Dodaj nową odpowiedź

"Tak, akurat. Oprócz tego, widzę problem z pierwszym komentarzem. To jest podejście gdy autor/ka uważa, że społeczeństwo ma wszystko gdzieś, więc pozostaje tylko akty indywidualnego buntu. Spoko, ludzie chcą buntować, niech buntują, nawet tak, ale tylko masowe ruchy będą w stanie obalić czy mocno uderzyć kapitał. Jest to po prostu fakt historyczny."

"Indywidualne strategie przetrwania są sprawą indywidualną i mogą interesować co najwyżej prasę burżuazyjną."

Zastosujmy tutaj następujący zabieg retoryczny. Atak na WTC w 2011 roku został przygotowany i wykonany przez dosłownie kilka osób. Tak więc, podług waszego rozumowania był to czyn mieszczący się w ramach indywidualnej strategii. Teraz popatrzcie jak wielkie piętno odcisnął na wszystkich obszarach życia. Żaden współczesny ruch społeczny nie miał takiego wpływu na funkcjonowanie władzy. (Zaraz powiecie, że jedynym skutkiem było zaostrzenie represji i kontroli, ale tutaj chodzi o samą skalę reakcji nie jej formę). Indywidualny czyn wpisany w pewne ramy (np. ideologiczne) może być bronią masowego rażenia.

"Kapitalizm chce żebyśmy sobie roili, że się indywidualnie wyzwalamy z czegokolwiek. Żebyśmy przyjęli indywidualne strategie przetrwania czy indywidualne strategie buntu jako jedyną możliwą drogę."

Nazwałbym to dogmatyzmem społecznym. Tak zawierzyłeś w strategie masowego wyzwalania, że nie dostrzegasz małych, jednostkowych zniewoleń, którym na co dzień podlegasz - i możesz im przeciwdziałać w pojedynkę.