Dodaj nową odpowiedź

Bardzo ciekaw jestem skąd wniosek, że był to "bojkot"? Bezsprzecznym faktem jest coraz mniejsza frekwencja w tego rodzaju plebiscytach, może i wynika to z tego, że spora część "obywateli" nie widzi w żadnym ugrupowaniu politycznym swoich przedstawicieli i świadomie podejmuje decyzję o nieudzieleniu poparcia żadnemu. A może po prostu jest to wyraz coraz większej ignorancji albo jakiegoś fatalizmu i ludzie po prostu wolą biernie godzić się na wszystko co przyniesie los? Może nawet - moim zdaniem bardzo prawdopodobna wersja, ludzie pogodzili się z losem, znają swoje "miejsce w szeregu" i wolą się nie wychylać? (Na poparcie tej tezy można przytoczyć choćby bierność społeczeństwa europejskiego w obliczu kapitalistycznego kryzysu i coraz bardziej liberalizowanego prawa pracy).

Gdyby ludzie faktycznie chcieli organizować "bojkot" to zorganizowaliby się jakoś, stworzyliby jakieś oddolne społeczne instytucje, protestowaliby na ulicach, paliliby publicznie wspólnie karty wyborcze czy coś takiego.

Niezrozumiały jest dla mnie także pierwszy akapit powyższej informacji. Po pierwsze na polskiej (ani na europejskiej) scenie polityczniej nie ma obecnie żadnych poważnych ugrupowań lewicowych, są tylko takie które zwą się lewicą a faktycznie od typowych neoliberalnych partii różnią się jedynie abstrakcyjnym odwołaniem do "lewicy" - i jak to na abstrakcję przystało zajmują się abstrakcją pomijając realne namacalne problemy, ewentualnie (co bardzo się ludziom obecnie podoba) obiecują większy udział społeczeństwa w wyzysku krajów peryferyjnych czy też Trzeciego Świata (punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia, zatem jest to zależne od lokalnej specyfiki). No i skąd to widoczne pomiędzy wierszami zadowolenie ze zwycięstwa PIS? O PO, która nie jest ani "neoliberalną lewicą" ani "narodową prawicą" - to jawnie neoliberalne ugrupowanie, jakoś wzmianki nie ma...