Dodaj nową odpowiedź

Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza Rosji - była to jedna z pierwszych partii lewicowych na terenie cesarstwa rosyjskiego. Powstała jako opozycja wobec ruchu narodnickiego.

Ruch narodnicki był tendencją dążącą to wywołania powstania chłopskiego, obalenia cara oraz wprowadzenia komunizmu agrarnego. Ruch ten rozwijał się w dużej mierze pod wpływem myśli Hercena, Czernyszewskiego czy znanych powstańców listopadowych przebywających na emigracji takich jak Worcell, Krępowiecki czy Świętosławski. Sympatykiem ruchu narodnickiego był początkowo Lew Trocki.

Programowo partia wzorowała się na Marksie. Od narodników różniła się tym, że potencjał do obalenia kapitalizmu w Rosji widziała w robotnikach (którzy stanowili ok. 3% populacji), a nie chłopach, którzy stanowili w Rosji większość. W marcu 1898 cała dziewiątka delegatów z pierwszego kongresu partii została aresztowana przez carską ochranę.

Przed drugim kongresem do partii wstąpił Włodzimierz Iljicz Uljanow zwany Leninem. To jego poglądy były przyczyną rozłamu w partii. Lenin uważał, że walka o prawa pracownicze nie były drogą do zmian. Chciał utworzyć scentralizowaną partię rewolucyjną. Uważał, że budowaniem socjalizmu powinni się zajmować zawodowi rewolucjoniści, a nie masy pracujące.

Wielu członków partii nie spodobały się te koncepcje. Widzieli w nich otwartą drogę do wodzostwa.

Partia podzieliła się na dwie frakcje: bolszewików oraz mienszewików. Bolszewicy, którzy stanowili większość zanegowali autonomię dwóch sekcji tj. Bundu oraz Socjaldememokracji Królestwa Polskiego i Litwy. Bund postanowił wystąpić z partii. Polska sekcja zachowała autonomię i przez jakiś czas nie dała się podporządkować wodzostwu Lenina.

Następne kongresy partii bolszewicy organizowali w pełnej separacji od mienszewików. Jedni i drudzy zgadzali się co do tego, że nadchodząca rewolucja będzie miała charakter liberalno-demokratyczny. O ile mienszewicy chcieli współpracować z burżuazją o tyle bolszewicy chcieli pociągnąć za sobą masy pracujące i zająć rolę przewodnią w rewolucji.

Po upadku rewolucji 1905 Lenin wyjechał z Rosji. Powrócił dopiero w 1917 kiedy to jego plan został zrealizowany.

Wodzostwo, którego obawiali się członkowie partii sprzeciwiający się poglądom Lenina stało się w dalszej perspektywie faktem. Prawda jest taka, że stalinizm wykluł się z leninowskiego jaja już na kongresie partii w Londynie.

Dyktatura wewnątrzorganizacyjna nieuchronnie prowadzi do bolszewizmu.

https://cia.media.pl/analiza_bolszewickiego_komunizmu_na_przykladzie_rosj...