Dodaj nową odpowiedź

Daj spokój owca. Jeden już mnie nazwał "fundamentalistą". Narzekania tzw. "starych pancurów", nawet związanych ze sceną i doświadczonych od pałek władzy już mnie meczą. Jak ktoś siedzi w środowisku latami to potem łatwo urazić jego uczucia "religijne". To ile kto ma lat ma tu tyle do istoty rzeczy co przysłowiowy piernik do wiatraka. Też siedziałem zakuty na posterunku, rzekomo za szereg podejrzeń przestępczych, m.in. sekciarstwo czyli za kobyle caco, i zmienili mnie przez to? Wręcz przeciwnie. To muszą być sławetne lata komuny? Tak, niech ci będzie, ze jestem internetowym rewolucjonistą i nie polecam bycia punkiem nikomu, za to myślącym człowiekiem polecam być jak najbardziej. Nie istnieje równanie Punk=Supergość, którego trzeba bronić zawsze, tak jak nie istnieje równanie normals=oportunista, którego trzeba negować. Poza tym, zawsze będę wewnątrz po części punkiem.
To co oni wyprawiają w Indonezji z punkami wzmocni tylko ich reakcję. To mnie tylko nauczyło, że z pewnymi działaniami ignoranckiej władzy nie działa się w sposób ostentacyjny jak się nie ma pleców, przynajmniej w zwartym, silnym i licznym środowisku, do którego bez problemu można się odwołać. Teraz dla mnie ważna jest moja praca z różnymi dzieciakami, a nie rozważania o punku w teorii i praktyce. To już mam za sobą, dodatkowo nawet w formie pisemnej.
Jeśli w Indonezji te punki rzeczywiście są silnym zagrożeniem kulturowym w każdym sensie (oby konstruktywnym, bo jak nie jesteś zakłamany to pewnie wiesz, ze z punkami to bywa czasem różnie), a nie tylko chwilowym zawrotem głowy i reakcją władz na ten zawrót, to rzeczywiście mają przesrane i mieć będą, ale to tylko gorzej dla władz. Inaczej się na da nic zmienić. Cierpienie jest wpisane w nieodpartą chęć zmian.