Dodaj nową odpowiedź

Cytuję: "Nie tol'ko mieńszewiki, no i priżnije sojuzniki bol'szewikow slewa pieriechodiat v oppozicyjo nowomu rieżimu. Tak, s ostroj krotikoj politiki bol'szewistskogo prawitielstwa, 'gosudarstwiennogo socjalizma', samogo poniatija 'socjalisticzeskoje otieczestwo' na swojej I Vsiesojuznoj konfieriencyi, prochodiwszej w Moskwie s 25 avgusta po 1 sientiabria 1917 g., wystupili anarcho-sindikalisty. W kaczestwie pozitiwnoj al'tiernatiwy anarcho-sindikalisty priedłagali wiernutsa k utraczennym łozungam Oktiabria, k samostajatielnosti fabzawkomow, tak kak oni jawlajutsa 'osnovnoj proizvodstwiennoj samouprawlennczeskoj organizacyjej' i nachodiatsa 'pod postajannym i bditielnym kontrolem raboczich'. Charaktierno, szto wo wriemia kratkosrocznogo otkaza bol'szewikow ot łozungow 'Wsia włast' Sowietam' s analogicznymi wzgliadami wystupał i Lenin, no tiepier' podobnaja propaganda uże sczitałaś kontrriewolucionnoj." (D.O.Czurakow, "Russkaja riewolucyja i raboczije samouprawlenije", s. 159-160).
Chyba przyznasz, że autor tego cytatu nie idealizuje i nie demonizuje żadnej ze stron.
Poniżej Czurakow wyjaśnia kiedy sfinalizowany ten przełomowy zwrot w polityce bolszewików (25 maja - 4 czerwca 1918, na I konferencjii Sownarchozow) i jakie były jego przyczyny. Proponuję abyś przeczytał następujący po tym cytacie fragment oraz rozdział "Ot 'proletarskogo kollektiwizma' k 'wojennomu komunizmu'" (s.162-166).
CO CI TU NIE PASUJE?
Możesz oczywiście nie zgadzać się z argumentacją Czurakowa wyjaśniającą przyczyny tego przełomu, ale nie koniecznie musisz mieć rację.
Nam jego uwagi wydają się trafne.