Dodaj nową odpowiedź

Z Twojej wypowiedzi wnioskuje (czy slusznie?), ze uwazasz iz Chavez jest tylko cynicznym graczem o zlych intencjach, a proces zmian zapoczatkowany przez niego w Wenezueli nie ma charakteru emancypacyjnego?

Moim zdaniem, mylisz sie. Oczywiscie rozumiem, ze jako anarchiscie nie koniecznie podoba ci sie silny lider jakim jest Chavez (choc o ile mi dobrze wiadomo zaden znaczacy anarchistyczny projekt, pozostawmy na boku jego osiagniecia, nie byl wolny od liderow). Chciej natomiast zauwazyc, ze ten sam lider wiele uwagi poswieca tworzeniu infrastruktury spolecznej (takiej jak chocby wyzej wspomniane 'consejos comunales', czyli po polsku "rady lokalne/wspolnotowe"), ktora odgrywa kluczowa role w odzyskiwaniu przestrzeni politycznej dla "ludu", utrwaleniu dotychczasowych zdobyczy boliwarianskiej rewolucji i umozliwianiu dalszego jej postepu. Innymi slowy, Chavez - jako lider - dzialajac w niezwykle trudnych warunkach (mam tu na mysli polityke Stanow Zjednoczonych wzgledem regionu, opozycje kontrolujaca wiekszosc mediow, itd.), stwarza "ludowi" realne mozliwosci dla jego spolecznej, ekonomicznej i politycznej emancypacji. To rzecz jasna bardzo uogolniona wizja sytuacji w Wenezeuli, ktora nie mniej jednak wydaje mi sie dobrym punktem wyjscia w okreslaniu wlasnego stosunku do Chaveza, ktory jak widze nas rozni.