Dodaj nową odpowiedź

"Po prostu nie "naginałeś społeczeństwa do swoich potrzeb", więc o ile w ogóle jesteś skrajnym indywidualistą, to tylko w sferze myśli ;)"

Obawiam się, czy ktokolwiek jest skrajnym indywidualistą zgodnie twoim rozumieniem skrajnego indywidualizmu. I to wtedy nie jest mój, tylko twój problem.
Twoje rozumienie naginania zasad społecznych do swoich potrzeb też odnosi się do nielicznych psychopatów. Tak, owszem, to w takim sensie nie pisałem ani o osobach, którzy nie mają pojęcia jacy są (stąd nie liczą na to, że osiągną kompletną autonomię), ani nie o takich, którzy byli psychopatami.

"Co do "innych pomysłów" niż władza to odsyłam do różnych pomysłów na temat podejmowania decyzji w anarchizmie, nie chce mi sie w szczegółach opisywać wszystkich ale generalnie sprowadzają się do demokracji bezpośredniej (czyli raczej negocjacji) z dodatkiem delegatów."

Demokracja bezpośrednia, ja każda forma władzy, będzie prowadziła do tworzenia się hierarchii tej władzy. Moim zdaniem. Hierarchia ta może być nietrwała i mała (dlatego demokracja bezpośrednia mi odpowiada jako ustój, nie uważam jej natomiast za wystarczającą. I niczego za takie coś nie uważam), dalej będzie istniała, chyba, że wyeliminujemy całkiem przemoc i kontrolę. Nie jestem przeciwnikiem demokracji bezpośredniej, tylko jej zwolennikiem, nie traktuje jej po prostu jako ostatecznego celu anarchizmu. Uważam też za o wiele ważniejsze, by anarchizm był indywidualistyczny, niż, żeby był demokratyczny. Stąd nawet będąc zwolennikiem demokracji bezpośredniej jestem jej zwolennikiem o tyle, o ile sprawiłaby ona, że każdy jej uczestnik mógłby w większym stopniu decydować o sobie.

A korzystanie z pomocy wzajemnej jest naginaniem społeczeństwa do swoich potrzeb, o ile w sposób aktywny tworzy się społeczeństwo wzajemnej pomocy. Jest po prostu względnie wolnościowym sposobem korzystania ze społeczeństwa.

nie jesteśmy sobie nic dłużni - Max S.