Istnienie klas społecznych często pomijane jest w mediach główno-nurtowych, a jeżeli już pada termin „klasa” trudno nie odnieść wrażenia, że na świeci...
Po raz 44 spotykamy się na łamach anarchistycznego periodyku „Inny Świat”. Tym razem, nieco szerzej, podjęliśmy dwa, a nawet trzy tematy... Niejako te...
Tureckie władze w osobie prezydenta Erdoğana rozpoczęły zmasowaną kampanię prześladowania zamieszkałej w tym kraju mniejszości kurdyjskiej. Wszystko z...
Jak blisko jesteśmy nienawiści Niemców lat trzydziestych do „obcych”? W ostatnią sobotę zorganizowano manifestacje skierowane przeciwko uchodźcom z kr...
Bardzo duża część uchodźców, przedstawianych jako Syryjczycy, jest tak naprawdę Kurdami, zamieszkującymi Syrię. Kurdowie od lat toczą walkę o stworzen...
Czytelnik CIA (niezweryfikowane), Śro, 2011-10-26 10:43
o właśnie, masz jak na zamówienie
An entire generation across the globe has grown up realising, rationally and emotionally, that we have no future in the current order of things. Living under structural adjustment policies and the supposed expertise of international organisations like the World Bank and IMF, we watched as our resources, industries and public services were sold off and dismantled as the "free market" pushed an addiction to foreign goods, to foreign food even. The profits and benefits of those freed markets went elsewhere, while Egypt and other countries in the south found their immiseration reinforced by a massive increase in police repression and torture.
So we stand with you not just in your attempts to bring down the old but to experiment with the new. We are not protesting. Who is there to protest to? What could we ask them for that they could grant? We are occupying. We are reclaiming those same spaces of public practice that have been commodified, privatised and locked into the hands of faceless bureaucracy, real estate portfolios and police "protection". Hold on to these spaces, nurture them and let the boundaries of your occupations grow. After all, who built these parks, these plazas, these buildings? Whose labour made them real and livable?
Why should it seem so natural that they should be withheld from us, policed and disciplined? Reclaiming these spaces and managing them justly and collectively is proof enough of our legitimacy.
Protest przeciwko zawłaszczaniu tegorocznego marszu antyfaszystowskiego 11 listopada przez partię Razem i współpracujące z nią organizacje, podpisaneg...
Manchester Solidarity Federation sprzeciwia się zarówno opcji "in" jak i "out". W sprawie referendum dotyczącego członkostwa w Unii Europejskiej wyraż...
Nie należy jednak zbyt na to liczyć. Można być niemal pewnym, iż żaden uczony nie ośmieli się dziś traktować człowieka tak, jak traktuje królika; trze...
Mówiłem już, gdzie szukać zasadniczej praktycznej przyczyny potężnego jeszcze obecnie oddziaływania wierzeń religijnych na masy ludowe. Owe właściwe i...
W dniach 25-26 czerwca, anarchosyndykaliści spotkali się na konferencji pod Madrytem, by omówić powstanie nowej federacji i utworzenie na nowo anarch...
„Omawiając działalność i rolę anarchistów w rewolucji, Kropotkin powiedział: ‘My, anarchiści rozmawialiśmy dużo o rewolucjach, ale niewielu z nas zost...
Jak się okazuje, kulturalne elity zaczęły dyskutować o warunkach pracy w restauracjach i barach, gdzie są stałymi bywalcami. Pomimo faktu, że wiele sz...
o właśnie, masz jak na
o właśnie, masz jak na zamówienie
An entire generation across the globe has grown up realising, rationally and emotionally, that we have no future in the current order of things. Living under structural adjustment policies and the supposed expertise of international organisations like the World Bank and IMF, we watched as our resources, industries and public services were sold off and dismantled as the "free market" pushed an addiction to foreign goods, to foreign food even. The profits and benefits of those freed markets went elsewhere, while Egypt and other countries in the south found their immiseration reinforced by a massive increase in police repression and torture.
So we stand with you not just in your attempts to bring down the old but to experiment with the new. We are not protesting. Who is there to protest to? What could we ask them for that they could grant? We are occupying. We are reclaiming those same spaces of public practice that have been commodified, privatised and locked into the hands of faceless bureaucracy, real estate portfolios and police "protection". Hold on to these spaces, nurture them and let the boundaries of your occupations grow. After all, who built these parks, these plazas, these buildings? Whose labour made them real and livable?
Why should it seem so natural that they should be withheld from us, policed and disciplined? Reclaiming these spaces and managing them justly and collectively is proof enough of our legitimacy.
http://libcom.org/library/occupy-movement-–-occupiers-tahrir-square-are-you