Dodaj nową odpowiedź

Ludzie, no niestety, ale wy macie spaczone widzenie. Jestem wesołym człowiekiem dosyć, nie żywię nienawiści do nikogo, po prostu mnie irytuje manipulacja i takie czarnowidzenie. Yak od razu wpisuje mnie w schemat kogoś, kto się zawiódł i nienawidzi - a skąd, mało, mimo tego i owego podziałam i to i owo. Tylko dla mnie jest jasnym, że jak niektórym ludziom nie da się pomóc, bo nie chcą to motłochu nie ma co uwzniaślać. Parszywej gemby nie mam wbrew pozorom, i w sumie się nie dziwię, że reagujesz w ten sposób, bo cóż Ci zostało, od nazioli mnie najlepiej zwyzywaj, i co tam jeszcze w repertuarze - kurwinistów, wąsów, piątej kolumny, lub od razu z gruber rury - reakcja i kontrrewolucja. :). Jesteście strasznie schematyczni, od razu jakiś gotowy model człowieka w kontrze macie. I cóż się plujesz, że piszę o swoich doświadczeniach, ja przynajmniej pisze o takich, gdzie dałem radę, a Ty ciągle o bidowaniu i nieszczęściu.

W ten sposób jak się widzi świat, Yak, to jest to niepełne, i wielce subiektywne. Ja tego poczucia nie mam, tylko patrzę z boku, a raczej z góry - dążenie do obiektywizmu jest cenne (choć ona sam nie jest możliwy). Zacietrzewienie to ja widzę u wielu tu piszących, na bogatszych, zaradniejszych od siebie, albo na tych, których nakazy ideologiczne każą nie lubieć. Często widoczne są objawy paranoi, syndrom utożsamiania się z przegranym. Szczerze mówiąc, to myślę że jesteście tak wewnętrznie bardzo smutnymi ludźmi. I stąd między innymi to działanie. Ale to już za bardzo byłoby prawdziwe.

Co do defekacji, to mam z rozmowami na jej temat tyleż wspólnego, co Wy z anarchizmem. Jak się wkurzać, że ns na 11 listopada wycierają sobie buzie patriotyzmem, to się wkurzać, że komuniści upierniczyli sobie, że to jest anarchizm.

To już Was zostawię w komentarzach, i tak nikogo nie przekonam, że można dojść do czegoś, świat nie jest taki paskudny, a anarchizm to nieco coś innego. Powodzenia w budzeniu mas i podgrzewania gniewu ludu.

:)