Dodaj nową odpowiedź

” Z zasady jesteśmy przeciwnikami przemocy, dlatego chcemy by nasza postawa podczas społecznej wojny – gdy już do niej dochodzi – była na tyle humanitarna, na ile to możliwe. W żadnym razie nie znaczy to jednak, że walka ta musi tracić swą energię i stawać mniej radykalna, chodzi raczej o to, że – jak jesteśmy przekonani – połowiczne środki, prowadzą do bliżej nieokreślonego wydłużania się walki, wyjaławiają ją i w ostatecznym rozrachunku, produkują jeszcze większą ilość przemocy, której chcemy uniknąć.

Nie znaczy to też, że zgadzamy się na ograniczenie prawa do obrony, do poziomu oporu przeciw fizycznej i bezpośrednio zagrażającej agresji. Według nas uciskani zawsze znajdują się w stanie uprawnionej obrony i zawsze mają oczywiste prawo do buntu, bez konieczności czekania aż ktoś ich za to zastrzeli, wiemy też bardzo dobrze o tym, że bardzo często atak stanowi najlepszą formę obrony. Tu właśnie dochodzimy też do kwestii uczuć, dla mnie uczucia znaczą więcej niż jakiekolwiek inne powody.”

Errico Malatesta
28 października, 1923