Dodaj nową odpowiedź

Ja w swojej pracy często komentuję rzeczywistość w pracy z pozycji anarchosyndykalistycznych, używając jednak innego języka, ale pracownicy (to głównie kobiety) boją się zrobić ruch. Natomiast lubują się w niekonstruktywnej krytyce, obgadywaniu i plotkowaniu na temat kierownictwa. Kiedy mówię o związku lub przynajmniej zorganizowanym oporze jest milczenie, konsternacja i szybka zmiana tematu, bo ten jest nieatrakcyjny. Mam wrażenie, że ludziom strach myśleć o związku. Propaganda antyzwiązkowa zrobiła swoje. Jak robić robotę związkową w niesprzyjających warunkach, acz z ludźmi wykształconymi?