Dodaj nową odpowiedź

Zwiększenie efektów ich pracy, a tym samym wartości dla przedsiębiorstwa, które determinuje wysokość pensji przełożyło się jednak tylko częściowo na wzrost poziomu ich życia. Głównym tego powodem są obciążenia publiczne

No chyba nie. Jeśli pijesz do opodatkowania pracy, to owszem w wielu krajach ono wzrosło np. w USA od lat 60 ubiegłego wieku. Ale równolegle wzrosła produktywność i zmalały inne obciążenia podatkowe dla biznesu typu CIT, kompensując z nawiązką większe opodatkowanie pracy. Mimo to od lat 70 realne płace w USA stoją w miejscu, a nawet okresowo spadają poniżej poziomu z lat 70: http://thecurrentmoment.files.wordpress.com/2011/08/productivity-and-rea...
"Dziwnym trafem" ww. stagnacja i/lub spadek udziału płac robotniczych w dochodzie narodowym idzie w parze z atrofią uzwiązkowienia lub ogólnie mniejszą bojowością północno amerykańskich pracowników (głównie dotyczy to sektora prywatnego). "Dziwnym trafem" tam w USA, gdzie poziom bojowości i/lub uzwiązkowienia nie zmalał tak drastycznie (a nawet wzrósł, jak w sektorze publicznym), płace realne rosły.

Mam jeszcze rozwinąć, czy coś zaczyna świtać w zaczadzonej korwinizmem główce?