Dodaj nową odpowiedź

Że są niby zbyt zabiegani aby wygospodarować czas? A ile czasu statystyczny obywatel spędza np.przed telewizorem (ja takowego w ogóle nie posiadam)? Myślę,że jest to kwestia odległości jaką się do pokonania. Nie oszukujmy się, poza osobami niepełnosprawnymi, które rzeczywiście powinny jeździć transportem publicznym za darmo lub z dużymi zniżkami i osobami w wieku emerytalnym, których i tak problem codziennego dojeżdżania do pracy nie dotyczy, każdy może te 3-4 przystanki pokonać pieszo albo przejechać powiedzmy do 10km w jedną stronę na rowerze większość dni w roku. I na stan zdrowia może to tylko korzystnie wplynąć. A jeśli tego nie robi, to znaczy, że albo woli z jakichś względów marznąć na przystankach i tłoczyć się w autobusie albo jeszcze nie wpadł na to, że można inaczej...Co innego jak się ma do pokonania ponad 20km w jedną stronę - wtedy jeżdżenie na rowerze rzeczywiście staje się zbyt czasochłonne, na co dzień, a jeśli fajne to tylko od czasu do czasu przy dobrej pogodzie. Ja sam różne z tych wariantów w życiu przerabiałem, więc wiem o czym mówię.
A domaganie się darmowego transportu dla wszystkich ma jednak sens o tyle, że buduje pewien kontekst, w którym odstąpienie od podwyżek i przystanie na rozsądnie niskie ceny biletów może być traktowane jako kompromis a nie radykalizm.
Mówię to jako sympatyk-realista do pracy jeżdżący na drugi koniec miasta metrem a w inne miejsca, gdzie metro nie dojeżdża, rowerem, rzadziej na motorze, w bardzo szczególnych sytuacjach np. gdy trzeba kogoś kto na motor jako pasażer nie wsiądzie, lub coś dużego gdzieś zawieźć, kilkunastoletnim samochodem, kupionym z drugiej ręki okazyjnie dość...