Dodaj nową odpowiedź

Fajny tekst.
Ostatnio zastanawiałem się na ile nacjonalizm, czy patriotyzm może być skuteczną interpretacją świata i doszło do mnie, że w sytuacji autentycznego zagrożenia ze strony jakiegoś innego państwa narodowego bywa to jedna z bardziej pragmatycznych postaw. Innymi słowy, jeśli ludzie zaczynają się dzielić na narody, większość ludzi musi przyjmować tę samą optykę - to nawet całkiem racjonalne, obojętnie jakbyśmy tego nie oceniali. Łatwiej wówczas rozpoznać, kto "swój", a kto "nie swój", kto chce cię zabić, a kto nie (to rozpoznanie bywa często błędne oczywiście i tak naprawdę oparte na mało "naukowych" przesłankach)- ciekawym empirycznym przykładem jest wojna w byłej Jugosławii, zwłaszcza między Serbami a Chorwatami (celowo piszę o walczących narodach, nie państwach). Dlatego odradzanie się tych ruchów jest wyjątkowo niebezpieczne, bo przypomina rozwój raka. Jeśli w jednym państwie powstanie nacjonalizm, w innych będzie dużo trudniej przekazać jakąś bardziej ludzką ideę.
Żeby się komuś nie wydało, że bronię nacjonalizmu, zaznaczam:
- w obecnych czasach zagrożeniem nie jest duża grupa (powiedzmy kilka milionów) osób z sąsiedniego kraju, więc nacjonalizm konstytuuje się wyłącznie na szczuciu, dezinformacji i upraszczaniu rzeczywistości
- nawet w sytuacji wojny, czy zapowiedzi wojny jest daleko idącym uproszczeniem, które bardziej niż np. interpretacja marksowska, czy anarchistyczna (gdzie zjednoczenie następuje w większym stopniu wobec działań, a nie ludzi) sprzyja pomyłkom - np. zabiciu kogoś, kto ci sprzyja, albo uratowaniu życia komuś, kto za chwilę cię zabije.
Niemniej, tak jak mówiłem, niekiedy przyjęcie optyki nacjonalistycznej bywa skuteczną metodą przetrwania.