Wydarzenia

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

TYLKO ZIELONA ENERGIA 1986 - CZARNOBYL, 2011 - FUKUSHIMA, TERAZ POLSKA? Ideą manifestacji jest chęć promowania odnawialnych źródeł energii - słońca, wiatru, wody, ziemi - i sprzeciw wobec planów budowy elektrowni atomowych w Polsce. 26 kwietnia został uznany przez ONZ za dzień pamięci ofiar energii atomowej w 25 rocznicę katastrofy w Czarnobylu. Poruszymy najistotniejsze kwestie dotyczące energii jądrowej: - koszty ekologiczne i społeczne; -- związek z bronią masowego rażenia; --- alternatywne źródła energii; ---- brak demokratycznej dyskusji - propaganda rządowa. Plan manifestacji: 11:00 Rozpoczęcie pod pomnikiem Kościuszki 12:00-13:00 Przemarsz ulicą Piotrkowską do Pasażu Schillera Zgromadzenie i przemarsz jest legalne i zgłoszone w Urzędzie Miasta Łodzi. KARAWANA ROWEROWA Po manifestacji zapraszamy wszystkich rowerzystów na ognisko i piknik w okolice Rogóźna pod Łodzią, gdzie znajdują się niewykorzystane zasoby energii geotermalnej i wód mineralnych. Trasa będzie liczyła około 40km w jedną stronę w większości mało uczęszczanymi drogami. Nocleg planujemy we własnych namiotach, obowiązuje zrzutka na jedzenie w wysokości 10 zł/osoby. Informacje i zapisy: 26kwietnia@riseup.net, Maciej 722051880.

26 kwietnia, z okazji 25 rocznicy katastrofy w Czernobylu na całym świecie odbędą się demonstracje środowisk antynuklearnych. Warszawa:26 kwietnia 2011, g 11.30, Plac Trzech Krzyży 3/5 - przed Ministerstwem Gospodarki.

Bądź aktywny, nim będziesz radioaktywny! W dwudziestą piątą rocznicę katastrofy atomowej w Czarnobylu - 26 kwietnia (wtorek) o godzinie 15:00 przyjdź na pl. Grunwaldzki w Szczecinie, by zamanifestować swój sprzeciw wobec energii atomowej. Skażenie po wybuchu w Czarnobylu pozostaje słabo zbadanym zagrożeniem dla środowiska - mówią w 25. rocznicę wybuchu w elektrowni jądrowej na Ukrainie eksperci. 26 kwietnia minie dokładnie ćwierć wieku od jednej z największych w dziejach katastrofy atomowej: http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,99039,9454527,25_lat_po_wybuchu_w_Czarnobylu__skazenie_wciaz_grozne.html http://www.ian.org.pl/

Kiedy: 26.04.2011 (wtorek) godz.: 15:30 Gdzie: Pod Starym Marychem - Poznań W rocznicę katastrofy w Czarnobylu odbędzie się demonstracja przeciwko planom budowy elektrowni atomowej w Polsce. Katastrofa w japońskiej elektrowni atomowej Fukushima oraz wzrastająca ilość awarii w przemyśle atomowym, po raz kolejny przeczą zapewnieniom ekspertów i polityków lobbujących za dalszym rozwojem energetyki atomowej; wbrew ich opinii energetyka jądrowa nie była, nie jest i nigdy nie będzie bezpieczna. Tylko od początku 2010 roku doszło do przynajmniej kilku groźnych incydentów, a przypadek Fukushimy dowodzi, że nawet w kraju o wysokim poziomie rozwoju technologii, katastrofa atomowa jest możliwa. Gdyby się cofnąć w czasie jeszcze bardziej, okazałoby się, że poważne awarie reaktorów atomowych są na porządku dziennym. Dochodzi do nich zarówno w krajach byłego „bloku wschodniego”, USA, Niemiec czy Szwecji. Pod koniec stycznia 2010 roku w wyniku wycieku radioaktywnego napromieniowany został jeden z pracowników zakładów uzdatniania uranu w Gronau w Nadrenii. W marcu tego samego roku, w Szwecji ze względu na awarie systemów chłodzenia i aparatury kontrolnej władze zostały zmuszone do wyłączenia 4 z 10 funkcjonujących reaktorów. W tym samym czasie w niemieckiej elektrowni atomowej Kruemmel koło Hamburga doszło do zwarcia w transformatorze, w wyniku którego uszkodzeniu uległ jeden z prętów paliwowych – elektrownia została unieruchomiona na kilka miesięcy. W maju na skutek awarii w jednej z chińskich elektrowni do atmosfery uwolnione zostały duże ilości radioaktywnego jodu – wypadek utrzymywany był w ścisłej tajemnicy przez zarząd elektrowni. W czerwcu, ze względu na panującą suszę południowo-wschodnie stany USA musiały wyłączyć swoje reaktory atomowe, ponieważ poziom wody w rzekach uniemożliwiał chłodzenie reaktorów i zagrażał ich bezpieczeństwu. Na początku lipca z nieznanych przyczyn doszło do pożaru w elektrowni atomowej Sizewell w Suffolk (Anglia) – płonął budynek, w którym kontrolowane jest radioaktywne paliwo. 14 marca 2011, w elektrowni Pickering niedaleko Toronto doszło do wycieku 73 tys. litrów wody przeznaczonej do chłodzenia reaktora, woda trafiła do jeziora Ontario stanowiącego główne źródło wody pitnej dla milionów Kanadyjczyków. W tym samym czasie po trzęsieniu ziemi doszło również do serii wybuchów w siłowniach 1, 2, 3 oraz 4 w japońskiej elektrowni Fukushima I. Do dnia dzisiejszego sytuacja na terenie elektrowni nie została opanowana. Nie znamy również pełnych skutków katastrofy, w wyniku której kilkukrotnie doszło do wycieków radioaktywnych oraz uwolnienia radioaktywnych cząstek do atmosfery (do tej pory tylko na terenie Japonii odnotowano skażenie radioaktywne wody pitnej oraz artykułów spożywczych). Należy również pamiętać, że większość awarii ujawniana jest przez władze bardzo niechętnie i dopiero po pewnym czasie. Najlepszym przykładem tego typu działań są te podjęte przez rząd Japonii, który upomniany został przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej za zbyt późne i niewyczerpujące raporty na temat sytuacji w elektrowni Fukushima I. W związku z uzasadnionymi wątpliwościami związanymi z bezpieczeństwem energetyki atomowej żądamy od władz RP rezygnacji z budowy elektrowni atomowej. Jako mieszkańcy Poznania protestujemy szczególnie przeciwko planom uruchomienia reaktora w Klempiczu. Zapraszamy. Federacja Anarchistyczna, sekcja Poznań

Demonstracja przeciwko budowie w Polsce elektrowni jądrowych i promująca tańsze i bezpieczniejsze alternatywy. Plan budowy elektrowni jądrowych w Polsce jest wynikiem decyzji politycznych, stojących w sprzeczności do realnego rachunku ekonomicznego. Wg analiz dalece lepsze efekty niż budowa nowych konwencjonalnych (w tym jądrowych) elektrowni daje modernizacja sieci przesyłowej, prace nad zwieszeniem wydajności energetycznej gosp...odarki oraz inwestycje w odnawialne źródła energii. Energetyka atomowa poza swoimi ogromnymi kosztami to ryzyko niemożliwych do przewidzenia awarii o tragicznych skutkach, zagrożenie nowotworami dla mieszkańców okolic EJ oraz nierozwiązany dotychczas problem składowania odpadów wysokoradioaktywnych. 26 kwietnia, w 25 rocznice tragedii w Czarnobylu chcemy zaprotestować przeciwko skrajnie nieodpowiedzialnej decyzji władz dotyczącej rozwoju tej drogiej i niebezpiecznej technologii. Tym bardziej, że jako podatnicy będziemy ponosić jej wszystkie finansowe skutki. Energetyka jądrowa - miliony dla nielicznych - koszty i niebezpieczeństwo dla nas wszystkich! 26 Kwiecien 17:00 - 19:00 Gdańsk Główny, plac pod kinem Krewetka Pomorska Inicjatywa Antynuklearna

W Pracowni „Duży Pokój” odbędzie się pokaz filmu „Heart of Jenin” (2008, 89 min.), reż. Marcusa Vettera, Leona Gellera (http://www.cinemajenin.org/new/heart/index.php?name=heart). Pokaz jest częścią ogólnopolskiego festiwalu: Occupation Day Film Festival, w ramach którego pokazywane są filmy traktujące o różnych obliczach „okupacji” militarnej, kulturowej, gospodarczej oraz o samym znaczeniu „okupacji”. Ze strony organizatora: „Podczas tego samego wieczoru 26 kwietnia od godz. 19:00, w kinach, pubach, klubach, restauracja i instytucjach kulturalnych na terenie całego kraju odbędą się pokazy przynajmniej 5 filmów o 5 różnych okupacjach. Filmy będą traktować o okupacjach w Afryce, Czeczenii, Tybecie, Polsce, Palestynie … Celem pokazów jest ukazanie 1) mechanizmów działania okupacji, 2) ich konsekwencji dla ludności okupowanej, 3) oraz zjawiska militaryzacji okupacji, prowadzącego do jej zaostrzenia. Projekcje ukażą również całą gamę uzasadnień, stosowanych do legitymizacji okupacji oraz uniwersalność przemocy która im towarzyszy.” Opis filmu: „Jenin to niewielkie miasteczko w Palestynie. Na jego obrzeżach znajduje się obóz dla uchodźców, właśnie tam mieszka Ismail Khatib. Zarówno on jak i jego rodzina żyją pod izraelską okupacją. W 2005 roku jego syn Ahmed ginie z rąk izraelskiego żołnierza podczas zabawy na ulicy. Żołnierz bierze plastikowy pistolet zabawkę za prawdziwą broń i strzela do jedenastolatka. Pomimo ogromnej rozpaczy i rozgoryczenia, Ismail podejmuje heroiczną decyzję by oddać organy syna osobom czekającym na przeszczep w Palestyńskich i Izraelskich szpitalach. Film „Serce z Jenin” to dokumentalny zapis podróży jaką odbywa Ismail by odwiedzić osoby, którym przeszczep uratował życie.” Po pokazie filmu odbędzie się pokaz zdjęć Łukasza Kamińskiego i Zosi Stopy – owoc ich półrocznej podróży po Bliskim Wschodzie, z której dopiero co wrócili, oraz krótka dyskusja poświęcona filmowi i konfliktowi izraelsko-palestyńskiemu. Pracownia Duży Pokój, ul. Koszykowa 24/12, wtorek (26 kwietnia), początek - godz. 19. serdecznie zapraszamy! wstęp bezpłatny.

W ramach festiwalu "Uwaga Okupacja" http://www.uwagaokupacja.pl/ w hostelu Emma, na ul. Wilczej 25/4, o godzinie 19.00 odbędzie się pokaz nagrodzanego na wielu festiwalach filmu "Budrus" w reżyzserii Julii Bachy. Budrus to palestyńska wioska położona w odległości 31 kilometrów na północny zachód od Ramallah. Zamieszkuje ją zaledwie półtora tysiąca osób. W 2003 roku Budrus znalazł się w centrum uwagi całego świata za sprawą decyzji rządu izraelskiego, w myśl której wkrótce miała się rozpocząć budowa muru, anektującego połowę wioski. Pomysłowi sprzeciwili się mieszkańcy miejscowości. Mur, który ma zostać wzniesiony na ziemi, polach i plantacjach, może ich pozbawić środków do życia. Wydarzenia te śledzi od ponad pięciu lat Julia Bacha. W swoim filmie skupia się na postaciach lokalnego działacza Ayeda Morrara i jego 15-letniej córki, Iltezam. To ich oczami oglądamy wszystkie sytuacje. Udało im się zaangażować w protest nie tylko rywalizujące ze sobą organizacje palestyńskie Hamas i Fatah, ale także namówić do udziału w pokojowych akcjach protestacyjnych setki obywateli izraelskich oraz członków międzynarodowego ruchu na rzecz pokoju. Na te pokojowe manifestacje izraelscy żołnierze reagują kulami. Zapraszamy na pokaz!