Dodaj nową odpowiedź

Szybkie repetytorium z etyki anarchistycznej:

• oskarżenie (prawdziwe czy sfingowane?) o posiadanie narkotyków nie jest dla nas żadnym przestępstwem;
  
• oskarżenie o oszustwo (prawdziwe czy sfingowane?) przez państwo jest zbyt niewiarygodne, a zarzut zbyt błahy, by potępiać za niego człowieka;
• cokolwiek by to nie było, ludzi nie wolno torturować (np. ja uznaję Powszechną Deklarację Praw Człowieka i Kartę Praw Podstawowych za pewien wyznacznik humanizmu/humanitaryzmu). Jeżeli robi to aparat przymusu, to oprócz obrzydliwości samego aktu, dochodzi też niebezpieczna, systemowa hipokryzja i wszystkie wynikające z niej patologie.

Wiedząc powyższe, można zrozumieć, że w dziennikarstwie anarchistycznym te wątki nie będą przywoływane jako nieistotne i trudno weryfikowalne. Takie zarzuty wykorzystują korporacyjne media i aparatura państwowa do wartościowania ludzi oraz do relatywizowania występków swoich funkcjonariuszy.