Dodaj nową odpowiedź

Dyskusje takie jak powyżej (stalinizm z leninizmu itd) są całkowicie odtwórcze, gdyż bazują na idealistycznej koncepcji dziejów (idee kształtują rzeczywistość)

za to twój post prezentuje zwulgaryzowany, jednokierunkowy "materializm historyczny" żywcem wyjęty ze stalinowskich bryków. oczywiście, że idee kształtują rzeczywistość i to dosłownie - to jak myślimy i działamy w dużej mierze wynika z przetworzenia określonych IDEI, z którymi stykami się od małego. samo przetwarzanie wymaga wcześniejszego przyswojenia języka w parze ze zdolnością myślenia symbolami - inaczej materialne manifestowanie idei, czy to w postaci słowa mówionego czy pisanego, byłoby kompletnie nieczytelne dla odbiorcy.

rzecz jasna idee nie "robią" tego w sposób dowolny, tylko zawsze "rezonując" ze światem materialnym (mowa więc wzajemnym oddziaływaniu).

Bez względu na to czy zwyciężyliby anarchiści, bolszewicy czy jeszcze inny odłam lewicy rewolucyjnej - tak ostatecznie kraj musiał by zintegrować się z gospodarką kapitalistyczną

to prawda, ale zasadnicze pytanie brzmi jaki byłby przebieg tej integracji i z jakim skutkiem dla późniejszej praktyki rewolucyjnej. przykładowo bolszewicy niemal na samym początku sprawowania władzy, gładko i bez poważniejszych oporów ze strony szeregowych członków i sympatyków zaadoptowali kapitalistyczne środki do osiągnięcia socjalistycznego celu, co praktycznie na starcie przekreśliło dojście do socjalizmu, choćby częściowe i krótkotrwałe zważywszy na niesprzyjające otoczenie. w efekcie po dziś dzień idea "socjalizmu" potocznie kojarzy się z systemem brutalnej, sterowanej przez państwo akumulacji pierwotnej i przez większość pracowników jest postrzegana jako niewąskie skurwysyństwo gorsze nawet niż faszyzm.

tak więc sami bolszewicy, niezależnie od warunków zewnętrznych, mieli potężny udział w recydywie kapitalizmu.

anarchiści z kolei przegraliby podobnie jak komuniści rad w Niemczech weimarskich, a promowane przez nich formy - oddolnej i kolektywnej - władzy nie utrzymałyby się na dłuższą metę w kapitalistycznym otoczeniu, ale przynajmniej nie skompromitowaliby swojej teorii i praktyki w oczach następnych pokoleń.

Jedyną możliwością byłoby zwycięstwo rewolucji w większości krajów centrum kapitalizmu.

...której bolszewicy przeciwdziałali równie skutecznie, co w Rosji - sabotując (komunizm rad w Niemczech) lub otwarcie zwalczając autentycznie rewolucyjne tendencje (Hiszpania 1936-1939 r.). tak więc ponownie, idee MAJĄ ZNACZENIE. ktokolwiek twierdzi inaczej ten nawet nie będzie dobrym marksistą, nie wspominając o byciu rewolucjonistą.