Dodaj nową odpowiedź

Naprawdę nie widzisz konieczności poprawnego i precyzyjnego określenia kto jest pracownikiem zmuszonym do samozatrudnienia?

Wsazany artykuł już obejmuje "samozatrudniających się" stosunkiem pracy w paragrafach 1-1 i 1-2. Nie można chyba tego lepiej ująć. Zatrudnienie "przez podmioty trzecie" nie ma żadnego znaczenia i nie jest też poruszane w powyższej informacji. Na stronie Solidarności - http://tinyurl.com/cx4847n - jest informacja, że chodzi o definicję słowa "pracownik" (art. 2 KP) i wszystko staje się jasne - to tylko takie "prawnicze bajdurzenie", przecież art. 22 par. 1-2 wprost uznaje umowy cywilno-prawne za "stosunek pracy" wykonywany przez "pracownika" (art. 22 par. 1) czyli tutaj akurat niczego zmieniać nie trzeba, wystarczy wyegzekwować istniejące już prawa.

Żeby było zabawniej to artykuły 2, 3 i 22 stanowią dość dziwaczną mieszankę - na ich podstawie uznać moża np. że taksówkarz jest zatrudniany przez pasażera, fryzjer przez klienta etc., czyli w takim przypadku powinni oni mieć prawo do zrzeszania się w "związki zawodowe" i strajku? czym taki strajk różniłby się od zmowy cenowej? związek zawodowy byłby to czy "kasta zawodowa"?

Proponowałbym rozgraniczenie tego w oparciu o powtarzalność wykonywanych obowiązków na rzecz określonego pracodawcy/zleceniodawcy i/lub miejsce wykonywania tych obowiązków. Jeśli podwieziesz kogoś raz na jakiś czas do pracy to jesteś taksówkarzem, jeśli wozisz go codziennie jesteś zatrudnianym przez niego szoferem. Pomalujesz komuś mieszkanie to jesteś malarzem na zlecenie, jeśli malujesz całe osiedle na zlecenie dewelopera to jesteś jego pracownikiem, także gdy wykonujesz to na zlecenie "podmiotów trzecich" ale rzecz dotyczy inwestycji tego dewelopera w tym samym miejscu itp. To dość pogmatwane prawo musiałoby być..... :-\