Dodaj nową odpowiedź

Nie dokonca zgadzam sie. Operaizm jest zbyt zlozonym konceptem spoleczno-politycznym by go ot tak po prostu zjechac za przedluzanie dogmatycznego marxizmu.

Po pierwsze, to wlasnie operaizm byl przeniesieniem ciezaru organizacji robotnikow z partii i politycznego wanguardyzmu na zywe struktury pracownicze rozprzestrzeniajace sie i ksztaltujace w samych zakladach pracy.

Po drugie dlatego iz wiele operaistyczne podejscie do wyboru form oporu wydaje sie byc na miejscu przy ustalaniu odpowiednich form walki wewnatrz wspolczesnego systemu (re)produkcji. Wezmy na przyklad taka branze jak gastronomia, w ktorej w duzych osrpdkach miejsckich lub kurortach wypoczynkowych zatrudnione i poddane wyzyskowi sa dzis ilosci ludzi porownywalne z iloscia pracownikow industrialnych w latach 60/70-ych. Ludzie ci pracuja w niesamowitym rozproszeniu - tak przestrzennym (tysiace malych lokali, barow, restauracji i hoteli) jak i czasowym (rozne czasy pracy, temporalne i sezonowe kontrakty, pracownicy z doskoku, itd). To wyklucza standartowe formy walki i organizacji. W kwestiach organizacyjnych klasyczny anarcho-syndykalizm moze tu wprawdzie odkryc swoj nowy potencjal, ale juz skuteczne formy kolektywngo oporu musza zostac na nowo wypracowane (na przyklad klasyczne formy strajku sa z wielu powodow ciezko wyobrazalne). I tu az sie prosi stary dobry operaizm z swoimi "badawczymi" eksperymentami.

Takze krytyczna wobec dogmatycznego-marksizmu oraz badawczo nastawiona operaistyczna TEORIA KLAS nie jest wcale taka out-of-date.

Niestety sam film nie jest niestety zbyt dobra reklamom operaizmu, choc opowiada o calkiem ciekawych walkach i prezentuje ciekawe postaci.