Dodaj nową odpowiedź

Tak, walka zbrojna, a szerzej walka społeczna jest egzystencjalną przygodą. Tak samo jak przygodą jest całe nasze życie, przygodą jest pisanie książki, trudna i daleka podróż (również wgłąb samego siebie) oraz nieustanne dążenie do odnalezienie głębszego sensu własnego życia lub nadania mu go.
Przygoda jest tutaj przeciwstawiona poczuciu misji i przymusu, jakie na jednostkę nakładają wszelkie zbiorowe narracje, zarządzane przez specjalistów od "jedynej słusznej linii" wg której rzekomo należy się wyzwalać, narracje, które każą jednostce składać się w ofierze w imię pomyślności kolektywu.