Dodaj nową odpowiedź

Proudhon nie był znowu takim biednym robotnikiem. Był synem (co prawda uczciwego kapitalisty)ale nawet Marks nazywał go mentalnym tworem drobnej burżuazji - oczywiście nie zgadzam się z brodatym Karolem). Natomiast z pewnością różnił się od mas pracowników fizycznych. Był bardzo inteligentny, stworzył, a raczej odkrył nawet pewną drogę do "innego świata". Socjalizm to był dla niego nie tylko rodzaj walki ale świat zakamuflowany przez błędną interpretację spuścizny kulturowej całych wieków, szczególnie skupiając się na tłumaczeniu kluczowych dla religii tekstów z hebrajskiego (czyli języka-źródła). Proudhon to nie tylko robotnik. To antyidealista-antypolityk, ekonomista, myśliciel a na samym końcu robotnik. Prawdopodobnie nawet ożenił się z "nieodpowiednią" dla niego kobietą ale "odpowiednią" dla jego teorii bycia "anarchistą". Dziwak, czasem antysemita, zabłąkany między propagowaniem indywidualnego rozwoju każdej ludzkiej jednostki a patriarchatem. Jego pojęcie równości było bliższe równowagi, co zostało przez marksistów zignorowane (szczególnie później przez leninowców). Nigdy nie wierzył w zażegnanie sprzeczności wynikające z naturalnych mechanizmów w przyrodzie (inaczej niż konceptualiści marksistowscy). Choć to właściwie oni zrobili rewolucję (Lenin to raczej słaby fizol, nie lubił się pobrudzić, a i wkrętak mu obcym był).
Ilu znasz geniuszy z fabrycznej taśmy, którzy z takim potencjałem intelektualnym poszliby dodatkowo na barykady? Ja pracując w fabryce, znałem takich... żadnego. Takich Proudhonów nie mierzy się w statystykach. To takie Proudhony tworzą później nową jakość statystyczną. Masy czerpią ze współpracy, owszem. Ale niezauważanie, że czerpią z genialnych jednostek jest przeoczeniem (Ależ kurna jestem poprawny. Miałem napisać "jest nieuczciwe";-)).
Gadanie o wyzwoleniu seksualnym zostawmy seksoholikom;-)