Wydarzenia

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]04.05.2011 WROCŁAW CRK (galeria) ul. Jagiellończyka 10c/d start: 20:00 wstęp: darmo Bold Native reżyseria: Denis Hennelly produkcja: USA + wegańskie jedzenie http://www.najadacze.pl/ Zapraszamy serdecznie na pierwszy we Wrocławiu pokaz Bold Native, filmu fabularnego traktującego o wyzwoleniu zwierząt, różnych strategiach mogących do niego prowadzić, o powodach, dla których niektóre osoby ryzykują własną wolność dla wolności innych. Film nie jest jednak wyłącznie kanałem służącym przekazaniu pewnej ideologii, dotyczy również skomplikowanych stosunków międzyludzkich, stawia pytania o możliwość zmiany jednostki,... szukania w sobie wyrozumiałości dla wyborów innych osób i niepostrzegania ich przez pryzmat własnych. Niezwykle bliski życia i niezmiernie ciekawy eksperyment, co więcej bardzo udany. Trailer: http://youtu.be/EB0ITQfWjfk Charlie Cranehill - wyzwoliciel zwierząt poszukiwany przez rząd Stanów Zjednoczonych za terroryzm decyduje się wyjść z podziemi by koordynować akcją na skalę światową. Kobieta pracująca dla organizacji welferystycznej walcząca o to, by zapewnić zwierzętom hodowlanym bardziej humanitarne traktowanie. Od abolicjonistów do welferystów, Bold Native poddaje pod dyskusję współczesne używanie i eksploatację zwierząt biorąc pod uwagę kilka punktów widzenia. http://boldnative.com

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1 Plakat do rozpowszechniania]Aktywizm, skłoting, migracja, Amsterdam... czyli mini(pre)trasa prezentacji książki Marka Griksa "Los Buntownika" Ze względu na duże zainteresowanie w wielu miejscach organizacją prezentacji książki, a z drugiej strony limitem czasowym tym razem musimy zadowolić się przedstawieniem "Losu Buntownika" jedynie w trzech miastach. Jednak na jesień planujemy trasę prezentacyjną po całej Polsce z nadzieją odwiedzenia wszystkich (a nawet więcej;) miejsc, którym tym razem musieliśmy odmówić. Tym razem odwiedzimy: 6.5.2011 godzina 18.00 klub NRD na ulicy Browarnej 6 Toruń 07.05.20011 18.00 skłot Rozbrat Pułaskiego 21 a Poznań 09.05.2011 20 godzina, CRK, Jagiellończyka 10d Wrocław Marek Griks od nastu lat mieszka i aktywnie działa w Amsterdamie, jest autorem książki pt: "Los Buntownika" wydanej przez Bractwo Trojka, którą zaprezentuje podczas spotkania. To książka pisana od czasu do czasu przez okres ponad dziesięciu lat. Taki przygodowy pamiętnik. Opisuje migrację z małych Siedlec do dużej Warszawy, a potem do holenderskiego Amsterdamu. Opisuje też "migrację" ze zbuntowanego, czasem pijanego punka do świadomego, trzeźwo myślącego ojca, ekologa i aktywisty. Od błędów młodości poprzez często bolesne doświadczenia, przygoda po przygodzie, autor szczerze do bólu obnaża swe życie, opisuje swą drogę i rozwój swej osobowości. Jak zaznacza poprzez pisanie stara się inspirować i przekazywać wartości i idee, które są dla niego ważne. Podczas spotkania będzie można nabyć książkę „Los Buntownika” oraz wiele innych ciekawych publikacji. informacja o książce na stronie Bractwo Trojka W tle wyświetlane będą filmy kolektywu Spirit Of Squatters, w którym Griks bardzo aktywnie się udziela. www.youtube.com/user/spiritofsquatters www.spiritofsquatters.com Polskie strony autora: http://www.positi.blogspot.com

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1 Plakat do rozpowszechniania]Aktywizm, skłoting, migracja, Amsterdam... czyli mini(pre)trasa prezentacji książki Marka Griksa "Los Buntownika" Ze względu na duże zainteresowanie w wielu miejscach organizacją prezentacji książki, a z drugiej strony limitem czasowym tym razem musimy zadowolić się przedstawieniem "Losu Buntownika" jedynie w trzech miastach. Jednak na jesień planujemy trasę prezentacyjną po całej Polsce z nadzieją odwiedzenia wszystkich (a nawet więcej;) miejsc, którym tym razem musieliśmy odmówić. Tym razem odwiedzimy: 6.5.2011 godzina 18.00 klub NRD na ulicy Browarnej 6 Toruń 07.05.20011 18.00 skłot Rozbrat Pułaskiego 21 a Poznań 09.05.2011 20 godzina, CRK, Jagiellończyka 10d Wrocław Marek Griks od nastu lat mieszka i aktywnie działa w Amsterdamie, jest autorem książki pt: "Los Buntownika" wydanej przez Bractwo Trojka, którą zaprezentuje podczas spotkania. To książka pisana od czasu do czasu przez okres ponad dziesięciu lat. Taki przygodowy pamiętnik. Opisuje migrację z małych Siedlec do dużej Warszawy, a potem do holenderskiego Amsterdamu. Opisuje też "migrację" ze zbuntowanego, czasem pijanego punka do świadomego, trzeźwo myślącego ojca, ekologa i aktywisty. Od błędów młodości poprzez często bolesne doświadczenia, przygoda po przygodzie, autor szczerze do bólu obnaża swe życie, opisuje swą drogę i rozwój swej osobowości. Jak zaznacza poprzez pisanie stara się inspirować i przekazywać wartości i idee, które są dla niego ważne. Podczas spotkania będzie można nabyć książkę „Los Buntownika” oraz wiele innych ciekawych publikacji. informacja o książce na stronie Bractwo Trojka W tle wyświetlane będą filmy kolektywu Spirit Of Squatters, w którym Griks bardzo aktywnie się udziela. www.youtube.com/user/spiritofsquatters www.spiritofsquatters.com Polskie strony autora: http://www.positi.blogspot.com

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1 Plakat do rozpowszechniania]Aktywizm, skłoting, migracja, Amsterdam... czyli mini(pre)trasa prezentacji książki Marka Griksa "Los Buntownika" Ze względu na duże zainteresowanie w wielu miejscach organizacją prezentacji książki, a z drugiej strony limitem czasowym tym razem musimy zadowolić się przedstawieniem "Losu Buntownika" jedynie w trzech miastach. Jednak na jesień planujemy trasę prezentacyjną po całej Polsce z nadzieją odwiedzenia wszystkich (a nawet więcej;) miejsc, którym tym razem musieliśmy odmówić. Tym razem odwiedzimy: 6.5.2011 godzina 18.00 klub NRD na ulicy Browarnej 6 Toruń 07.05.20011 18.00 skłot Rozbrat Pułaskiego 21 a Poznań 09.05.2011 20 godzina, CRK, Jagiellończyka 10d Wrocław Marek Griks od nastu lat mieszka i aktywnie działa w Amsterdamie, jest autorem książki pt: "Los Buntownika" wydanej przez Bractwo Trojka, którą zaprezentuje podczas spotkania. To książka pisana od czasu do czasu przez okres ponad dziesięciu lat. Taki przygodowy pamiętnik. Opisuje migrację z małych Siedlec do dużej Warszawy, a potem do holenderskiego Amsterdamu. Opisuje też "migrację" ze zbuntowanego, czasem pijanego punka do świadomego, trzeźwo myślącego ojca, ekologa i aktywisty. Od błędów młodości poprzez często bolesne doświadczenia, przygoda po przygodzie, autor szczerze do bólu obnaża swe życie, opisuje swą drogę i rozwój swej osobowości. Jak zaznacza poprzez pisanie stara się inspirować i przekazywać wartości i idee, które są dla niego ważne. Podczas spotkania będzie można nabyć książkę „Los Buntownika” oraz wiele innych ciekawych publikacji. informacja o książce na stronie Bractwo Trojka W tle wyświetlane będą filmy kolektywu Spirit Of Squatters, w którym Griks bardzo aktywnie się udziela. www.youtube.com/user/spiritofsquatters www.spiritofsquatters.com Polskie strony autora: http://www.positi.blogspot.com

8 maja 2011 (niedziela), godzina 17.00, wstęp wolny Społeczny Infopunkt Alert, ul. Śląska 34, Szczecin Szczecińska Inicjatywa Wegańska zaprasza na kolejne spotkanie z weganizmem zatytułowane "Przemysł futrzarski". Program wydarzenia: Godzina 17.00 Zapraszamy na ciepłe napoje i wegański poczęstunek oraz wymianę poglądów w miłym towarzystwie. Gorąco zachęcamy do współtworzenia spotkania, poprzez przyniesienie wegańskich potraw i smakołyków. Podczas spotkania będzie można wesprzeć działania na rzecz zwierząt i promocję weganizmu. Godzina 18.00 Projekcja filmu o futrach, poruszającego temat hodowli zwierząt, produkcji futer, biznesu oraz mody związanej z cierpieniem. Po filmie dyskusja na temat budowy kolejnej fermy norek w zachodniopomorskim oraz możliwości jej zablokowania. W województwie zachodniopomorskim są największe fermy norek w kraju, liczące nawet do 100 tysięcy zwierząt! Mieszkańcy naszego miasta nie zdają sobie sprawy, że w naszym województwie jest kilkanaście ferm, w których zabija się setki tysięcy norek. Fermy te są obozami zagłady dla niewinnych istot, które spędzają tam kilka miesięcy w ciasnych klatkach, zanim zostaną zabite. Zwierzęta te pozbawione są naturalnych warunków do życia. Przykładowo ruchy lisa są szybkie i zwinne, w kłusie porusza się z szybkością 6-8 km/h, w pogoni lub ucieczce z szybkością 45-50 km/ h. Jednak lisy hodowane na futro, żyją w klatkach, które mają pół metra kwadratowego. Zwierzęta często ranią się o kraty, a przez choroby psychiczne, wywołane brakiem przestrzeni i stresem, dokonują aktów kanibalizmu. Aby uszyć jedno futro przeciętnej wielkości zabija się 27 szopów, 40 soboli, 150 gronostai, 11 rysi, 18 lisów, 55 dzikich norek, 100 szynszyli lub 100 wiewiórek. W Wielkiej Brytanii, Irlandii, Austrii i Szwajcarii jest całkowity zakaz hodowli norek. Takie prawo uchwalono ze względu na ochronę środowiska i humanitarne traktowanie zwierząt. Kiedy do tej listy dołączy Polska? [inline:1 zd] Organizatorzy: Szczecińska Inicjatywa Wegańska wege-szczecin@wp.pl Społeczny Infopunkt Alert w Szczecinie www.facebook.com/infopunktalert Patronat medialny: Empatia.pl www.empatia.pl

[inline:1 KDLA]Zapraszamy na kolejne spotkanie klubu Dyskusyjnego LA: Klasy i konflikt klasowy w polskim społeczeństwie 8 maja (niedziela) o godzinie 18:00 Uwaga! Spotkanie odbędzie się w Cafe Filtry ul. Niemcewicza 3, Warszawa Ochota Zdaniem wielu osób, wraz z postępującą globalizacją i przemianami gospodarki kapitalistycznej w XXI wieku, teorie głoszące walkę klas straciły na aktualności i nie można za ich pomocą tłumaczyć współczesnych konfliktów społecznych. Teoriom konfliktu klasowego, inspirowanym marksizmem zarzuca się m.in.: ignorowanie mobilności społecznej cechującej współczesny kapitalizm, nie dostrzeganie innych klas poza proletariatem i burżuazją (rolników, klasy średniej, „klasy menadżerów”), a nawet operowanie pojęciami, które są jedynie konstruktami teoretycznymi. Zwolennicy tej krytyki często powołują się na Margaret Thacher i głoszą, że „nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo”, a tym bardziej nie ma czegoś takiego jak klasy społeczne – są jedynie jednostki wchodzące w swobodne relacje. Z drugiej strony, coraz częściej można usłyszeć o rosnących nierównościach dochodowych, konfliktach pomiędzy pracownikami a kierownictwem w sektorze usług (zwłaszcza w supermarketach) i utrzymujących się nierównościach edukacyjnych. Istnieje więc wiele argumentów na rzecz tezy o aktualności konfliktu klasowego w warunkach zglobalizowanej gospodarki. Wyżej opisana debata prowokuje do postawienia kilku pytań na temat pojęcia „klas społecznych” i teorii konfliktu klasowego: Co dokładnie oznacza termin „klasa społeczna” (jakie czynniki determinują przynależność klasową – czy jest to dochód, wykształcenie, wykonywany zawód, czy może „stosunek do środków produkcji”)? W jaki sposób różne teorie socjologiczne postrzegają klasy społeczne i konflikt klasowy (czym różni się podział klasowy od stratyfikacji społecznej)? Jak wygląda struktura polskiego społeczeństwa z punktu widzenia teorii klas społecznych? W jaki sposób we współczesnym polskim społeczeństwie przejawia się konflikt klasowy? Na spotkaniu 8 maja chcemy przeanalizować najważniejsze teorie klas społecznych oraz odnieść je do naszych codziennych obserwacji. Efektem ma być dyskusja nad aktualnością pojęć: „klasy społeczne” i „konflikt klasowy”. Spotkanie zostanie poprzedzone prezentacją wprowadzającą do dyskusji. Więcej informacji o wydarzeniu

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1 Plakat do rozpowszechniania]Aktywizm, skłoting, migracja, Amsterdam... czyli mini(pre)trasa prezentacji książki Marka Griksa "Los Buntownika" Ze względu na duże zainteresowanie w wielu miejscach organizacją prezentacji książki, a z drugiej strony limitem czasowym tym razem musimy zadowolić się przedstawieniem "Losu Buntownika" jedynie w trzech miastach. Jednak na jesień planujemy trasę prezentacyjną po całej Polsce z nadzieją odwiedzenia wszystkich (a nawet więcej;) miejsc, którym tym razem musieliśmy odmówić. Tym razem odwiedzimy: 6.5.2011 godzina 18.00 klub NRD na ulicy Browarnej 6 Toruń 07.05.20011 18.00 skłot Rozbrat Pułaskiego 21 a Poznań 09.05.2011 20 godzina, CRK, Jagiellończyka 10d Wrocław Marek Griks od nastu lat mieszka i aktywnie działa w Amsterdamie, jest autorem książki pt: "Los Buntownika" wydanej przez Bractwo Trojka, którą zaprezentuje podczas spotkania. To książka pisana od czasu do czasu przez okres ponad dziesięciu lat. Taki przygodowy pamiętnik. Opisuje migrację z małych Siedlec do dużej Warszawy, a potem do holenderskiego Amsterdamu. Opisuje też "migrację" ze zbuntowanego, czasem pijanego punka do świadomego, trzeźwo myślącego ojca, ekologa i aktywisty. Od błędów młodości poprzez często bolesne doświadczenia, przygoda po przygodzie, autor szczerze do bólu obnaża swe życie, opisuje swą drogę i rozwój swej osobowości. Jak zaznacza poprzez pisanie stara się inspirować i przekazywać wartości i idee, które są dla niego ważne. Podczas spotkania będzie można nabyć książkę „Los Buntownika” oraz wiele innych ciekawych publikacji. informacja o książce na stronie Bractwo Trojka W tle wyświetlane będą filmy kolektywu Spirit Of Squatters, w którym Griks bardzo aktywnie się udziela. www.youtube.com/user/spiritofsquatters www.spiritofsquatters.com Polskie strony autora: http://www.positi.blogspot.com

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

Spotkanie informacyjne z działaczami/kami śląskiej Federacji Anarchistycznej przed demonstracją przeciwko Europejskiemu Kongresowi Gospodarczemu. Więcej informacji: www.antykongres.pl 10.05 (wtorek) godz. 19.00 Kawiarnia Naukowa ul. Jakuba 29 wstęp wolny Zapraszamy!

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

Fundacja Viva! Akcja dla Zwierząt i Koło Naukowe Psychologii Zwierząt zaprasza na wykład poświęcony etycznym i psychologicznym aspektom naszego podejścia do zwierząt. Spotkanie pod tytułem „Tabu mięsożercy” poprowadzi Pani Magdalena Grzybowska, która postara się przybliżyć nam w jaki sposób wciąż staramy się legitymizować iluzoryczną granicę pomiędzy nami, a pozostałym królestwem zwierząt. Na ile zakorzeniony w nas antropocentryzm wiąże się ze spożywaniem produktów odzwierzęcych? Czym w naszej kulturze jest „tabu mięsożercy”? Zapraszamy do wysłuchania wykładu i dyskusji. W drugiej części spotkania Pan Mateusz Olechowski opowie o badaniach naukowych dotyczących szowinizmu gatunkowego, czyli dyskryminacji innych zwierząt ze względu na ich przynależność gatunkową. Ostatnie badania, w dziedzinie psychologii, dowiodły intrygujących zależności pomiędzy postrzeganiem innych zwierząt, a rodzajem naszej diety. Poznane dotąd mechanizmy psychologiczne mają olbrzymi wpływ na nasze rozumienie kategorii „zwierzęcia”. 11 maja, godz. 14.00 SWPS, sala N122 (pierwsze piętro), ul. Chodakowska 19/31 Plakat do ściągnięcia: http://www.blog.viva.org.pl/wp-content/uploads/2011/04/wyklad_swps-kopia.jpg Spotkanie odbywa się w ramach Ogólnopolskiego Tygodnia Wegetarianizmu: http://www.blog.viva.org.pl/2011/04/20/tydzien-wegetarianizmu-warszawa/

[inline:1]11.05.2011 WROCŁAW CRK (galeria) ul. Jagiellonczyka 10d godz.20:00 wjazd: darmo Edge Reżyseria: Marc Pierschel, Michael Kirchner Niemcy, 2009 Czas trwania: 82 min + wegańskie jedzenie http://www.najadacze.pl/ Dwadzieścia osiem lat po tym, jak zespół Minor Threat opublikował utwór “Straight Edge”, kontrkultura znana jako Straight Edge stała się światowym fenomenem, która zjednoczyła osoby odrzucające wszelkie formy intoksykacji. Najbardziej charakterystycznymi elementami Straight Edge są wstrzemięźliwość od alkoholu, nikotyny, narkotyków oraz przypadkowego seksu. Od czasu pojawienia się na początku lat 80., ta idea rozprzestrzeniła się na cały świat, dzięki muzycznym scenom Punk i Hardcore. Poprzez wywiady z muzykami bezpośrednio związanymi z ideą Straight Edge od czasów jej powstania aż po dzień dzisiejszy, ”EDGE – perspektywy kultury wolnej od narkotyków” ukazują, że abstynencja od narkotyków osadzona została w młodzieżowej kontrkulturze odrzucającej społeczeństwo w którym dominuje nadużywanie substancji odurzających i ich swoisty kult. Ian MacKaye (Minor Threat, Fugazi), Ray Cappo (Youth of Today, Shelter) i Karl Buechner (Earth Crisis, Freya) prezentują swe spojrzenie na historię i zasady Straight Edge. Poza nimi, podczas filmu zobaczymy dziewięć innych osób identyfikujących się ze Straight Edge, które dzielą się swoimi doświadczeniami, powodami dla których stali się “wolni od narkotyków” (min. Kent McClard – Ebullition Records, Pat Flynn – Haveheart, Russ Rankin – Good Riddance, Eva “Genie” Hall – Gather, Bull Gervasi - Rambo/Policy Of 3, Peter Young, Dr. Ross Haenfler). Muzyczne tło stanowią nagrania zespołów Minor Threat, Youth Of Today, Earth Crisis, Have Heart, Tristeza, Forever Young oraz Verse. o kinie crk nasz profil facebook

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

„Recykling Idei” zaprasza na spotkanie w Poznaniu poświęcone książce A jak hipokryzja. Antologia tekstów o aborcji, władzy, pieniądzach i sprawiedliwości. 12 maja, czwartek godz. 18:00 Galeria Miejska „Arsenał”, Stary Rynek 6, Poznań Udział wezmą:

• Claudia Snochowska-Gonzalez (redaktorka antologii)
• Agata Chełstowska (współautorka książki)
• Piotr Szumlewicz (współautor książki)

Prowadzenie: Marianna Szczygielska. Antologia "A jak hipokryzja" to książka–manifest. Z jednej strony demaskuje rzeczywiste podłoże obowiązującego w Polsce zakazu aborcji z przyczyn społecznych, z drugiej zaś wytycza nowe strategie walki o zniesienie ustawy antyaborcyjnej. W książce zawarte są także listy z opowieściami kobiet, które przerwały ciążę w podziemiu. Nasze życie nie składa się z odrębnych kawałków. Kiedy dorastamy, chcemy mieć w szkole rzetelną edukację seksualną, potem dostęp do antykoncepcji, potem być może do aborcji lub leczenia niepłodności; kiedy podejmujemy decyzję o dziecku, chcemy wiedzieć, czy w okolicy są żłobek i przedszkole, chcemy też być pewne, że ojciec dziecka będzie brał udział w opiece na równi z nami, chcemy móc wybrać miejsce narodzin (szpital, dom, dom narodzin), chcemy być dobrze traktowane przez lekarzy – i tak dalej… - Agata Chełstowska (fragmenty książki) Co mnie najbardziej oburza w tej historii? To, że moje państwo odmówiło mi prawa do decydowania o własnym życiu. To, że musiałam „przejść do podziemi” i załatwiać tabletki za granicą, bo nie mogłam zrobić tego w kraju, gdzie płacę podatki. Ale najbardziej wkurza mnie fakt, że w związku z nielegalnością zabiegu tym samym pozbawiono mnie prawa do opieki lekarskiej: badań, konsultacji i możliwości interwencji w razie, gdyby coś było nie tak. Nienawidzę też kłamać, a zmuszono mnie do łgania w gabinecie ginekologa, żeby nie zorientował się, co naprawdę zaszło. A wszystko to dlatego, że jakaś grupa ludzi uważa, że ich „moralność” jest obowiązująca, a wszyscy myślący inaczej są jakimś gorszym gatunkiem ludzi i dla ich własnego dobra należy wziąć do ręki bat (prawo) i narzucić im swoje przekonania. (listy kobiet z książki) Więcej informacji o książce: http://o-matko.pl/?page_id=6. http://recyklingidei.pl/aktualnosci/dyskusja_wokol_ksiazki_%E2%80%9Ea_jak_hipokryzja%E2%80%9D_w_poznaniu

"Czwartek, 12.05.2011, Kinoteka, po projekcji filmu Armadillo – wojna jest w nas, początek filmu o godz. 18.00. Film: Armadillo – Wojna jest w nas Reżyseria: Janus Metz Dania, 2010, 90 min. Po filmie wspólnie z Fundacją im. Heinricha Bölla zapraszamy na debatę z udziałem reżysera oraz zaproszonych gości. W dyskusji udział wezmą: Janus Metz – reżyser filmu Armadillo – wojna jest w nas, Płk. Piotr Łukasiewicz – pełnomocnik MON ds. polskiego kontyngentu w Afganistanie, Anna Tomaszewska – Fundacja na Rzecz Studiów Europejskich, Wrocław, Maksymilian Rigamonti – fotoreporter wojenny, autor wystawy Afghanistan Now! Moderator: Marek Kęskrawiec – dziennikarz, pięciokrotnie nominowany do Grand Press i dwukrotny zdobywca tej nagrody. W 2011 roku minie dziesięć lat od rozpoczęcia misji pokojowej w Afganistanie. Polscy żołnierze po raz pierwszy dołączyli do Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa w marcu 2002 roku. Dyskusja na temat celowości i skuteczności tej misji pojawia się często na pierwszych stronach gazet, jest tematem sporów elit politycznych, najczęściej w okolicach kampanii wyborczych czy po tragicznych wieściach o kolejnych ofiarach. Szokuje coraz to większa liczba zabitych żołnierzy: w 2010 roku zginęło ich aż 711. Natomiast od początku misji polskich żołnierzy zginęło łącznie 24 (dane według www.icasualties.org). Czy z gorączką debat politycznych idzie w parze refleksja społeczna na temat naszego zaangażowania w wojnę z talibami? Czy zagraniczni żołnierze niosą pokój? Czy z perspektywy fotela przed telewizorem chcemy i możemy zrozumieć, jakie konsekwencje niosą decyzje o zaangażowaniu się w tego typu misje? Czy podobny film mógłby powstać w Polsce? Języki debaty: polski i angielski." Debata na ten temat również w Studiu Trójki im. Agnieszki Osieckiej, Myśliwiecka 3/5/7, o 21:15 (tam projekcja filmu o 19:15, wstęp wolny dla słuchaczy Trójki. Więcej szczegółów na antenie PR3. Program całości: http://planetedocff.pl

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

W dniach od 13 do 15 maja w Trbovlje, niedaleko Ljubljany, odbędą się anarchistyczne targi książki. Ta miejscowość jest znana z historii walki antyfaszystowskiej i pracowniczej w XIX i XX wieku. Miejscowi aktywiści w ostatnich latach najbardziej koncentrują się na działalności ekologicznej. Oprócz kiermaszu książek anarchistycznych, odbędzie się szereg wydarzeń kulturalnych, m.in. występy kobiecego chóru śpiewającego pieśni antyfaszystowskie, chóru złożonego z weteranów partyzantki z II Wojny Światowej, teatr społeczny, itp. Odbędą się też panele dyskusyjne z udziałem gości ze Słowenii i z innych krajów. Organizatorzy spodziewają się wielu gości z Bałkanów i Włoch i innych krajów. www.a-federacija.org

[inline:1 Showinizm] Hitler z piekła rodem? Na ile wojskowe parady spalonych afrykańskim słońcem liberalnych Imperatorów – którzy równie śmiało zdobywali europejskie uniwersytety, zakładając tam katedry eugeniki – inspirowały młodego wówczas Adolfa? W końcu, w jakim stopniu przedwojenna tendencja kategoryzowania i hierarchizowania ludzi towarzyszy zdarzeniom, które dziś mają miejsce? Czy w dzisiejszych demokracjach możemy dopatrzyć się cech apartheidu? kolektyw filmowy Globale, polska edycja Le Monde Diplomatique i Przegląd Anarchistyczny zapraszają na cykl dyskusji i filmów SHOWINIZM. Debaty i projekcje odbędą się 13-14.05 (piątek-sobota) o godz. 18:00, w nowej przestrzeni autonomicznej Syrena – ul. Wilcza 30. PIĄTEK 13 18:00 Film: Hitler w Namibii [europejski imperializm] 19:00 Debata: „Faszyzm w czasach demokracji” - spotkanie z redakcją Przeglądu Anarchistycznego wokół strategii antyfaszyzmu w Polsce i Europie. 20:30 Filmy: Calais, ostatnia granica [imigracja] + Spotyka góra swój cień [miasto-firma] Teksty warte przeczytania przed dyskusją: Grażyna Kubarczyk, „Polityczny antyfaszyzm?” Jean Barrot „Faszyzm, antyfaszyzm" Recenzja tekstu Barrota SOBOTA 14 18:00 Film: Biały król [europejski imperializm] 19:30 Debata: „Europejskie korzenie hitleryzmu” - spotkanie z redakcją Le Monde Diplomatique wokół nowej książki Enzo Traverso, „Europejskie korzenie przemocy nazistowskiej”, 20:30 Film: Budrus [Palestyna] teksty: Traverso: „Europejskie korzenie nazizmu” OPISY FILMÓW:

Calais, ostatnia granica Dystans nie jest pojęciem ściśle geograficznym – zależy też od miejsca, które zajmujemy na drabinie społecznej. „Dla milionów wykluczonych i wyzyskiwanych, żaden dystans nie jest większy niż te kilka kroków przez granicę”. Dla Brytyjczyków, francuskie Calais leżące tuż przy granicy, to miejsce gdzie mogą zrobić tańsze zakupy i zjeść smaczne frytki z cebulą. Tysiącom imigrantów z Afganistanu aż po Jamajkę, Calais jawi się zaś jako ostatni mur. Film stanowi unikalny zapis okresu, kiedy także Polacy dzielili los imigrantów z całego świata, zanim, po wstąpieniu do Unii, stali się gorliwymi strażnikami jej granic. http://www.youtube.com/watch?v=j72w-gGZNC4

Spotyka góra swój cień Integralną cechą Apartheidu były masowe eksmisje czarnej biedoty z wartościowych terenów miejskich. Dwadzieścia lat po zmianie reżimu, tuż przed mistrzostwami świata, odłączanie wody, podwyżki czynszów i eksmisje stały się w RPA codziennością. Aktywiści zaangażowani wcześniej w opór wobec apartheidu, założyli „kampanię przeciwko eksmisjom” - podłączając z powrotem podstawowe media, wspierając wykluczonych w walce z deweloperami, jednocześnie wskazują na szereg analogii pomiędzy nowym, dzikim kapitalizmem, a dawnymi czasami apartheidu. http://www.youtube.com/watch?v=7yl57yk_YBQ

Biały król Cieszą Pana dotacje unijne na nadrobienie zaległości komunizmu? No to mnie cieszy misja cywilizacyjna białego człowieka, głosi w jednym z wywiadów etatowy ekspert od „społeczeństw egzotycznych”, Wojciech Cejrowski. Rzadko wspomina się jednak, że stolica Unii Europejskiej pozbawiona byłaby Łuku Triumfalnego i innych symboli swej potęgi, gdyby nie obfite „dotacje” od swej kolonii w Afryce. Film Petera Bate'a to fascynująca podróż do Conradowskiego „Jądra Ciemności”, a zarazem jedna z nielicznych filmowych prób ukazania efektów, jakie przyniosła w Kongu, i w Afryce w ogóle, koncepcja „brzemienia białego człowieka”. Przedzierając się przez tony pamiętników kolonialnych i archiwalnych obrazów, reżyser rekonstruuje ambiwalentną sylwetkę panującego w owym czasie belgijskiego króla, Leopolda II, który, jako uznany filantrop, zagarnął w podziale Afryki kąsek 76-krotnie większy od Belgii, obwoławszy ów obóz pracy przymusowej „Wolnym Państwem Kongo”. Autor filmu bezpretensjonalnie oddaje atmosferę panującą w okresie europejskiego imperializmu, zwracając słuszną rolę zdobiącym do dziś Brukselę pomnikom dawnego króla-humanisty, którego rządy przyniosły więcej ofiar niż wszystkie obozy nazistowskie razem wzięte. Film jest jednocześnie hołdem dla ówczesnych działaczy aktywnie walczących z imperialnym uciskiem, w tym dla polskiego pisarza, dziennikarza i aktywisty, Józefa Konrada Korzeniowskiego.

Budrus Budrus, mała palestyńska wioska, w 2003 roku znalazła się w centrum uwagi całego świata za sprawą decyzji rządu izraelskiego, w myśl której wkrótce miała się rozpocząć budowa muru, anektującego połowę wioski. Pomysłowi sprzeciwili się mieszkańcy miejscowości. Mur, który ma zostać wzniesiony na ziemi, polach i plantacjach, może ich pozbawić środków do życia. Wydarzenia te śledzi od ponad pięciu lat Julia Bacha. W swoim filmie skupia się na postaciach lokalnego działacza Ayeda Morrara i jego 15-letniej córki, Iltezam. To ich oczami oglądamy wszystkie sytuacje. Udało im się zaangażować w protest nie tylko rywalizujące ze sobą organizacje palestyńskie Hamas i Fatah, ale także namówić do udziału w pokojowych akcjach protestacyjnych setki obywateli izraelskich, Anarchistów Przeciwko Murowi oraz członków międzynarodowego ruchu na rzecz pokoju. Na te pokojowe manifestacje izraelscy żołnierze reagują jednak kulami. http://www.justvision.org/budrus http://www.youtube.com/watch?v=YQQ8F2W5eB0

Hitler w Namibii Film jest jedną z nielicznych relacji ciemnej i zapomnianej karty historii kontynentu, kiedy to idea „supremacji białej rasy” kształtowała politykę zachodnich imperiów kolonialnych – to na jej tle powstawała terminologia nazizmu, w tym teoria Lebensraum, „przestrzeni do życia”. Ponad 30 lat przed wprowadzeniem owych idei w praktykę na gruncie europejskim, 75 proc. ludu Herero, rdzennych mieszkańców Namibii – najcenniejszej z kolonii niemieckiego imperium – padło ich ofiarą. Namibia, ludobójstwo a II Rzesza jest zatem brakującym ogniwem ewolucji imperializmu: śledzi losy Herero, stanowiących – jak cała wówczas ludność Afryki, a później również „niechciane” społeczności Europy – przedmiot eksploatacji, a równocześnie badań, które miały na celu wskazać ich niższość wobec „rasy wybranej”. W końcu, film kreśli sylwetki wiernych prototypów architektów nazizmu, jak Eugen Fischer – idol i nauczyciel Josefa Mengele. Nie dziwi więc, że ujęcia ilustrujące tragiczną historię Namibii poprzedzone są kadrami z niemieckich obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu.

W piątek, 13 maja 2011, o godzinie 18.00, zapraszamy do Centrum Reanimacji Kultury we Wrocławiu (ul. Jagiellończyka 10c/d – w podwórzu), na prezentację i otwarte spotkanie informacyjne z organizatorami majowego Antykongresu (16-18 maja 2011, Katowice). www.antykongres.pl www.facebook.com/Antykongres W dniach 16-18 maja 2011 roku w Katowicach odbędzie się III Europejski Kongres Gospodarczy. O ważności tego wydarzenia świadczy fakt, iż w tak krótkim czasie już zdążyło zyskać miano ‘najważniejszej imprezy gospodarczej w Europie Środkowej’. Podczas trzydniowego spędu, cztery i pół tysiąca osobistości polskiej i zagranicznej sceny politycznej, za plecami zwykłego mieszkańca Europy, będzie fetować najważniejsze tematy związane z szerokim zagadnieniem gospodarki. Co roku wydarzenia Kongresu relacjonuje ok. stu tytułów prasowych i stacji telewizyjnych z Polski i Europy. Istotne kwestie dla rozwoju gospodarczego i społecznego Europy są omawiane za naszymi plecami, a ich wyniki podane są tylko w mediach, co podkreśla fakt, iż o naszych losach decyduje grupa uprzywilejowanych głów. Według tego schematu wyniki imprezy są tylko przekazane, a społeczeństwo powinno je po prostu przyjąć do wiadomości i pogodzić się z brakiem możliwości decydowania o własnej przyszłości. Nie możemy godzić się na taką kolej rzeczy. Dlatego aktywiści i aktywistki Federacji Anarchistycznej Śląsk zamierzą w świetle tych wydarzeń zorganizować ogólnopolską demonstrację. Zasygnalizuje ona sprzeciw wobec autorytarnej idei Europejskiego Kongresu Gospodarczego, a co za tym idzie, wobec wszystkich uprzywilejowanych polityków, właścicieli korporacyjnych koncernów oraz wszystkich innych osób i instytucji przyczyniających się do pogłębiania nierówności społecznych w dobie obowiązującego systemu kapitalistycznego. W związku z faktem, iż EKG organizowany jest w tym roku dopiero po raz trzeci, a do tej pory protesty wobec tej imprezy odbiły się bez większego echa, uczestnicy FA Śląsk pragną zmobilizować aktywistów do uczestnictwa w Antykongresie za pomocą prezentacji na temat wydarzeń, które odbędą się w maju. Prezentacja będzie miała na celu wyjaśnienie, czym jest EKG, dlaczego warto organizować się przeciwko niej. Antykongresowy plan wydarzeń - http://antykongres.pl/pl/node/3

W piątek, 13 maja 2011, o godzinie 18.00, zapraszamy do CRK na prezentację i otwarte spotkanie informacyjne z organizatorami majowego Antykongresu (16-18 maja 2011, Katowice).

Dnia 13 maja w Krakowskiej Kawiarni Naukowej odbędzie się koncert benefitowy na organizację protestu przeciwko Europejskiemu Kongresowi Gospodarczemu. http://antykongres.pl/ zagrają: Nichilizzm grindcore/punk Racibórz http://www.myspace.com/nihilizzm Elektryczny Pastuch punk rock Tychy http://www.myspace.com/562475684 Na Celowniku punk rock Bieruń/Tychy http://www.myspace.com/nacelowniku Prokuratura punk - Mikołów http://www.myspace.com/prokuratura start: 18:00 wjazd: 10 zł ul. Jakuba 29, Kraków

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

W dniach od 13 do 15 maja w Trbovlje, niedaleko Ljubljany, odbędą się anarchistyczne targi książki. Ta miejscowość jest znana z historii walki antyfaszystowskiej i pracowniczej w XIX i XX wieku. Miejscowi aktywiści w ostatnich latach najbardziej koncentrują się na działalności ekologicznej. Oprócz kiermaszu książek anarchistycznych, odbędzie się szereg wydarzeń kulturalnych, m.in. występy kobiecego chóru śpiewającego pieśni antyfaszystowskie, chóru złożonego z weteranów partyzantki z II Wojny Światowej, teatr społeczny, itp. Odbędą się też panele dyskusyjne z udziałem gości ze Słowenii i z innych krajów. Organizatorzy spodziewają się wielu gości z Bałkanów i Włoch i innych krajów. www.a-federacija.org

[inline:1 Showinizm] Hitler z piekła rodem? Na ile wojskowe parady spalonych afrykańskim słońcem liberalnych Imperatorów – którzy równie śmiało zdobywali europejskie uniwersytety, zakładając tam katedry eugeniki – inspirowały młodego wówczas Adolfa? W końcu, w jakim stopniu przedwojenna tendencja kategoryzowania i hierarchizowania ludzi towarzyszy zdarzeniom, które dziś mają miejsce? Czy w dzisiejszych demokracjach możemy dopatrzyć się cech apartheidu? kolektyw filmowy Globale, polska edycja Le Monde Diplomatique i Przegląd Anarchistyczny zapraszają na cykl dyskusji i filmów SHOWINIZM. Debaty i projekcje odbędą się 13-14.05 (piątek-sobota) o godz. 18:00, w nowej przestrzeni autonomicznej Syrena – ul. Wilcza 30. PIĄTEK 13 18:00 Film: Hitler w Namibii [europejski imperializm] 19:00 Debata: „Faszyzm w czasach demokracji” - spotkanie z redakcją Przeglądu Anarchistycznego wokół strategii antyfaszyzmu w Polsce i Europie. 20:30 Filmy: Calais, ostatnia granica [imigracja] + Spotyka góra swój cień [miasto-firma] Teksty warte przeczytania przed dyskusją: Grażyna Kubarczyk, „Polityczny antyfaszyzm?” Jean Barrot „Faszyzm, antyfaszyzm" Recenzja tekstu Barrota SOBOTA 14 18:00 Film: Biały król [europejski imperializm] 19:30 Debata: „Europejskie korzenie hitleryzmu” - spotkanie z redakcją Le Monde Diplomatique wokół nowej książki Enzo Traverso, „Europejskie korzenie przemocy nazistowskiej”, 20:30 Film: Budrus [Palestyna] teksty: Traverso: „Europejskie korzenie nazizmu” OPISY FILMÓW:

Calais, ostatnia granica Dystans nie jest pojęciem ściśle geograficznym – zależy też od miejsca, które zajmujemy na drabinie społecznej. „Dla milionów wykluczonych i wyzyskiwanych, żaden dystans nie jest większy niż te kilka kroków przez granicę”. Dla Brytyjczyków, francuskie Calais leżące tuż przy granicy, to miejsce gdzie mogą zrobić tańsze zakupy i zjeść smaczne frytki z cebulą. Tysiącom imigrantów z Afganistanu aż po Jamajkę, Calais jawi się zaś jako ostatni mur. Film stanowi unikalny zapis okresu, kiedy także Polacy dzielili los imigrantów z całego świata, zanim, po wstąpieniu do Unii, stali się gorliwymi strażnikami jej granic. http://www.youtube.com/watch?v=j72w-gGZNC4

Spotyka góra swój cień Integralną cechą Apartheidu były masowe eksmisje czarnej biedoty z wartościowych terenów miejskich. Dwadzieścia lat po zmianie reżimu, tuż przed mistrzostwami świata, odłączanie wody, podwyżki czynszów i eksmisje stały się w RPA codziennością. Aktywiści zaangażowani wcześniej w opór wobec apartheidu, założyli „kampanię przeciwko eksmisjom” - podłączając z powrotem podstawowe media, wspierając wykluczonych w walce z deweloperami, jednocześnie wskazują na szereg analogii pomiędzy nowym, dzikim kapitalizmem, a dawnymi czasami apartheidu. http://www.youtube.com/watch?v=7yl57yk_YBQ

Biały król Cieszą Pana dotacje unijne na nadrobienie zaległości komunizmu? No to mnie cieszy misja cywilizacyjna białego człowieka, głosi w jednym z wywiadów etatowy ekspert od „społeczeństw egzotycznych”, Wojciech Cejrowski. Rzadko wspomina się jednak, że stolica Unii Europejskiej pozbawiona byłaby Łuku Triumfalnego i innych symboli swej potęgi, gdyby nie obfite „dotacje” od swej kolonii w Afryce. Film Petera Bate'a to fascynująca podróż do Conradowskiego „Jądra Ciemności”, a zarazem jedna z nielicznych filmowych prób ukazania efektów, jakie przyniosła w Kongu, i w Afryce w ogóle, koncepcja „brzemienia białego człowieka”. Przedzierając się przez tony pamiętników kolonialnych i archiwalnych obrazów, reżyser rekonstruuje ambiwalentną sylwetkę panującego w owym czasie belgijskiego króla, Leopolda II, który, jako uznany filantrop, zagarnął w podziale Afryki kąsek 76-krotnie większy od Belgii, obwoławszy ów obóz pracy przymusowej „Wolnym Państwem Kongo”. Autor filmu bezpretensjonalnie oddaje atmosferę panującą w okresie europejskiego imperializmu, zwracając słuszną rolę zdobiącym do dziś Brukselę pomnikom dawnego króla-humanisty, którego rządy przyniosły więcej ofiar niż wszystkie obozy nazistowskie razem wzięte. Film jest jednocześnie hołdem dla ówczesnych działaczy aktywnie walczących z imperialnym uciskiem, w tym dla polskiego pisarza, dziennikarza i aktywisty, Józefa Konrada Korzeniowskiego.

Budrus Budrus, mała palestyńska wioska, w 2003 roku znalazła się w centrum uwagi całego świata za sprawą decyzji rządu izraelskiego, w myśl której wkrótce miała się rozpocząć budowa muru, anektującego połowę wioski. Pomysłowi sprzeciwili się mieszkańcy miejscowości. Mur, który ma zostać wzniesiony na ziemi, polach i plantacjach, może ich pozbawić środków do życia. Wydarzenia te śledzi od ponad pięciu lat Julia Bacha. W swoim filmie skupia się na postaciach lokalnego działacza Ayeda Morrara i jego 15-letniej córki, Iltezam. To ich oczami oglądamy wszystkie sytuacje. Udało im się zaangażować w protest nie tylko rywalizujące ze sobą organizacje palestyńskie Hamas i Fatah, ale także namówić do udziału w pokojowych akcjach protestacyjnych setki obywateli izraelskich, Anarchistów Przeciwko Murowi oraz członków międzynarodowego ruchu na rzecz pokoju. Na te pokojowe manifestacje izraelscy żołnierze reagują jednak kulami. http://www.justvision.org/budrus http://www.youtube.com/watch?v=YQQ8F2W5eB0

Hitler w Namibii Film jest jedną z nielicznych relacji ciemnej i zapomnianej karty historii kontynentu, kiedy to idea „supremacji białej rasy” kształtowała politykę zachodnich imperiów kolonialnych – to na jej tle powstawała terminologia nazizmu, w tym teoria Lebensraum, „przestrzeni do życia”. Ponad 30 lat przed wprowadzeniem owych idei w praktykę na gruncie europejskim, 75 proc. ludu Herero, rdzennych mieszkańców Namibii – najcenniejszej z kolonii niemieckiego imperium – padło ich ofiarą. Namibia, ludobójstwo a II Rzesza jest zatem brakującym ogniwem ewolucji imperializmu: śledzi losy Herero, stanowiących – jak cała wówczas ludność Afryki, a później również „niechciane” społeczności Europy – przedmiot eksploatacji, a równocześnie badań, które miały na celu wskazać ich niższość wobec „rasy wybranej”. W końcu, film kreśli sylwetki wiernych prototypów architektów nazizmu, jak Eugen Fischer – idol i nauczyciel Josefa Mengele. Nie dziwi więc, że ujęcia ilustrujące tragiczną historię Namibii poprzedzone są kadrami z niemieckich obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu.

“Solidarnie przeciwko podwyżkom czynszów” to hasło trzeciego już Marszu Pustych Garnków, który wyruszy w sobotę 14 maja o godzinie 11:00 spod kina “Krewetka” (naprzeciwko dworca PKP Gdańsk Główny). Termin marszu zbiega się z uroczystością wkopania kamienia węgielnego pod budowę Europejskiego Centrum Solidarności – budowę, która jest najbardziej jaskrawym przejawem tego, jak instrumentalnie traktowane jest przez polityków dziedzictwo Solidarności 80 roku i jak bardzo zapomniane zostały ideały, o które wtedy walczono. Oto prezydent-milioner Paweł Adamowicz, w obecności śmietanki polskiej polityki, symbolicznie zainauguruje budowę obiektu będącego wyłącznie jego własną fanaberią, która mieszkańców Gdańska kosztować będzie setki milionów złotych w kosztach budowy i utrzymania. A wszystko to w mieście, które – choć aspiruje do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury – nie potrafi swoim mieszkańcom zapewnić podstawowych potrzeb, w tym potrzeby posiadania dachu nad głową. W mieście, w którym tysiące ludzi wciąż mieszka w urągających ludzkiej godności warunkach, w budynkach których miasto nie remontowało od dziesiątek lat. W mieście, które za takie warunki ma jeszcze czelność podnosić czynsz i to w sposób drastyczny. W mieście, którego władze pozwalają sobie nazywać niezamożnych mieszkańców “patologią” i planować stworzenie dla nich kontenerowego getta, a na samoorganizujących się lokatorów nasyłać policję i prokuraturę. Paweł Adamowicz i jego świta być może nie zdają sobie sprawy, że wydawanie setek milionów złotych na muzea i teatry zamiast na budowę i remonty mieszkań nie ma absolutnie nic wspólnego z Solidarnością. Być może zapomnieli, że podstawową zasadą obowiązującą w Solidarności była solidarność – ta przez małe “s”. 14 maja musimy im o tym przypomnieć. Dlatego zapraszamy wszystkich mieszkańców nieakceptujących hipokryzji obecnych władz Gdańska do wspólnego marszu i solidarnego wsparcia lokatorów mieszkań komunalnych w ich walce przeciwko podwyżkom czynszów. Przyprowadźmy rodzinę i znajomych, przynieśmy puste garnki i łyżki. Może tym razem ich dźwięk otrzeźwi włodarzy naszego miasta. Do zobaczenia pod “Krewetką”! Kiedy: sobota 14 maja, godzina 11:00 Gdzie: pod kinem “Krewetka”, vis-a-vis dworca PKP Gdańsk Główny Info za: http://niconasbeznas.pl/?p=1225

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

W dniach od 13 do 15 maja w Trbovlje, niedaleko Ljubljany, odbędą się anarchistyczne targi książki. Ta miejscowość jest znana z historii walki antyfaszystowskiej i pracowniczej w XIX i XX wieku. Miejscowi aktywiści w ostatnich latach najbardziej koncentrują się na działalności ekologicznej. Oprócz kiermaszu książek anarchistycznych, odbędzie się szereg wydarzeń kulturalnych, m.in. występy kobiecego chóru śpiewającego pieśni antyfaszystowskie, chóru złożonego z weteranów partyzantki z II Wojny Światowej, teatr społeczny, itp. Odbędą się też panele dyskusyjne z udziałem gości ze Słowenii i z innych krajów. Organizatorzy spodziewają się wielu gości z Bałkanów i Włoch i innych krajów. www.a-federacija.org

Akcja informacyjna mająca na celu przybliżenie i uczulenie mieszkańców Warszawy na tematykę imigrancką, jak również problem zamykania granic i działalności Frontexu. Występy samby, fire show START: 19.00 Stare Miasto/Kolumna Zygmunta

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

W dniu 16 maja w centrum Katowic, ok. godz. 9.30 odbędzie się Antykongres. Demonstracja, która zasygnalizuje sprzeciw wobec autorytarnej idei Europejskiego Kongresu Gospodarczego, a co za tym idzie, wobec wszystkich uprzywilejowanych polityków, właścicieli korporacyjnych koncernów, oraz wszystkich innych osób i instytucji przyczyniających się do pogłębianianierówności społecznych w dobie obowiązującego systemu kapitalistycznego. Szczegółowe info już wkrótce!!! źródło: http://www.fas.bzzz.net/

Tadeusz Złotorzycki to tzw. Wrocławski Król Runku Rowerowego. Organizator happeningów na wrocławskim Rynku, w proteście przeciw zakazowi ruchu rowerowego na Starówce. We Wrocławskim magistracie uznawany czasami za wroga publicznego Wrocławia numer 1. Tym razem policja wraz z prokuraturą próbuje ubezwłasnowolnić Tadeusza i zamknąć go dożywotnio w zakładzie psychiatrycznym. Rozprawa w tej sprawie rozpocznie się 16 maja (poniedziałek) o 9:45 w szpitalu na ul. Kraszewskiego. Przyjdź i powiadom znajomych, Twoja obecność jest bardzo ważna.

[inline:1 zaproszenie na spotkanie FAK!]FAK! Feministyczna Akcja Krytyczna! Interesuje cię miejska partyzantka? Nurtują cię problemy jakim muszą stawiać dziś czoła kobiety? Męczy cię hetero-matrix? Masz energie i czas? Chcesz zmieniać miasto? Przyłącz się i przyjdź na spotkanie Feministycznej Akcji Krytycznej! Chcemy by FAK! Była otwartą i nieformalna grupą, która działa w przestrzeni miejskiej podważając, nagłaśniając i wywracając panujące nierówności. Chcemy by FAK! był płaszczyzną do feministycznej komunikacji – demokratycznej i krytycznej. By był grupą, gdzie można wymieniać wspólne doświadczenia bólu i opresji i zamieniać je na strategie walki. Chcesz z nami współtworzyć FAK! ? Spotkanie odbędzie się: 16 maja 2011 o godz. 17.30 w Falansterze (ul. Św. Antoniego 23) Kontakt do nas: feministyczna.akcja.krytyczna@gmail.com

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

- 14.00 – Demonstracja Antyatomowa "Chcemy węgla nie atomu!". Ze względu na odbywający się w tym samym czasie w ramach EKG Pakiet klimatyczno-energetyczny, wspólnie będziemy demonstrować nasze niezadowolenie wynikające z rządowego planu budowy w Polsce elektrowni atomowej. O godz. 14.00 spotykamy się na placu teatralnym pod Teatrem Wyspiańskiego. WSZYSCY ubrani w białe kombinezony maszerujemy pod siedzibę Katowickiego Holdingu Węglowego! Chemy węgla nie atomu!!! Weźcie ze sobą antyatomowe banery, flagi i wszystko co nadaje się do antyatomowej propagandy! Białe kombinezony będą rozdawne uczestnikom przed rozpoczęciem demonstracji, jeżeli masz taką możliwość, zabierz na demo własny kombinezon.

KINO "Hotel Sahara" START: 19.00 ul. Wilcza 30

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

- 14.00 – Demonstracja Antyatomowa "Chcemy węgla nie atomu!". Ze względu na odbywający się w tym samym czasie w ramach EKG Pakiet klimatyczno-energetyczny, wspólnie będziemy demonstrować nasze niezadowolenie wynikające z rządowego planu budowy w Polsce elektrowni atomowej. O godz. 14.00 spotykamy się na placu teatralnym pod Teatrem Wyspiańskiego. WSZYSCY ubrani w białe kombinezony maszerujemy pod siedzibę Katowickiego Holdingu Węglowego! Chemy węgla nie atomu!!! Weźcie ze sobą antyatomowe banery, flagi i wszystko co nadaje się do antyatomowej propagandy! Białe kombinezony będą rozdawne uczestnikom przed rozpoczęciem demonstracji, jeżeli masz taką możliwość, zabierz na demo własny kombinezon.

18 maja (środa) : - 8.30 – Akcja Przeciwko Prywatyzacji. O godz. 9.00 w Hotelu Monopol ( Sala Cristallo ), w ramach EKG odbędzie się panel "Prywatyzacja". Jednymi z poważniejszych tematów będą m.in. * Cele rządowego programu prywatyzacji. Bilans dotychczasowych dokonań i ich długofalowe skutki dla polskiej gospodarki, * Co zostało do sprywatyzowania? Plany prywatyzacyjne na najbliższe miesiące. Atrakcyjność ofert, inwestorzy, potencjalne zagrożenia, * Prywatyzacja w sektorach trudnych i społecznie wrażliwych (górnictwo, transport, chemia). Warunki powodzenia. Weź ze sobą bannery z antykapitalistycznymi hasłami, flagi, wszystko co krzyczy sobą, że prywatyzacja jest do dupy. Zaczynamy o 8.30 na placu teatralnym pod Teatrem Wyspiańskiego!

*Dyskusja na temat działań antygranicznych w Europie START: 14.00 ul. Wilcza 30 * KINO "Rosarno" "Współczesne niewolnictwo" START: 19.00 ul. Wilcza 30

„Recykling Idei” i Falanster zapraszają na spotkanie poświęcone książce A jak hipokryzja. Antologia tekstów o aborcji, władzy, pieniądzach i sprawiedliwości. 18 maja, środa godz. 18:00 Falanster, ul. Św. Antoniego 23, Wrocław Udział wezmą:

• Claudia Snochowska-Gonzalez (redaktorka antologii)
• Marta Gaudyn (autorka artykułu)

Prowadzenie: Katarzyna Gawlicz (Recykling Idei). Antologia "A jak hipokryzja" to książka–manifest. Z jednej strony demaskuje rzeczywiste podłoże obowiązującego w Polsce zakazu aborcji z przyczyn społecznych, z drugiej zaś wytycza nowe strategie walki o zniesienie ustawy antyaborcyjnej. W książce zawarte są także listy z opowieściami kobiet, które przerwały ciążę w podziemiu. W latach trzydziestych Boy-Żeleński pisał: „Trzeba by chyba być ślepym lub kłamcą, aby nie uznać, że porządek społeczny, że moralność to coś, co zmienia się i musi zmieniać ciągle; coś, co przechodzi ciągłą ewolucję. Dzisiejszy bunt jest jutrzejszym prawem; dzisiejsze bluźnierstwo jutrzejszym komunałem”. Po ośmiu dekadach od napisania tych słów ciągle nie możemy powiedzieć, że bunt Boya stał się naszym prawem. Wręcz przeciwnie – jego bunt jest naszym buntem. - Marta Gaudyn (fragmenty książki) Co mnie najbardziej oburza w tej historii? To, że moje państwo odmówiło mi prawa do decydowania o własnym życiu. To, że musiałam „przejść do podziemi” i załatwiać tabletki za granicą, bo nie mogłam zrobić tego w kraju, gdzie płacę podatki. Ale najbardziej wkurza mnie fakt, że w związku z nielegalnością zabiegu tym samym pozbawiono mnie prawa do opieki lekarskiej: badań, konsultacji i możliwości interwencji w razie, gdyby coś było nie tak. Nienawidzę też kłamać, a zmuszono mnie do łgania w gabinecie ginekologa, żeby nie zorientował się, co naprawdę zaszło. A wszystko to dlatego, że jakaś grupa ludzi uważa, że ich „moralność” jest obowiązująca, a wszyscy myślący inaczej są jakimś gorszym gatunkiem ludzi i dla ich własnego dobra należy wziąć do ręki bat (prawo) i narzucić im swoje przekonania. (listy kobiet z książki) Więcej informacji o książce: http://o-matko.pl/?page_id=6.

[inline:1]18.05.2011 WROCŁAW CRK (galeria) ul. Jagiellonczyka 10d godz.20:00 wjazd: darmo Palacz zwłok reżyseria: Juraj Herz rok produkcji: 1969 kraj: Czechosłowacja + wegańskie jedzenie http://www.najadacze.pl/ Faszyzm to stan umysłu. Tak w skrócie można by określić przesłanie kryjące się za Palaczem zwłok Juraja Herza. Karol Knopfrkingl jest palaczem zwłok. Każdego dnia udaje się do krematorium – swojej Świątyni Śmierci – w którym pracuje sumiennie i wytrwale, wypełniając "rozkład jazdy śmierci” – rozpisany na godziny cykl palenia zwłok. Jego zamiłowanie do czystości i porządku staje się patologiczną obsesją - wszystko co żyje, Kopfrkingl poddawałby oczyszczającej sile ognia. Ale jest rok 1939 i nazizm zaczyna pełznąć po praskich uliczkach. Karol Knopfrkingl, miłośnik harmonii i porządku, staje się nagle cennym nabytkiem dla przyszłych władców świata. Zachęcany i kuszony daje się uwieść wizji obezwładniającego nowego porządku. A nowy porządek wymaga gruntownego sprzątania. Pan Knopfrkingl zaczyna zauważać, jak wiele "skaz" nosi jego nowe, niemieckie życie. Jego ukochana żona jest Żydówką, a jego dzieci nie są wystarczająco aryjskie. Portier z pracy jest morfinistą, a dawni przyjaciele spiskują przeciwko Führerowi. Pan Knopfrkingl - piewca porządku i wielbiciel śmierci - zaczyna więc sprzątać. Palacz zwłok to opowieść o narastającym obłędzie. Psychicznemu wynaturzeniu bohatera sprzyja atmosfera polityczna lat trzydziestych, szerząca się ideologia nazistowska, która dla niego stanowi nadzieję na zapanowanie w świecie "nowego ładu". Utajony, powoli kwitnący, idealnie zharmonizowany z głodem zaszczytów i łapczywością na pochwały, podbudowany następnie garścią niebezpiecznych sloganów, obłęd eksploduje. Groteskowa historia praskiego palacza zwłok przemienia się niepostrzeżenie w tragedię. Akcja tego niezwykłego - przez połączenie politycznych wydarzeń z fantastyką psychologiczną - filmu rozgrywa się w atmosferze podobnej najbardziej charakterystycznym utworom ekspresjonizmu. Bohater z człowieka o mentalności typowego drobnomieszczanina przeradza się pod wpływem wykonywanej pracy w postać z horroru, o cechach absurdalnych i przerażających. WSTĘP JAK ZAWSZE WOLNY! strona wydarzenia na fejsbuku: http://www.facebook.com/event.php?eid=193637174015776 profil Kina CRK na fejsbuku: http://www.facebook.com/pages/Kino-CRK/153664441357024

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

"Welcome to Tijuana" + wykład START: 19.00 Elba Squat ul. Elblska 9/11

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

[inline:1]STOP DEPORTACJOM! Wykłady w ramach DNI ANTY-FRONTEX, WARSZAWA Data: Sobota, 21 maja 2011 r. Miejsce: Plan B, al. Wyzwolenia 18, wejście od pl. Zbawiciela Plan wykładów: 12:00 - 13:00 Zarządzanie imigrantami, wybiórcza integracja, "nielegalni" w służbie europejskiego Kapitału (Radykalna Akcja Solidarna) 13:00 - 15:00 Opis prawnych trudności, jakie napotykają obcokrajowcy pracujący w Polsce i w krajach Unii Europejskiej. Prekaryzacja i marginalizacja i ich wpływ na zdolność do walki o swoje prawa i samoorganizacji. Sytuacja pracowników tymczasowych z zagranicy i nielegalnych pracowników-imigrantów. Przykłady organizowania się pracowników i kampanii prowadzonych wspólnie z pracownikami-imigrantami. (Związek Syndykalistów Polski) 15:15 -16:15 Libia: Frontex wobec upadku reżimu Kaddafiego. Unia Europejska podpisała z Libią Kaddafiego szereg porozumień, które uczyniły z Libii część europejskiego systemu "uzewnętrznienia" granic. Obozy internowania na terenie Libii służyły do powstrzymywania imigracji z Afryki Subsaharyjskiej do Europy. Teraz, w wyniku wojny domowej w Libii, skomplikowany system zwalczania imigracji legł w gruzach. Co będzie dalej? Prezentacja historii współpracy na linii Kaddafi-Unia Europejska i próba odgadnięcia dalszego rozwoju sytuacji. (Związek Syndykalistów Polski) 16:30-17:30 Twierdza Europa a rewolucje w świecie arabskim (Radykalna Akcja Solidarna)

Tegoroczny Marsz Równości w Krakowie odbędzie się 21 maja (sobota). Ruszamy z Placu Wolnica o godzinie 14.00 – zapraszamy!

Dyskusję poprzedzi prezentacja dotycząca działań ruchu antynuklearnego jaki powstał w Polsce i Wielkopolsce po katastrofie w Czarnobylu w drugiej połowie lat 80., a następnie przedstawiona zostanie sytuacja i najważniejsze argumenty antynuklearnego ruchu po awarii w Fukushimie. Prelegentem będzie Jarosław Urbański związany z Federacją Anarchistyczną i skłotem Rozbrat, dawniej uczestnik ruchu „Wolność i Pokój”, organizującego antynuklearne protesty na terenie kraju i w Wielkopolsce. Poznań, Klubokawiarnia Meskalina Stary Rynek 6

Kiedy: 21.05.2011 (sobota) godz.: 16:30 Gdzie: Klub Ósmy dzień tygodnia - Warszawa Zapraszamy na kolejne spotkanie Klubu Dyskusyjnego Lewicowej Alternatywy [KDLA] tym razem chcemy przybliżyć jak dotąd w Polsce mało znany problem gentryfikacji. Prezentacja książki i pokaz filmu. Gentryfikacja w skrócie oznacza proces komercjalizacji i prywatyzacji przestrzeni miejskiej danej dzielnicy lub na danym obszarze miasta. Od pewnego czasu możemy zaobserwować rozwój tego zjawiska w wielu polskich miastach: Warszawie, Poznaniu, Trójmieście. Wszędzie, gdzie gentryfikacja ma miejsce dochodzi do podwyżek czynszów, eksmisji lokatorów, którzy nie mogą sprostać podwyższonym opłatom; małe sklepiki i punkty usługowe są wypierane z gentryfikowanych obszarów, a ich miejsce zajmują banki, drogie restaurację i luksusowe apartamenty przeznaczone dla najbogatszych. Konsekwencją gentryfikacji jest więc zmiana struktury społecznej danego obszaru (zmuszenie do przeprowadzki osób uboższych i otrzymujących średnie dochody) i jego infrastruktury. Przemianom tym często towarzyszy rozwój nadzoru nad gentryfikowanym obszarem: budowa sieci monitoringu wizyjnego, zwiększenie ilości i częstotliwości patroli policyjnych, coraz częstsza obecność prywatnych firm ochroniarskich. Przestrzeń miejska traci swój wspólnotowy charakter i staje się obszarem podporządkowanym i służącym jedynie elitom finansowym. Gentryfikacja stawia więc wyzwanie ruchom lokatorskim, które walczą o prawo do dachu nad głową dla wszystkich. Z punktu widzenia organizacji skupiających lub reprezentujących mieszkańców może się więc ona okazać jednym z ważniejszych problemów. Wydaje się nam, że warto rozpocząć poważną, merytoryczną debatę o zjawisku gentryfikacji, jego społecznych konsekwencjach i strategiach oporu, jakie mogą zastosować mieszkańcy. Na spotkaniu 21 maja chcielibyśmy wspólnie zastanowić się nad następującymi pytaniami związanymi z opisaną wyżej tematyką: 1. W jaki sposób mieszkańcy mogą się przeciwstawić gentryfikacji ? 2. Jak skutecznie walczyć z podwyżkami, eksmisjami i prywatyzacją przestrzeni publicznej? 3. Jakie strategie działania są najbardziej efektywne – demonstracje, akcje informacyjne, negocjacje z władzami miasta a może strajk czynszowy? Punktem wyjścia do naszej dyskusji będzie książka Veroniki Sinewali „Gentryfikacja – lokatorzy w ogniu wojny socjalnej”, opisująca różne strategie oporu wobec zjawiska gentryfikacji http://www.rozbrat.org/informacje/publikacje/2286-gentryfikacja-lokatorzy-w-ogniu-wojny-socjalne Po prezentacji książki zapraszamy na dyskusję oraz pokaz filmu: "Burżuazja wraca do centrum" – dokumentu o przebiegu procesów gentryfikacji w Warszawie, Poznaniu i Nowej Soli. Film został zrealizowany przez SzumTV i został dołączony do 12 numeru Przeglądu Anarchistycznego. Patronat medialny: Przegląd anarchistyczny, Lewica.pl, Le Monde Diplomatique Edycja Polska http://www.la.org.pl/klub Z A P R A S Z A M Y !!!

Samorząd doktorantów Szkoły Nauk Społecznych PAN w Warszawie ma zaszczyt zaprosić na ogólnopolską konferencję naukową: NOWE OTWARCIE UNIWERSYTETU PROBLEMY NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO W CZASACH REFORM 17-18 czerwca 2011 (piątek, sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa.

Uczeń jest tym samym 'szkolony', aby mylić nauczanie z uczeniem się, zbieranie ocen z edukacją, dyplom z kompetencją, a płynność wymowy ze zdolnością powiedzenia czegoś nowego

Ivan Illich, 1971 Uniwersytet jest w naszych rękach – nikt nie zatroszczy się o niego lepiej niż sami studenci, doktoranci, badacze i wykładowcy. Czy rzeczywiście musimy naginać naszą poznawczą ciekawość do kryteriów standaryzacji, konkurencyjności, czy kalkulacji krótkoterminowej efektywności ekonomicznej? Czy faktycznie nauka ma łatwe do wskazania cele, gdzieś między potrzebami urzędu a przedsiębiorstwa? Czy oby na pewno nasza praca nie jest pracą, a przyziemne problemy, w których grzęźniemy, wynikają z niedostatku bystrości lub motywacji, a nie z braku warunków? Celem tej konferencji jest wypracowanie oryginalnego wkładu w debatę o zmianach w systemie nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie. Debacie tej potrzebna jest pogłębiona refleksja, korzystanie z wiedzy specjalistów i wsłuchanie się w rady doświadczonych naukowców. Realna reforma akademii, z pewnością potrzebna, wymaga pełnego intelektualnej powagi namysłu, a prawdopodobnie też idących za nim kolektywnych starań. Konferencja Nowe Otwarcie Uniwersytetu miałaby wyjść poza problemy narzucone przez autorów polskiej reformy i dać szansę środowisku naukowemu na samodzielne rozważenie jakich zmian potrzeba polskiej akademii. Jej zadaniem jest też prowadzenie tego namysłu w odniesieniu do rozwiązań i przemian w Europie i na świecie. Miałaby wreszcie zebrać jak najszersze grono naukowców z Polski w jednym miejscu i utworzyć przestrzeń dla bezpośredniej dyskusji o kondycji polskiej akademii. Być może tak właśnie trzeba zacząć, by ożywić ideę uniwersytetu raz jeszcze, przypomnieć, że nie jest on szkołą ani fabryką, że jego zadania są wyjątkowe i ściśle związane z przyszłością i rozwojem całego społeczeństwa. Uczestników zapraszamy do przesyłania propozycji wystąpień m. in w następujących obszarach tematycznych: 1. Organizacja akademii: - Lokalne i globalne trendy w organizacji nauki i szkolnictwa wyższego - Uniwersytet w centrum, uniwersytet na peryferiach – warunki, zadania, konteksty, różnice i podobieństwa - Możliwości, szanse i zagrożenia współpracy akademii z przedsiębiorstwami i innymi aktorami społecznymi: m. in. szkołami wcześniejszego szczebla edukacji, organizacjami pozarządowymi - Ocenianie i porównywanie wyników pracy naukowców - Finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego: studiów, badań, życia codziennego - Studium przypadku: przykłady udanych rozwiązań lub porażek w Polsce i na świecie. 2. Kariery uczonych – dostępność, warunki instytucjonalne, prawo a praktyka: - Pozycja studentów, doktorantów i pracowników naukowych w polskich rozwiązaniach prawno-instytucjonalnych - Bariery dla pracy badawczej - Godzenie pracy naukowej z dydaktyką, inną pracą zarobkową, życiem rodzinnym - Problem kontynuacji kariery naukowej po doktoracie - Społeczna dostępność kariery naukowej w Polsce - Sytuacja kobiet w nauce - Ścieżki kariery naukowców przyszłości – propozycje rozwiązań - Studium przypadku: biografie naukowców. 3. Doświadczenia nie-tradycyjnych form pracy i współpracy w nauce oraz szkolnictwie wyższym (także inicjatyw nieformalnych). Jak może z nich czerpać akademia? 4. Polityka w polu nauki: - Gry o prestiż, władzę, definicję nauki, prawomocność metodologii - Relacja nauki z innymi polami społecznymi (i innymi formami władzy) - Interdyscyplinarność w praktyce – korzyści i szanse, problemy i bariery - Źródła rewolucji naukowych - Społeczny świat akademii – wybrane aspekty - Studium przypadku – słynne batalie, słynne przełomy. 5. Idea uniwersytetu raz jeszcze – pytanie o miejsce uniwersytetu w kulturze i społeczeństwie. 6. Reforma w toku – analiza wybranych aspektów polskiej reformy uczelni i kariery akademickiej: - Zaplecze reformy: Proces Boloński, raport Ernst &Young, „Pakiet Kudryckiej” - Analiza debaty wokół reformy - Analiza wybranych rozwiązań wprowadzonych reformą. Do udziału zapraszamy zarówno studentów, absolwentów, doktorantów, jak i doświadczonych badaczy; wszystkich, którym nieobojętna jest przyszłość polskiej akademii. Szczególnie zachęcamy do wzięcia udziału specjalistów i specjalistki z takich dziedzin, jak: socjologia wiedzy, socjologia edukacji, socjologia pracy i organizacji zarządzania, socjologia środowisk naukowych i twórczych, etnografia laboratorium, pedagogika społeczna, polityka społeczna, politologia, filozofia, antropologia kulturowa, historia idei, historia nauki, ekonomia. Zapraszamy do zaprezentowania swych doświadczeń zarówno przedstawicieli humanistyki oraz nauk społecznych, jak i przedstawicieli nauk przyrodniczych i technicznych. Dopuszczamy wystąpienia indywidualne, jak i zespołowe. Po zakończeniu konferencji planowane jest wydanie recenzowanego tomu tematycznego. Zgłoszenia w formie abstraktu o długości nieprzekraczającej 300 słów prosimy nadsyłać na adres noweotwarcie2011@gmail.com jako tytuł e-maila wpisując ABSTRAKT. Pod ten sam adres prosimy zgłaszać chęć udziału w konferencji bez wygłoszenia wystąpienia, jako tytuł mejla wpisując UDZIAŁ. Miejsce i data konferencji: 17-18 czerwca 2011 (piątek i sobota) Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa. Ważne terminy: Termin nadsyłania abstraktów: 15 maja 2011. Termin powiadomienia o wynikach procedury kwalifikacyjnej: 22 maja 2011 Termin nadsyłania rozwiniętego streszczenia wystąpienia (3-5 stron): 5 czerwca 2011 Udział w konferencji jest bezpłatny. Prosimy o informację, jeśli będą Państwo potrzebowali pomocy w znalezieniu noclegu w Warszawie. Tutaj zamieszczamy link z zestawem tekstów z polskiej debaty wokół reformy, który może Państwa zainspirować. Magdalena Małecka, Katarzyna Suwada, Piotr Szenajch, Anna Szołucha

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

Warszawska sekcja no-border zaprasza na piknik imigrancki w parku świętokrzyskim (w pobliżu Pałacu Kultury), w niedzielę 22 maja o godz. 12:00

muzyka: Irie Revoltes, Detrend City Rockers, Badmuska Junggle Soundsystem punkt informacyjny: "Polskie Deportacje" kolportaż komiksu imigranckiego grupy cyrkowe gry i zabawy dla dzieci

http://www.youtube.com/watch?v=hUYOsmSiLVM

[inline:1]Powstrzymaj europejski apartheid: Tydzień przeciwko Deportacjom. 15-23 maja, Warszawa Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! 1.Debaty (19.05-21.05)

• Dyskurs i praktyki zarządzania imigrantami, „selektywna inkluzja”, „nielegalni” w służbie europejskiego kapitału
• Twierdza Europa w świetle rewolucji arabskich
• Strategie oporu i alternatywy wobec polityki wykluczenia
• Calais, Rosarno, Patras, Lampedusa, Ceuta, Mellila – miasta wykluczenia, miasta oporu
• Frontex: kompetencje bez granic. Historia formowania europejskiego apartheidu
• Siostrzane instytucje: USA i „Great Mexican Wall”

(Chcesz dać prezentację w ramach/poza wymienionymi tematami? Prześlij nam swój temat do 12.05: anti_frontex@riseup.net) 2. Filmy (16.05-21.05) Międzynarodowy Festiwal Globale zaprasza na tydzień projekcji, zarówno uznanych na świecie tytułów...

• Witamy (France 2009)
• Hotel Sahara (Germany 2008)
• Welcome to Tijuana (Mexico, Germany 2009)
• Calais, ostatnia granica (UK 2003)

...jak i świeżych dokumentów autorstwa europejskich aktywistów, analizujących oddolny, lokalny opór. 3. Wyjdź na ulicę, zamknij FRONTEX! (22.05-23.05) Koncert Irie Revoltes i lokalnych grup imigranckich (szczegóły innych projektów ulicznych zostaną podane już w Warszawie) Czemu w Polsce? 1.Siedziba głównej agencji deportacyjnej w Unii – FRONTEX-u – mieści się w Warszawie. Dlatego też, podczas gdy zbiorowe deportacje stają się coraz częstsze, Polska służy dziś jako “punkt zbiórki” imigrantów schwytanych w całej UE. Wykorzystując swój nieustannie rosnący budżet, zeszłej jesieni FRONTEX dokonał pierwszej zbiorowej deportacji samolotem czarterowym: 56 Gruzinów aresztowanych w Austrii, Niemczech, Francji i Polsce, zebrano w Warszawie i deportowano do Tbilisi. FRONTEX planuje zorganizować do 40 takich zbiorowych deportacji z Warszawy w samym 2011 roku. http://www.presseurop.eu/en/content/news-brief/352121-frontex-launches-first-expulsion-charter 2.Polskie firmy i uczelnie wyższe ściśle współpracują z FRONTEX-em w tworzeniu nowych technologii nadzoru. Politechnika Warszawska, Telekominukacja Polska, wraz z innymi krajami UE, Turcją oraz Israeli Aerospace Industries, pracuje od 2008 roku nad wdrożeniem systemu inteligentnej kontroli granic – TALOS, który zastąpić ma patrolujących granice strażników pojazdami bezzałogowymi, konsekwentnie odczłowieczając strategie polityki anty-imigracyjnej. http://talos-border.eu/ 3.Polski rząd prawicowy już zadeklarował, iż użyje swej tegorocznej Prezydencji w UE by wzmocnić reżim graniczny, poszerzając kompetencje FRONTEX-u. 4.Obchody piątej rocznicy FRONTEX-u w maju zeszłego roku zbiegły się z zabójstwem nigeryjskiego imigranta, Maxa Itoyi, dokonanym przez policjanta podczas rutynowej łapanki handlarzy na Stadionie Dziesięciolecia. Pomimo wszystkich dowodów (zeznania świadków nie-policjantów, materiały wideo), dobitnie świadczących o brutalności sprawcy, policjant wciąć nie został pociągnięty do odpowiedzialności. Czemu Apartheid? Polska jest sygnotariuszką Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu z 1973 roku, która termin „apartheid” definiuje jako: podjęcie legislacyjnych lub innych środków mających uniemożliwić grupie lub kilku grupom rasowym uczestniczenie w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju i rozmyślne tworzenie warunków uniemożliwiających pełny rozwój takiej grupy lub grup, w szczególności przez pozbawianie członków grupy lub kilku grup rasowych wolności i podstawowych praw człowieka, a mianowicie prawa do pracy, prawa do tworzenia legalnych związków zawodowych, prawa do nauki, prawa do opuszczania swego kraju i powrotu do niego, prawa do posiadania obywatelstwa, prawa do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania […] oraz prawa do swobodnego tworzenia pokojowych zrzeszeń i stowarzyszeń; [...] (artykuł IIc Konwencji) a także wyzyskiwanie pracy członków jednej lub kilku grup rasowych (art. II e). Ten rodzaj wykluczenia jest codziennością dla wszystkich „nielegalnych” w Polsce i reszcie krajów członkowskich – ludzi, których z zasady zatrudnia się do pracy bez umów, pozbawia się prawa do publicznej służby zdrowia i edukacji oraz prawa do zarejestrowania jakiejkolwiek działalności; ludzi, którzy są deportowani za każde „nieuważne” zachowanie – obojętne czy sprzeciwią się wyzyskowi ze strony pracodawcy czy spróbują zgłosić pobicie na policji. Ukonsekwentniając obraz apartheidu, niektóre kraje UE, jak Włochy i Francja, zaczęły karać prawnie już nie tylko samych imigrantów pozbawionych właściwych dokumentów, ale także osoby np. wynajmujące im mieszkanie („ukrywanie osób winnych przekroczenia granicy”) czy nawet biorące je na auto-stop („pomoc w przemycie ludzi”). Karanie „pełnoprawnych” obywateli za powszednie, ludzkie wsparcie „nielegalnych” wzmacnia atmosferę strachu przed Innymi oraz generalną kategoryzację ludzi na „pewnych swego statusu” - białych Europejczyków mówiących bez obcego akcentu, oraz ludzi odbiegających od tego obrazu, obcych. Takie uwarunkowane prawnie i kulturowo wyrugowanie imigrantów z udziału w życiu społeczności bezsprzecznie wpisuje się w definicję apartheidu – jednak, słowami Lindqvista „to nie wiedzy nam brakuje – brak nam odwagi by zrozumieć to, co wiemy i wyciągnąć z tego wnioski”. Włącz się do debaty, obejrzyj filmy, wyjdź na ulicę! Plan tygodnia: FILMY (16-21.05) DEBATY (19-21.05) AKCJA (22-23.05) Organizacja: Sieć No-Border. Polska sieć no-border składa się z aktywistek i aktywistów z całego kraju, których łączy jednoznaczny sprzeciw wobec Twierdzy Europy; poza indywidualnymi działaczami sieć tworzą także takie grupy jak Samba, RAS, ZSP, Globale, Elba Squat, oraz Syrena - Autonomiczna Przestrzeń Inicjatyw. Pełen program: http://anti-frontex.noborder.org.pl

[inline:1 FAK!]16 maja odbyło się pierwsze spotkanie Feministycznej Akcji Krytycznej. Udział w spotkaniu wzięły osoby z różnych środowisk – jednak nie chodziło o reprezentowanie organizacji a o stworzenie nowej płaszczyzny do feministycznego działania. Spotkanie rozpoczęła dyskusja dookoła stołu, w której przedstawiłyśmy się oraz opowiedziałyśmy nasze oczekiwania wobec tego, czym ma stać się FAK!. Jedne z nas mówiły, że tworzenie nowej grupy jest przede wszystkim związane z chęcią lepszej organizacji przyszłorocznej Manify, inne z kolei, że FAK! może być miejscem do łączenia różnych wątków innych ruchów społecznych z perspektywy feministycznej. Długo rozmawiałyśmy nad sprawami polityki miejskiej – o tym co nas uciska i jak razem przeciwstawiać się temu. Z jednej strony w ramach polityki miejskiej mamy do czynienia z ciągłym zaciskaniem pasa w ramach wydatków publicznych, co szczególnie odbija się na sytuacji kobiet o niskich dochodach, które samodzielnie wychowują dzieci. Z drugiej strony mamy gigantyczne inwestycje w budowę stadionów, budowę biurowców dla banków, instytucji finansowych i prywatnych firm, budowę monitoringu miejskiego oraz rozbudowę straży miejskiej. Miasto jest coraz bardziej zadłużone i próbuje te koszta przekierować na swoich mieszkańców i mieszkanki. Próbowałyśmy łączyć watki upłciowionego wydawania kasy podatników z sytuacją kobiet, osób niehetronormatywnych i dziewczynek. Specyfikę działań FAK! – pewien zarys marzeń, które chciałybyśmy realizować - można określić jako połączenie politycznej grupy interwencji w przestrzeń miasta i interwencji w dyskurs. Z jednej strony organizowanie wspólnych akcji protestu i nagłaśniania, z drugiej feministycznego zawłaszczania przestrzeni miejskiej – różnie nazywanej „miejską/uliczną partyzantką” lub „sukami obronnymi”. Wiele z nas zależało na wspólnym edukowaniu siebie i innych osób. Padło kilka pomysłów działań, jakie na początku możemy razem podjąć. Chcesz się o nich dowiedzieć? Przyjdź na następne spotkanie: 23.05 g. 18.00 księgarnia Nalanda.

Partycypacja to coś więcej niż konsultacje. W najbliższy wtorek odbędzie się w Krakowie spotkanie poświęcone demokracji uczestniczącej. Coraz więcej miast i regionów eksperymentuje z demokracją uczestniczącą. Jest to alternatywna droga w stosunku do narzędzi demokracji przedstawicielskiej. Daje realną możliwość wpływania mieszkańców na wygląd własnych miast czy wsi. Partycypacja daje możliwość odpolitycznienia przestrzeni publicznej oraz odzyskania kontroli nad najbliższym otoczeniem. Spotkanie dyskusyjne na temat demokracji partycypacyjnej poprowadzi Dariusz Kraszewski. Na zagranicznych oraz polskich przykładach zostanie ukazany proces przejmowania przez lokalne społeczności odpowiedzialności za konstruowanie budżetów samorządów. Cele spotkania jest wprowadzenie mieszkańców Krakowa, do zagadnienia demokracji partycypacyjnej i jej narzędzi. PRZEPRASZAM! KTO TU RZĄDZI?!? wtorek 24.05 godzina 18.00 Kawiarnia Święta Krowa ul. Floriańska 16

Rada Warszawa 10:00 PKiN sala Warszawska IV Piętro

ZATRZYMAJ OFENSYWĘ WŁADZY! DNI GNIEWU SPOŁECZNEGO – 27-28 MAJA - WARSZAWA 27 maja kontr-wydarzenia związane ze spotkaniem prezydentów Europy Środkowej, w którym uczestniczyć ma też prezydent USA Barack Obama. 28 maja, godz. 12:00, demonstracja na pl. Trzech Krzyży http://dnigniewu.blogspot.com/ Zobacz też tekst publicystyczny. Wydarzenie na Facebooku

Pałac Prezydencki 17:00 Po akcji odbędzie się demonstracja antywojenna.

ZATRZYMAJ OFENSYWĘ WŁADZY! DNI GNIEWU SPOŁECZNEGO – 27-28 MAJA - WARSZAWA 27 maja kontr-wydarzenia związane ze spotkaniem prezydentów Europy Środkowej, w którym uczestniczyć ma też prezydent USA Barack Obama. 28 maja, godz. 12:00, demonstracja na pl. Trzech Krzyży http://dnigniewu.blogspot.com/ Zobacz też tekst publicystyczny. Wydarzenie na Facebooku

[inline:1 koncert benefitowy]Benefitowy koncert na rzecz bezdomnych zwierzaków na Białorusi. Pieniądze zostaną przekazane organizacji społecznej „Dobroć” w Brześciu, która jako jedyna w swoim mieście pomaga zwierzętom. Wszystkie zebrane pieniądze pójdą na sterylizację/kastrację i adopcję bezdomnych zwierzaków. Kawiarnia Naukowa 28 maja ul. Jakuba 29 19:00 7 zł Zagrają: KBTW (Kraków), Kakao Drinkers (Kraków), Hostem (Brześć, Białoruś)

[inline:1]01.06.2011 CRK (galeria) ul. Jagiellonczyka 10d godz.20:00 wjazd: darmo Tęczowi wojownicy Reżyseria: Suzanne Raes kraj: Holandia rok produkcji: 2009 czas trwania: 89 minuty „Rainbow Warrior” to już legenda. To właśnie przy pomocy tego statku od końca lat 70. Greenpeace prowadziła swoje pierwsze kampanie w obronie wielorybów. Służył on też w akcjach chroniących akweny przed zrzucaniem do nich toksycznych i nuklearnych odpadów. W 1985 roku „Rainbow Warrior” wyruszył na tournée „Nuclear Free Pacific”. W tym samym roku, 10 lipca, został zniszczony przez bomby podłożone przez francuskie służby specjalne… Grupa pionierów ruchu ekologicznego wspomina swoje sukcesy i niepowodzenia. Dziś mieszkają razem na małej nowozelandzkiej wysepce Waiheke. Po latach oceniają, czy ich idealistyczne plany były rzeczywiście możliwe do zrealizowania. Co tak naprawdę udało im się osiągnąć? W 1976 roku Susi Newborn była jedną z założycielek brytyjskiej Greenpeace. Była też członkiem pierwszej załogi „Rainbow Warrior” i to jej statek zawdzięczał swoje imię. Obecnie Susi pracuje w nowozelandzkim oddziale Oxfam, gdzie działa na rzecz obrony przed zmianami klimatu. Martini Gotjé działał w Greenpeace od 1980 roku i był nawigatorem na „Rainbow Warrior”. Od kilku lat mieszka z dziećmi w Nowej Zelandii, gdzie dalej współpracuje z Greenpeace – przez Internet i satelitę śledzi łowców wielorybów, statki dokonujące nielegalnych połowów i transporty odpadów nuklearnych. Bunny McDiarmid i jej życiowy partner Henk Haazen przed przystąpieniem do załogi „Rainbow Warrior” uczestniczyli w rejsach statku pokoju Fri. Bunny jest teraz dyrektorem zarządzającym nowozelandzkiego Greenpeace. Henk odegrał ważną rolę w kampanii na rzecz przekształcenia Antarktydy w rezerwat przyrody. Hanne Sørensen uczestniczyła w zakończonej tragicznie misji „Rainbow Warrior” na Pacyfiku. Obecnie wycofała się z aktywnej działalności. Prowadzi z mężem ekologiczną farmę i szkółkę leśną. Rien Achterberg jest bliskim przyjacielem Martiniego od lat 70. Był członkiem załogi wielu statków Greenpeace, aż do 2005 roku. I to on odkrył dla swoich przyjaciół piękną, nowozelandzką wyspę Waiheke, na której po latach wszyscy dokonują bilansu zysków i strat. o kinie crk nasz profil facebook

[inline:1]W piątek, 3 czerwca 2011,OZZ Inicjatywa Pracownicza i Lewicowa Alternatywa organizują akcję informacyjną będącą częścią ogólnopolskiej kampanii „Praca czasowa – dyskryminacja stała”. Celem akcji jest zwrócenie uwagi pracowników na problemy związane z rozwojem elastycznych form zatrudnienia (umowy o prace na czas określony, umowy cywilnoprawne, agencje pracy tymczasowej) oraz zachęcenie ich do podjęcia walki o swoje prawa. Oprócz akcji informacyjnej zostało zorganizowane spotkanie dyskusyjne. Zapraszamy! Program (piątek, 3 czerwca 2011, Szczecin): – godz. 15.00 akcja informacyjna: plac Rodła, – godz. 18.00 spotkanie dyskusyjno-filmowe: Społeczny Infopunkt Alert, ul. Śląska 34. Prezentacja na temat rozwoju pracy czasowej w Polsce i jej społecznych konsekwencji oraz dyskusja o możliwościach organizowania oporu pracowniczego w warunkach elastycznego zatrudnienia. Podczas spotkania wyświetlony zostanie w Szczecinie po raz pierwszy film w reżyserii Ivory Cusack „Wielkie sprzątanie u podwykonawców” (Francja, 2008, 70 minut) opowiadający o strajku sprzątaczek zatrudnianych przez podwykonawcę sieci hoteli Accor. Czasownicy - strona kampanii „Praca czasowa – dyskryminacja stała” www.czasownicy.org.pl OZZ Inicjatywa Pracownicza www.ozzip.pl Społeczny Infopunkt Alert w Szczecinie ul. Śląska 34, www.facebook.com/infopunktalert