Dodaj nową odpowiedź

Obszerniej odpowiadając na to pytanie, można powiedzieć, że każdy ruch społeczny ma fazę ataku, fazę stabilizacji i fazę odwrotu. Podczas fazy ataku, strona rządowa nie chce iść na żadne kompromisy i to wzmacnia antagonistyczny ruch społeczny, bo nie znajduje on ujścia w systemowych procesach i kanałach.

Faza stabilizacji może doprowadzić do wciągnięcia części ruchu społecznego w proces współrządzenia (o ile ruch społeczny był dość silny). O ile państwo nie zostało do tego momentu obalone, stabilizacja ruchu i wypracowanie oficjalnych kanałów współpracy powoduje stabilizację i umocnienie państwa.

Faza odwrotu ruchu społecznego następuje wtedy, gdy elity wywodzące się z ruchu społecznego ustabilizują się na swoich stanowiskach i przestają się liczyć z jakimikolwiek ruchami społecznymi, a ludzie znajdują się w stanie głębokiego rozczarowania.

Stosując ten model do obecnej sytuacji, jesteśmy w fazie odwrotu ruchów społecznych, a ustabilizowane elity wywodzące się z Solidarności nie liczą się zupełnie z ruchami społecznymi - w tym z ruchem związkowym, z którego się wywodzą. Próbujemy przejść z fazy odwrotu do fazy ataku, która jako jedyna jest korzystna z punktu widzenia strategii anarchistycznej. W tej fazie nie ma zagrożenia korupcją aktywistów przez system, gdyż elity pilnujące status quo nie są tym zainteresowane.

Ryzyko pojawia się dopiero w fazie stabilizacji, gdzie może się okazać, że niektórzy z naszych dzisiejszych sojuszników będą naszymi przyszłymi przeciwnikami.