Dodaj nową odpowiedź

słuszna uwaga. uległem złudzeniu, że gdy już się przyjmnie cel jaką jest du, wiadomo co robić. a nie wiadomo, że przypomni się wtajemniczonym spór o DU. Przykłady zaś przytaczane przez Gorskiego mowią jedynie ze są rózne metody, ale podsatwa jest istnienie ruchu społecznego. Gdy już mamy ruch społeczny, masowy, to jedyne co możemy zrobić to dac mu głos. Problem że za bardzo nie ma komu dawać głosu... Wtedy się sprawa komplikuje.
Lenin sie zastanawiał jak się ustosunkować do mas, by osiągnąc cel. My musimy zastanwić się, co się stało z masami.
Górski mowi jedynie że powinniśmy się angażować w dzilanie wspólnot lokalnych. Czyli pojawiac się tam gdzie pojawia się opór. I tam pomagac, budować.
Ale fakt, w recenzji znajdują się te dwie dziury... po częsci zalepia je lektura ksiązki.
Ale wciąż też pozostaje pytanie. wiadomo co robić i gdzie iść, ale nie ma z kim robić rewolucji.