Dodaj nową odpowiedź

n+1) co do tzw. determinizmu bourdieu: polecam tegoż 'zaproszenie do socjologii refleksyjnej', gdzie twierdzenie o determinizmie jego teorii nazywa niedoczytaniem i trudno się z tym nie zgodzić. znajdziesz tam wiele innych ciekawych i pouczających historii. będzie między innymi o tym, jak naiwne jest przywiązanie do 'niedeterministycznych' teorii i wiary w indeterminizm, która w istocie uniemożliwia dojrzenie kierujących nami sił. czy skreślenie 'na starcie' teorii, która opisuje ciebie jako wytwór takiej a nie innej formacji społecznej sprawi, że uwolnisz sie od tych uwarunkowań?

n+2) czy nie jest największą słabością anarchizmu jego paradoksalny dogmatyzm jeśli chodzi o podłoże intelektualne? teoria społeczna marksa zdezaktualizowała się w równym stopniu, co ta proudhona czy bakunina. tym samym przestają być aktualne środki zaradcze proponowane przez nich. nie znaczy to, że przestają być istotne proponowane przez nich cele, lecz tylko metody ich osiągania. dyskurs anarchistyczny operujący wciąż i wciąż pakietem starych dobrych xix-wiecznych filozofów społecznych dobrowolnie zamyka się w getcie. niechęć do współczesnej humanistyki, którą zdradza chociażby mój przedmówca - być może oparta na resentymencie - odcina anarchistów od kierunków myślowych, które mogłyby użyczyć nieco życia przykurzonym krytykom i utopiom.

pozdrawiam.