Dodaj nową odpowiedź

Oczywiście nie mam monopolu na interpretacje idei anarchistycznych. Zgadzam się także, że ta idea nie posiadała sztywnych ram doktrynalnych. Jest ona na tyle uniwersalna, że daje możliwość naprawdę wielu dróg do osiągnięcia osobistej i społecznej wolności. Natomiast na bazie podstawowych zasad jakie leżą u źródeł tej idei, określam co dla mnie jest jej zaprzeczeniem. Do katalogu wypaczeń, zaliczam oczywiście grę polityczną poprzez zaangażowanie się w organa władzy państwowej, którego najniższym szczeblem jest samorząd lokalny. Dla mnie nie ma to nic wspólnego z działalnością anarchistyczną. Przypominam jedynie to o czym pewnie niektórzy działacze zapomnieli, że anarchizm w swoich założeniach to walka z systemem opresji w postaci państwa, kapitału i zorganizowanej religii. Celem jest natomiast oddolnie funkcjonujące społeczeństwo, koordynowane przez PRAWDZIWY samorząd, złożony z delegatów reprezentujących dobrowolnie założone stowarzyszenia i kooperatywy. Tak generalnie wygląda wizja @syndykalistyczna. Wybacz ten elementarz, ale kierowany on jest do tzw. "pragmatycznych" działaczy IP;-).
W swoim komentarzu zawarłeś wiele ważnych pytań, każde z nich godne jest sążnistej dyskusji. Na większość z nich nie ma precyzyjnej odpowiedzi, dysputa cały czas się toczy. Niemniej jednak mam wrażenie, że niektórzy działacze w rzekomym pragmatyzmie działań wolnościowych zbytnio się zapędzają. Próbują się także za nim ukrywać, kiedy chcą realizować osobiste polityczne ambicje. Niestety nie ma to dla mnie uzasadnienia, jest sprzeniewierzeniem się idei @ i tutaj zdania nie zmienię. Nie wszystko co jest dziełem osób uważających się za anarchistów uznać można za anarchistyczne. Redefinicja taktyki nie powinna oznaczać wypaczenia zasad ideowych. Chyba, że nie jest się anarchistą (ty przymusu nie ma). Wtedy więc trzeba uczciwie określić cel działalności i taktykę współpracy z innymi organizacjami. I to jest w porządku, choć nieanarchistycznie.