Dodaj nową odpowiedź

Jest to realizowane przez wszystkie ruchy lewicowe na świecie. Oparciem jest walka o materialne warunki bytowe i budowanie solidarności wśród ludzi, którzy są pracownikami, lokatorami i mają takie same interesy klasowe (a więc nie posiadają środków produkcji). Wartością jest więź, która powstaje we wspólnej walce o poprawę swoich warunków życia. Odnajdziesz to wśród śmieciarzy w Rio de Janeiro i wśród brytyjskich dokerów.

Mitologia narodowa i religijna może w tym tylko przeszkadzać. Nie mówię tutaj o tym, żeby zabraniać komuś tożsamości religijnej, czy etnicznej, ale budowanie na niej ruchu społecznego zawsze kończy się katastrofą i nie służy interesom ludzi pracy. Interesów ludzi pracy najlepiej broni światopogląd, który blisko trzyma się realnych, materialnych warunków ich życia, a jednocześnie przyświeca mu bardziej abstrakcyjna idea sprawiedliwości społecznej.

Nie musisz sięgać do żadnej metafizyki - wystarczy ogarnąć konkrety, które są wokół ciebie.