Dodaj nową odpowiedź

Naprawdę wierzysz w to że państwo się samo rozpadnie, i to z powodu Euro..? wojna również rujnuje kraj ekonomicznie i jakoś z jej powodu państwo nie upada, nawet jeśli kibice rozpierdolą pół Polski to tzw.ekonomiści obwieszczą że "to dobrze bo zarobimy na odbudowie", a stadiony można wykorzystać tak jak w Chile na więzienia. To fakt że nigdy w historii(tzn. od momentu powstania państw) państwa nie były tak słabe w porównaniu z władzą ekonomiczną, to ona teraz dyktuje warunki, a państwa wykonują ich wolę, ale nadal są groźne i niezbędne kapitałowi, światowa finanasjera na pewno nie wprowadzi "anarcho"kapitalizmu tak jak pisali w jednym śmiesznym artykule na jakiejś stronie dla biznesmenów, bo taki system łatwo byłoby obalić, o ile by sam nie upadł. Z drugiej strony dzisiejsza słabość państwa(ale nie militarna) w porównaniu z potęgą globalnego kapitału, jak również hegemonią USA, które na wszelkie zmiany nie po ich myśli odpowie agresją, skłania do zrewidowania ortodoksyjnej zasady że państwo to wróg i zło w każdych okolicznościach. Uważam anarchistyczną zasadę mozolnego budowania wszystkiego od dołu za bliższą ideałowi i mniej podatną na wypaczenia, ale może kiedyś dojść do sytuacji, że może ona okazać się zbyt mozolna i nie dotrzymać kroku ofensywie wrogich sił.Jedynym ratunkiem może okazać się przejęcie kontroli nad państwem, a najlepiej grupą państw i wprowadzenie tam od razu takich zasad samorządności robotniczej żeby nie było mowy o powstaniu nowej klasy rządzącej. Myślę że w przypadku np. Grecji jest to jedyny ratunek jeżeli ten kraj nie ma być znowu faszystowską dyktaturą, bo mozolne działania w celu zbudowania oddolnego ruchu, nie nadążają za destrukcyjnymi i ograniczającymi wolność działaniami władzy ekonomicznej i politycznej. Kilkadziesiąt lat temu jedynie komuniści walczyli tam realnie z faszystowską dyktaturą, gdybym wtedy tam mieszkał myślę że bym się do nich przyłączył...a żeby nie dać się zmanipulować..to raczej jest potrzebna umiejetność samodzielnego i nieschematycznego myslenia, i nieuleganie emocjom, pragmatyzm, idealizm..? jedynie w sensie pamiętania o celach, które nam przyświecają, a nie trzymanie się sztywnych schematów i dogmatyzmu.