Dodaj nową odpowiedź

Zasadniczo się zgadzam, ale to jest ten sam dylemat, co ze zdobyczami socjalnymi wyszarpanymi za cenę zachowania stabilności systemu. Zawsze to jest dwuznaczne. To jest takie samo działanie nakierowane na poprawę warunków pracy konkretnych ludzi (w tym przypadku pracowników w Kolumbii i Turcji i rolników w Indiach), jak np. strajki. Po prostu to działanie po stronie konsumpcji, a nie produkcji. Bojkot konsumencki to dodatkowe narzędzie, ale dylematy te same: czy godzić się na ustępstwa w celu poprawy bytu niektórych ludzi za cenę umocnienia się systemu?