Dodaj nową odpowiedź

Z propagowaniem patriotyzmu w szkołach nie ma żadnych problemów. Wciąż propaguje się patriotyzm, jednak młodzież i wielu nauczycieli nawet zaczyna odczuwać to jako nieadekwatne do ich własnych uczuć, które buntują się przeciwko widzeniu świata przez pryzmat narodu lub racji stanu.
Wciąż cenzuruje się antypatriotyczne wypowiedzi w szkołach, wiem, bo byłam świadkiem i wiem, że taki jest stosunek szkół do tego typu opinii. W moim liceum faworyzowało się naziolka, bo był "patriotą" i tak ładnie mówił o naszych "idolach" - Dmowskim na przykład.
Wciąż śpiewa się hymn Polski na uroczystościach szkolnych. Nawet jak ktoś sobie śpiewa, to niech sobie śpiewa, ale moi koledzy lub ja (gdy byłam już starsza) nie odczuwaliśmy takie potrzeby. Nauczyciele grozili nam uwagami i zwracali nam uwagę.
Wciąż przedstawia się jednostronną wizję Polski jako państwa, które zawsze miało rację. Przykłady pojedynczych nauczycieli, które zaprzeczali temu stwierdzeniu, są zbyt odosobnione, by uznać je za normę. To stwarza w umysłach młodzieży szkolnej groźną wizję nieomylności Polski. Ja widzę skutki tej wyuczonej postawy na co dzień.
Ponadto uczucia patriotyzmu ludzie przenoszą w zadziwiająco łatwy sposób na stosunek wobec obcokrajowców. Tak wielu ludzi w Polsce nienawidzi Niemców, Rosjan czy Czechów. Pierwszych "za wojnę", drugich "za wojnę i Putina, i Smoleńsk, i...", a trzecich za bierność...
Gdy pomyślę sobie o szkole, nie chciałabym do niej nigdy wrócić. Do tego prania mózgów.

Miłość do kraju nie powinna być powodem do jakiejkolwiek akcji. Jesteśmy pod okupacją polskiego rządu i to najpierw spod niego powinniśmy się wyzwolić i zobaczyć, jak wiele problemów nagle znika - problem obcokrajowców przestaje być problemem, okazuje się bowiem, że da się jakoś żyć (na jakichś wspólnych zasadach, dając każdemu trochę autonomii). Perspektywa propaństwowa przeszkadza nam ujrzeć w innej osobie człowieka.

When we can't dream any longer we die.
Emma Goldman