Dodaj nową odpowiedź

Jak ktoś jest inteligentny, to nie jest na dole drabiny społecznej.

To jest ostateczne podsumowanie wszelkich dyskusji na temat systemu kapitalistycznego - utożsamianie zdolności do "rozpychania się łokciami" z "inteligencją". Oczywiście nie ma w tym miejscu mowy o moralności czy empatii, trzeba być zaradnym i przeć do przodu bez względu na przeszkody, po trupach do celu... Ta tzw "zaradność" powszechnie uznawana jest za cnotę, nepotyzm jest zachowaniem naturalnym - wręcz "prorodzinnym", a przymykanie oczu na zło "zajmowaniem się swoimi sprawami". Bardziej wrażliwym system oferuje "dobroczynność" czy nawet możliwość podejmowania "radykalnych działań", które oczywiście z konieczności koncentrują się na jednostkowych przypadkach i nigdy nie wpłyną na system jako całość...