Dodaj nową odpowiedź

A Ty oczywiście, bo napisałem o zjawisku, utożsamiasz mnie z nim. I tak poprawa - nie piszesz automatycznie, żem wąs, czy konfidencjonalista. Otóż wyobraź sobie, że nie. A anarchosarmatów, wbrew linii CIA, która oficjalnie głosi iż czarne może być jedynie czerwone, jest więcej. I często mają oni do powiedzenia dużo więcej, aniżeli nastolatkowie (jeśli nie biologiczni, to mentalni) którzy w internecie, przenikniętym kontrolą, na portalu gdzie reklamuje się FB radośnie oznajmiają światu, że są antyautorytarystami. Lewacki front anarchistyczny uprawia autorytarne praktyki, po czym zachowuje się niczym panna na wydaniu. Choćby ta strona.

Nacjonalista, co przedmówcy się nie mieści, można być z dwóch powodów. Albo jest się imbecylem, który nie ma pojęcia o świecie, o swojej istocie, co rodzi niepewność i kompleksy, najlepiej leczone w grupie, która za wszelką cenę chce straszyć, by budować spójność i łechtać swe ego. Albo nacjonalistami obwołują się ludzie widzący co się dzieje ze światem, dokąd prowadzi globalizacja, jak traktowana jest przyroda, i posługują się modelem nacjonalisty by z tym walczyć. Ktoś, kto oczekuje że osoba ujawniająca się publicznie, publicznie działająca mówi faktycznie prawdę - jest naiwny.
Oba mechanizmy są doskonale widoczne w nurcie lewicy i anarchizmie. To konstrukty, ideologie to wymysł, liczy się jedynie osiągnięcie celu w wypadku tych silniejszych, i zaspokojenie dążeń, prawdziwych lub spreparowanych tym słabszym.