Dodaj nową odpowiedź

Ale to akurat problem anarchistów a nie tych górników! Rację miał zapomniany dziś już Jany W. mówiąc że anarchiści bywają jak Unia Wolności - obrażają się na społeczeństwo za to że jest jakie jest. Paranoja.

Jeśli podnosi się wrzawę, że solidaryzuje się z uciskanymi pracownikami, apeluje się o wspólnotę pracowniczą, to przede wszystkim powinno się samemu sobie zadać tyle trudu by owego pracownika wysłuchać przynajmniej. Bo nigdy nie zaakceptuje takiego anarchizmu który będzie wszystkich wkoło "pouczał i wychowywał". Prędzej to owi górnicy mogą nauczyć czegoś nas!

Jak dotąd jedyną w Polsce, zakończoną sukcesem próbę zbratania się anarchistów ze środowiskiem pracowniczym dokonał Rozbrat Crew. Długo to trwało, ale opłaciło się. Na fundamencie tej autentycznej wspólnoty, nie tylko stworzono radykalny związek zawodowy, pierwszy w powojennej Polsce o profilu anarchosyndykalistycznym, ale również zaistniało wiele przyjaźni i wzajemnego zaufania. W rezultacie model który nie mówił " z jednej strony my - z drugiej pracownicy", ale "My i pracownicy" przyjął się i sprawdza po dziś dzień. Jeśli tego nie zauważymy i nie podejmiemy takich właśnie kroków wówczas cały ten "społeczny anarchizm" skończy się na burzliwej aczkolwiek jałowej dyskusji kilkunastu działaczy na tematy wielce zobowiązujące.