jest kilkanaście innych osób”. A także próba odejścia od problemu i zwrócenie uwagi na „brzydkie słowa” kasjerki.

Mnie się wydaje, że problemem nie jest ograniczenie postrzegania świata jako "kółka rodzinnego". Nie, chodzi o coś innego - ta pani chce wmówić sobie i innym, że to w ogóle nie dzieje się naprawdę, dlatego pisze o tym, że "nie uczyłeś się, to zapierdalasz", w sytuacji, w której ktoś, kto jakoby się nie uczył wcale nie zapierdala, on przestaje właśnie i się buntuje. To nie są wyrazy świadomości, to co zaprezentowałeś. Przynajmniej nie przede wszystkim. Przede wszystkim to jest próba takiego opisania rzeczywistości, żeby bunt stracił kompletnie wartość. Ponieważ "nie uczyłeś się, to zapierdalasz" to nawet jak odmówisz posłuszeństwa, to i tak Cie to spotka, nawet jakbyś to odsunął w czasie. A jak Cię nie spotka, to stanie się coś Niewymownie Złego. Coś musi być nie w porządku, skoro działanie nie jest uporządkowane zgodnie z zacytowana "zasadą". Tego typu "zasady" (cydzysłowie, bo chodzi mi o to, że one w ogóle nie muszą rządzić żadnym zachowaniem tak naprawdę) nie są tylko przejawami jakiś procesów - to są zdania, przez które coś się dzieje, utrwala się, poprzez jej wypowiadanie bierną zgodę na system.

nie jesteśmy sobie nic dłużni - Max S.