Dodaj nową odpowiedź

Dobrze wiesz Xavier, że mazanie po bankomatach jest częścią pewnego procesu - pomaga zbudować grupowe relacje oparte na zaufaniu, złagodzić pewne psychologiczne obawy i ograniczenia, a na końcu jest po prostu gestem solidarności (w większości przypadków). Kiedy wy stoicie z ulotkami pod jakąś firmą, a wasza akcja zupełnie nie ma przebicia, to powołujecie się na solidarność między wyzyskiwanymi. Na tej podstawie również mam stwierdzić, że anarchosyndykalizm to dziecinada kilku studentów zafascynowanych pewnym prądem historycznym ? Chyba czas, żeby anarchiści społeczni podjęli prawdziwą dyskusję z nowym pokoleniem anarchistów czynu. Dziwne wyskoki pod ich adresem, uproszczenia i dogmatyczne matryce tylko pogarszają sprawę działając na waszą niekorzyść.

Czytając zachodnie fora i serwisy anarchistyczne widać wyraźnie narastającą dyskusje pomiędzy tymi dwoma tendencjami w ruchu A. Z obu stron pojawiają się teksty teoretyczne i nikt nie jest cenzurowany, czy obrażany. Co by nie mówić aktywność anarchoinsurekcjonistów robi wrażenie. Sam zastanawiam się, czy wraz z pojęciem ludu nie przeminął klasyczny anarchizm. Co innego marksizm, ale z nim nam raczej nie po drodze. Czeka nas chyba wielkie wyzwanie, polegające na dostosowaniu anarchistycznej praktyki i teorii do wymogów współczesnego zindywidualizowanego świata.