Dodaj nową odpowiedź

Czy Hiszpanie sa urodzonymi rewolucjonistami? Aby odpowiedziec na to pytanie trzeba znac troche historie tego kraju. W przeciwienstwie od innych krajow tam marksizm i komunizm byl o wiele slabszy niz anarchizm, po drugie nigdy nie doszlo do pelnej reformy rolnej, w takiej Andaluzji jeszcze w latach 60 panowal podzial na panow i parobkow uzaleznionych od nich, arystokracja nigdy nie zostala wytrzebina i pozbawiona przywilejow, dalej jest pelno hrabiow, diukow z ogromnymi majatakami etc. no i ta nieszczesna rodzina krolewska + silna pozycja wojskowych, dyktatury Jose Antonio Primo de Riveira a potem Franco, a potem nieudany zamach wojskowych na demokracje na poczatku lat 80. Mimo ze od wojny domowej minelo wiele lat podzial ten nadal jest obecny w swiadomosci spolecznej zwlaszcz ze zaledwie niewiele ponad 30 letnia demokracja nie uporala sie z rozliczeniem frankizmu o czym swiadczy chociazby ciagle problemy ze zbiorowymi mogilami z czasow wojny domowej lub afera ze kradzieza niemowlat i handlem nimi, ten procedar trwal az do lat 90! (w co jest zamieszany kosciol), ach i zapomnialam o kosciele mimo odwrotu znacznej czesci spoleczenstwa Opus Dei ma sie calkiem dobrze. Hiszpanie ciagle sie buntuja bo tak na prawde nigdy sie nie wyzwolili oprocz krotkich momentow w swojej historii, poza tym jest tu jeszcze cos co w Polsce funkcjonuje bardzo slabo czyli silne wiezi na plaszczyznie lokalnej, ulica, dzilnica, miasteczko, region autonomiczny, jezykowe mniejszosci i odrebnosci kulturalne, to nie jest taki ujednolicony moloszek, to jest kraj roznorodny, mowiacy swoimi jezykami, majacy bogate tradycje lokalne, czesto odcinajace sie od tej hisdzpanskosci jak to my rozumiemy, ktore sa od wiekow kultywowane i nawet lata dyktatury nie byly w stanie sobie z nimi poradzic. Ludzie tu sa dumni ze swojej odmiennosci a nie zakompleksieni, te wiezy lokalne czesto sa silniejsze niz te ogolnopanstwowe.