Dodaj nową odpowiedź

Lajfstajl anarchistyczny to uogólnienie oczywiście i stereotyp, ale często jednak pokrywający się z rzeczywistością. Do lajfstajlu zaliczają się wszystkie wegetarianizmy, nienawiść do konsumpcji (a przez to też często do samych konsumujących) itd.. Ja szanuję wiele z tych życiowych wyborów, ale elitaryzm anarachistów mnie nierzadko wkurwia, zwłaszcza, kiedy wypowiadają (wypowiadamy? - ostatecznie nie wiem, czy mogę się tak określać) się w imieniu ludzi. Tak samo jak i staroświecki polityczny marketing (zupełnie niedostosowany do polskich realiów) wynikający właśnie z wspomnianego idealizmu. I błędy stylistyczne/ortograficzne na głównym portalu informacyjnym anarchistów (i często faktowo-superekspresowa retoryka).

Natomiast jeśli chodzi o trockizm, to być może powinienem dodać jakiś przedrostek "neo-"; chodzi mi o to, że nowa, powoli rodząca się w Polsce lewica jest głównie trockistowska i w tym nowym trockizmie nie widzę wielu różnic z anarchizmem. Poza tym, że jest bardziej przystępny i bliższy ludzi - nie każdy w końcu chce być skłotersem i jeść warzywa (nie krytykuję wege, sam długo byłem i tylko z niedbalstwa przestałem być).