Dodaj nową odpowiedź

Trochę za długie zdania, ale ja jestem sprzątaczką i zrozumiałam :-)

Podoba mi się tekst, jest tam trochę moich dzisiejszych i niedzisiejszych myśli (tak, sprzątałam wtedy) na temat tego spektaklu, aczkolwiek nie podobają mi się uogólnienia o gospodarowaniu gniewem i o wykluczonych.

Jestem zdania, że jeszcze świat się nie zawalił. Zacznijmy od sprzeciwu wobec nowelizacji prawa o zgromadzeniach. Nie wiem jak to zrobimy, zauważam postępujący spadek optymizmu na radykalnej lewicy (mam nadzieję, że to tylko emocje i/lub złudzenie). Możemy wyjść do ludzi naprawdę, a nie tylko na ulicę w centrum dużego miasta. Musimy to zrobić szybko i odczadzić "lud". Wielu z nas od dawna już ostrzegała przed zbytnim skupieniem się na samym przypisaniu roli uosobienia zła narodowcom. Wielu z nas ze zgrozą myśli o tym wszystkim, co pojawia się w co radykalniejszych lewicowych artykułach - o tym, że prawicowe zaczadzenie hodowane przez te wszystkie lata w szkołach na wszystkich szczeblach edukacji może aż tak mocno dopierdolić z ust mediów, polityków, celebrytów, a potem z ust naszych znajomych, koleżanek i kolegów ze szkoły, uczelni, pracy, najbliższej rodziny. Jest to scena niczym z koszmaru, kłamliwy napis, którego nie można zmyć.

Ale, moi drodzy, już mamy scenariusz pt. im gorzej tym lepiej. Teraz musimy coś z tym fantem zrobić. Podjąć rzuconą rękawicę :>
When we can't dream any longer we die.
Emma Goldman