Dodaj nową odpowiedź

To dwie fałszywe tezy. Teza 1) jest fałszywa dlatego, że możliwe jest ustanowienie optimum, w którym stabilizuje się strukturalne bezrobocie. W pewnym momencie zwiększanie produkcji nie jest już wystarczająco opłacalne, a do opłacalnego maksimum wystarczy niepełne zatrudnienie.

Teza 2) jest fałszywa dlatego, że wysokość płac nie jest zależna od kosztów ponoszonych przez pracodawców, ale sytuacji na rynku pracy. Jeśli jest wielu chętnych do pracy, to pensje spadają. Jeśli jest niewielu, to rosną. W normalnych warunkach kapitalistycznych, pensje oscylują wokół minimum niezbędnego do przeżycia i odtworzenia kolejnego pokolenia pracowników.