Dodaj nową odpowiedź

Zastanawia mnie, czy taka taktyka jak u nas w kraju prowadzona ma sens. Sytuacja spoleczenstwa kuleje coraz gorsze warunki zycia, knury u koryta zaciskaja nam coraz bardziej pasa, a ludzie w ogole nie podchwytuja postulatow i drogi podsuwanych przez srodowiska wolnosciowe. Co demonstracja, to ci sami ludzie, ktorych w kraju mozna policzyc na palcach obu dloni. To nie ma sensu, oprocz kilkudziesieciu warszawskich lokatorow, ktorzy uzyskali od nas doslowne, namacalne wsparcie m.in. przy blokadach eksmisji, nikt sie z nami nie solidaryzuje w naszej walce. Uwazam, ze w tak ospalym i tonacym w marazmie spoleczenstwie jedyna droga do zwrocenia uwagi spoleczenstwa i przemowienia do niego, a takze do wladz jest indywidualistyczno-insurekcyjna wersja anarchizmu. Badzmy szczerzy metody jakimi dotychczas sie poslugujemy, nie przynosza wlasciwie efektow a karawana jedzie dalej. Moze czas sprobowac innych metod, skoro obecne zawodza?