Dodaj nową odpowiedź

Bardzo ciekawy raport, jak i same badania. Wiele z ich wynikow i wynikajacych z nich tez, pokrywa sie z moimi osobistymi doswiadczeniami zebranymi na przestrzeni blisko dwudziestoletniej sluzby w stosunkach pracy zarobkowej.

Jednak pozwole sobie na maly psychospoleczny suplement...

Poczucie roli spolecznej, dostep do systemu swiadczen socjalnych i szersze kontakty towarzyskie (jako trzy dosyc slusznie sugerowane przez naukowcow filary lepszego samopoczucia czlowieka) sa nierozlacznie zwiazane ze kwestia zatrudnienia (i pracy samej w sobie) tylko w takim systemie jak kapitalizm (tez ten panstwowy) gdzie zycie czlowieka ogolnie obraca sie wokol osi produkcji (i reprodukcji).

Zarazem, warto zdac sobie sprawe, ze zyje wokol nas tez wiele osob (oczywiscie jest to wciaz tylko znikoma czesc spoleczenstwa) oraz nieliczne spolecznosci, ktorym udalo sie wyzwolic mentalnie (kolektywnie i indywidualnie) z paradogmy "zycie=praca" i nawet jezeli nie koniecznie zyja one w dobrobycie, to ich stan psychiczny, ich poczucie roli spolecznej, zasieg kontaktow towarzyskich i wynikajacy z nich wlasnie (a nie z panstwowej opieki) dostep do tego co nazywamy "swiadczeniami socjalnymi", jest na wysokim poziomie.

To perspektywa, ktora najczesciej pomijaja nawet najambitniejsze badania psychospoleczne. Zreszta nieobecna tez kompletnie w sferze tzw. "polityki socjalnej". I chyba wlasnie dlatego na nas ciazy obowiazek nieustannego jej uzupelniania.

I chyba wlasnie dlatego zapragnelam to dodac... ;)