Dodaj nową odpowiedź

No i wreszcie :), jako taka konstruktywna myśl.

„Nacjonalizm niemiecki, na którego psychikę składa się dziś dobrze znana przed wojną światową jego pycha i łakomstwo i będący wynikiem klęski w wojnie chorobliwy brak równowagi, czyni dziś szybkie postępy, opanowuje młode pokolenie i zaraża swymi dążeniami żywioły dotychczas umiarkowane. Istnieje w Niemczech ukrywana przed Europą organizacja wojskowa, przygotowująca na przyszłość wielką armię; w laboratoriach i fabrykach pracuje się nad wynajdywaniem i przygotowaniem nowych narzędzi wojny; wreszcie niezwykła po zlikwidowaniu największej w świecie armii liczba bezrobotnych oficerów niecierpliwie czeka na zajęcie. Żywiołów tedy [liczba mnoga, bo w akapicie wcześniejszym mowa była o bolszewickiej Rosji] gotowych napaść na Polskę jest niemało i siła tej napaści byłaby niepoślednia".

„Świat powojenny i Polska"

„W popularnem przedstawieniu wygląda to tak, że zjawia się w Niemczech p. Adolf Hitler ze swymi wyznawcami i powiada: macie bardzo jasny, bardzo realny program. Nam on trafia do przekonania i przyjmujemy go, z jedną wszakże poprawką: nie wy nas wytępicie, ale my was − i powiedziawszy, przystępuje do czynu. To, że ten czyn skierował się nie tylko przeciwko organizacjom komunistycznym, ale i przeciw żydostwu... po wszystkiem, co tu już powiedziano, nie wymaga wyjaśnień." - Dmowski o relacjach komunizmu i hitleryzmu.

„Nacjonalizm jest ruchem pozytywnym, jego założenia nie straciłyby nic na znaczeniu i sile, gdyby Żydzi wcale nie istnieli. Jego zaś stosunek do Żydów jest tylko logicznym wynikiem tych założeń"

„Kwestia żydowska nigdy nie była poważnie dyskutowana między Żydami a nieżydami... wobec tego, co się dziś dzieje, nie powinniśmy pozwolić, aby otaczające ją mroki nadal trwały. Potrzebna jest szeroka dyskusja, która by te mroki rozproszyła. Obowiązuje ona zarówno tych, którzy walczą z Żydami, jak Żydów i tych nieżydów, którzy z Żydami stoją w jednym szeregu. Ci, którzy uchylają się od niej, czy to przez milczenie, czy też przez jej zakrzykiwanie, wobec obrotu, jaki sprawa żydowska w świecie bierze, mają wszelkie widoki zapłacenia dużych kosztów za tę taktykę".

„[w ostatnich dziesięcioleciach] szła w narodzie niemieckim wytężona, wielostronna praca, stawiająca sobie za cel zrobienie z nacjonalizmu niemieckiego największej w świecie agresywnej potęgi. Postanowiono zmyć z narodu wszelkie wpływy historyczne, które go wiązały z innymi narodami cywilizacji europejskiej, wszelki uniwersalizm, nakazujący z nimi współdziałać dla przyszłości tej cywilizacji. Szczepiono narodowi zasadę: wszystko dla Niemiec i przez Niemcy. Ta praca w ogromnej mierze się powiodła: nigdzie nie wyhodowano poczucia narodowego tak egoistycznego, tak bezwzględnego, tak gotowego poprowadzić naród do zniszczenia wszystkiego, co nie niemieckie"

Wracając do dyskusji. Parę wyciągniętych z kontekstu cytatów wygląda efektownie, nie powiem, ale trzeba je analizować w szerszym kontekście. Sam faszyzm i nazim, miały stanowić odpowiedź na wielki kryzys i załamanie kapitalizmu. Miały być przeciwstawnym biegunem dla komunizmu. Dmowski zakładał że zarówno Hitler, jak i jego antyżydowska retoryka zostaną w demokratycznym procesie odsunięte z czasem na margines "faszyzmu niemieckiego", który musi zacząć uwzględniać potężne wpływy żydów w Niemczech tamtego okresu. Nie bardzo mu akurat ta część prorokowania wyszła, ale przesłanie pozostaje nie zmienione.

Na zakończenie jeszcze ciekawa dyskusja w gronie naukowym, znajdziecie tam też krytykę Dmowskiego, także powinno wam się spodobać.
http://www.youtube.com/watch?v=q8Hqwrf6MnM