Dodaj nową odpowiedź

Instykt, nie powinno tego określać się mianem "próby przekazania genów" ponieważ słowo "próba" może być interpretowane jako działanie świadome a tak wcale być nie musi. Jesteśmy niewolnikami własnego kodu genetycznego, więcej - określamy to często mianem "człowieczeństwa" a proces przekazywania genów postrzegamy w kategoriach obowiązku lub praw co jest (delikatnie mówiąc) absurdem. Bezmyślnie dążymy do rozmnażania i ekspansji, robimy to za wszelką cenę nie zważając ani na skutki globalne (przeludnienie, degradacja środowiska, etc.) ani nawet na konsekwencje "prywatne" (głodujące dzieci!). Jesteśmy, czy może raczej nasz kod DNA w zestawieniu z intelektem jest wirusem niszczącym wszystko na swojej drodze - liczy się tylko rozprzestrzenianie kodu genetycznego a cierpienie poszczególnych jednostek jest tylko elementem ewolucyjnego procesu doboru naturalnego (zwycięża silniejszy) i z "punktu widzenia" genu nie ma absolutnie znaczenia.

Może jakieś przykłady? "Rozluźnienie obyczajów" w czasie wyjazdów wakacyjnych czy zarobkowych - czy nie jest to po prostu instyktowne dążenie do zróżnicowania genetycznego? Osoby mieszkające daleko wydają się atrakcyjniejsze ponieważ ich genotyp zawiera elementy inne niż kod ludzi żyjących w naszym regionie świata? Patrz.... nie, nie podam przykładów bo zaraz na mnie napadną, każdy kto zna życie na emigracji sam odgadnie o czym mowa ;)

Inny przykład. Fortuny rodowe - jaki interes ma jednostka w budowaniu bogactwa dla swych potomków? Praktycznie żaden a jednak wielu ludzi stara się to robić, dlaczego? Czy nie po to aby zapewnić większe szanse przetrwania własnych genów? Przecież gdyby chodziło o dobro ogółu to bogactwo takowe powinno być dostępne dla tegoż ogółu, tak nie jest - więcej, osoby przeznaczające "dorobek życia" dla dobra ogólu z pominięciem własnego potomstwa postrzegane są co najmniej jako dziwadła... Nie chodzi też o własne dążenia czy ambicje bo po śmierci majątek czy prestiż jest raczej mało przydatny.

Wniosek jest oczywisty (spory skrót myślowy ale sobie poradzisz) - aby zmienić świat musimy pokonać sami siebie, nie żadnych arystokratów czy kapitalistów, nie kapitał czy jakiś system polityczny ale własną naturę. Gen skłania nas do konkurencji a konkurencja jest absolutnym przeciwieństwem współpracy, która musi być (moim zdaniem) podstawą tego do czego dążą (przynajmniej mam nadzieję, że dążą) ludzie odwiedzający ten serwis.