Dodaj nową odpowiedź

Bo anarchizm zajmuje się gdzie indziej transhumanizmem i badaniem poprzez praktykę jak niewielkie zdyscyplinowane wspólnoty dzięki technologii mogą realnie zwiększać swą autonomię wobec państwa i kapitału. A nie masturbują się rzeczami z przed wieku, z Marksami na czele.

Artykuł jest do bani. To właśnie świadczy o zacofaniu - skupiacie się na świecie za naszą wschodnią granicą , i w dodatku nie piszecie nic wartościowego. Tam jest zresztą tradycja łączenia różnych nurtów, np. skrajna antypaństwowość połączona z jakimiś ciągotami na ubiegłowiecznych scenach punk i metal się rodząca, Eduard Limonow i jego bardzo ciekawe NacBole. Jednak co jest naprawdę ciekawe to zachód, bo rozczarowani jałowością działania anarchiści, jednocześnie żądni dawnych sukcesów, i tych z XIX, i lat 80 tych - podczas gdy neonazizm czy kapitalizm bawią się świetnie, stale wygrywając - zaczęli oglądać się na obszary dotychczas zarezerwowane dla skrajnej prawicy. I tym moglibyście się zająć, bo choćby nawet taka efemeryda jak anarchostrasseryzm jest - co jest już lekkim przegięciem.
Praktyka dla wielu wskazała wniosek, iż działania na rzecz "ludu" (dla mnie to wręcz śmiesznie anachroniczne pojęcie, ale używam go ironicznie, ponieważ pojawia się ono wciąż w nomenkulaturze A), zajmowanie się nimi, próby wzburzenia, uświadomienia, pomocy - spełzają na niczym, są jak - skoro Rosja - Wańka Wstańka, która mimo iż poruszona, wróci do swej dawnej pozycji. Dzisiejszy ruch anarchistyczny winien się skupiać na sobie, i wyłuskiwać ludzi o podobnym odczuwaniu, którzy już za młodu czują iż coś jest nie tak z rzeczywistością i światem. Powinien tworzyć swoje mocne struktury, by przetrwać w ogóle, a gdy struktury okrzepną, iść do przodu i się nadal rozwijać.