Dodaj nową odpowiedź

Może uda mi się ciebie przekonać... Spójrz: mundurki wprowadzali w swoich szkołach rządzący w bloku wschodnim. Dzieciaki miały tak samo wyglądać, ponieważ w mniemaniu ustawodawców daje to faktyczną równość pomiędzy nimi - przynajmniej na terenie szkoły. Ustawodawcy więc kierowali się równością. Nie uzyskiwali jej jednak wśród nieuświadomionych uczniów, ponieważ równość nie żyła w ich umysłach, tylko był odgórnie narzucona. A równość może wynikać jedynie w woli poszczególnych jednostek.

Jeszcze do niedawna, gdy na zachodzie europy rządził katolicki dryl (który stracił zasięg, ale ciągle funkcjonuje) powodem nakazu noszenia mundyrków było wpojenie posłuszeństwa. Uczniowie musieli robić wszystko co im kazano, mogli być poddawani każe cielesnej, a jednolity strój powodował poczucie bycia tylko małym fragmentem zarządzanej grupy.

Anarchiści natomiast opowiadają się za wolnością, a nakazy Giertycha stanowią próbę nawrotu nie tyle do równościowego charakteru szkoły, tylko do wpajania posłuszeństwa. Anarchiści opowiadają się za równością, ale taką, która wynika z woli każdej jednostki, więc mogą sprzeciwiać się tłamszeniu biednych uczniów przez owładnięte konsumpcją myśli tych bogatszych. Sam pamiętam z lat szkoły (wyłączywszy liceum) jak biedne dzieci były wyśmiewane przez te lepiej ubrane. Wtedy każdy, kto ma w sobie odrobinę etyki, samozaparcia i umiłowania wolności bierze w obronę wyśmiewanego. I robi to w sposób dowodzący wyższości jego myśli nad konsumpcyjnym szaleństwem umysłu gnębiącego. Chodzi o zadanie odpowiedniej riposty lub szeregu ripost, które sprawią, że prześladowca poczuje, że nie ma poparcia. Poczuje, że jego/jej drogie ubranie pali mu skórę. Anarchiści walczą bowiem o wolność, ale także równość wynikającą jednak ze zmiany świadomości.