Dodaj nową odpowiedź

Obecnie radykalny ruch pracowniczy na szerszą skalę nie istnieje (chyba się co do tego zgodzimy). Wynika to z obecnej sytuacji systemowej - globalizacji, deindustrializacji w wielu krajach Zachodu, uelastycznienia i rozproszenia pracy. Jesteśmy w innym momencie historii niż 100 lat temu. Ruch pracowniczy nie tylko w Polsce przeżywa ciężki kryzys, w dodatku ludzie z różnych powodów nie chcą budowac swojej tożsamości jak dawniej wokół figury "pracownika". Wynika to oczywiście także z sytuacji ogólnej - systemowej, a nie dlatego że ludzie są "głupi". To wymagałoby szerszego tekstu, ale chyba widać mniej więcej o co mi chodzi.

Trzeba szukać nowych rozwiązań i nowych sposobów walki łącząc różne taktyki (działalność tradycyjnie związkową, legalną, z działaniami nieformalnymi, nazwijmy to ogólnie). W dodatku ruch związkowy jest bardzo rozproszony, radykalnych działaczy znajdziemy we wszystkich istniejących związkach, a jeszcze więcej poza związkami. Trzeba starać jakoś to łączyć, budować sieci, siać propagandę anarchosyndykalistyczną gdzie się da, a najlepiej pokazywać na konkretnych przykładach praktycznych jak taktyka anarchosyndykalistyczna może w zmienionych czasach działać. Staramy się to na małą skalę robić i mamy pewne sukcesy na tym polu, choć oczywiście jeszcze nie na tyle oszałamiające, jakbyśmy chcieli, ze względu na szczupłość środków jakimi dysponujemy.