Dodaj nową odpowiedź

zaspokajane swoich potrzeb mieszkaniowych przez ekspropriację nazywasz rozrywką? Niech będzie!
Ruch skłoterski w różnych okresach jest bliższy lub dalszy od świadomego artykułowania źródeł swoich decyzji o zajęciu pustostanów. W późnych latach 90tych i gdzieniegdzie w Polsce aż po dziś spotkać można dziwny twór skłotingu odpolitycznionego. Ale wcześniej na całym świecie działanie to miało świadome polityczne źródła. Zaś samo zajmowanie domów/ziemi bez pytania wielkich właścicieli/obszarników jest tak stare jak stare są nierówne stosunki władzy.

Podobnie ostatnio odpolityczniono inne sfery życia politycznego, choćby antyfaszyzm. Czy zatem, idąc wg przedstawionej logiki, po ostatnim przedstawieniu "postpolitycznej" Koalicji 11.11 powinniśmy uważać że antyfaszyzm polityczny (nie ma innego) jest rozrywką? Czy naprawdę warto wszystko wrzucać do jednego worka? Czemu to sprzyja?

Osobiście w dupie mam chlanie i koncertowanie jeśli inni nie mogą koncertować (tj. kiedy tworzy się subkultura) - to nie jest moja bajka. Ale jeśli okupowane centra społeczne tworzą powszechnie dostępną rozrywkę, a także darmowe spotkania, warsztaty, porady prawne, to o co chodzi?

W końcu, nie rozumiem zarzutu "Łatwo też nie dostrzegać wkładu merytorycznego, który płynie skądinąd." Na całym świecie, także wreszcie w Polsce, sporo grup skłoterskich działa ramię w ramię z innymi ruchami politycznymi, wymienia się wiedzą i doświadczeniem, produkuje teksty. I nie odcina się od tych grup, tak jak w komentowanym tekście autor odciął się od nich.

Autor pisze: "Grunt to dobre samopoczucie. W grupie znajomych łatwiej widzieć tylko to co się robi we własnym gronie. Łatwo też nie dostrzegać wkładu merytorycznego, który płynie skądinąd."
Wypada tylko dodać, że sekciarstwo nie jest dobre w żadnej grupie społecznej.