Dodaj nową odpowiedź

Historia udowodniła także, szczególnie ostatnie 50 lat że nieskuteczny okazał się także syndykalizm. Istniejące od kilkudziesięciu lat nie były w stanie ani doprowadzić do rewolucji, ani przynajmniej konkurować z dużymi centralami związkowymi a nawet więcej: w większości wypadków ich wpływ z czasem się zmniejszył. I taka współczesna CNT ze związku kilkusetysięcznego w latach 70tych w ciągu dwuch dekad zmniejszyła się 10 krotnie! Tak samo inne związki żeby wymienić te silniejsze: francuska CNT (oba odłąmy) szwedzki SAC, argentyńska FORA, włoska USI - żadnych sukcesów na polu walki klas nie mówiąc już o walce z państwem bo tą wogóle się nie zajmują. A w innych krajach część grup anarcho-syndykalistycznych to wręcz kilkunastoosobowe sekty. I mówimy tu o grupach istniejących niekiedy po kilkadzisiąt lat bez jakiegokolwiek wpływu na cokolwiek.

Żeby nie było: historyczna CNT zajmowała się organizacją powstań, Durritu dokonywał ekspropriacji, normalne były walki anarchistów pistoleros czyli taktyka była bojowa a nie reformistyczna.

Natomiast żywiołowo rozwijający się na całym świecie od grudnia 2008 insurekcjonizm już przemienił i ożywił oblicze światowego anarchizmu można wręcz mówić że dzięki przykładowi greckiemu nastąpiło odrodzenie anarchizmu jako ideologii. Ale współczesny insurekcjonizm to nurt młody w większości krajów akcje insurekcyjne dokonywane są dopiero od kilku lat więc dajmy mu czas na rozwój i pokazanie swoich możliwości

Już w chwili obecnej większość akcji anarchistycznych na świecie ma charakter insurekcyjny jak ktoś nie wierzy niech zajrzy na http://actforfree.nostate.net/ i porówna z ilością działań podejmowanych przez inne nurty