Blog

Kino Warszawa, które jest obecnie w “rewitalizacji” (dostosowanie do “wymogów” rynkowych), przeniosło się tymczasowo do siedziby NOT, by tam raczyć nas ambitnym kinem. W ofercie mamy więc, nie tylko festiwal Watch Docs, Dyskusyjny Klub Filmowy, Przegląd Filmów Buddyjskich, ale też premierę krytycznego wobec neoliberalizmu filmu. O czym mowa? O “Zaróbmy jeszcze więcej” austriackiego reżysera Erwina [...]

... dniem refleksji nad istotą wyzwolenia
czy dniem szczucia agresywną polskością?

Tekst ten piszę w związku ze bliżającym się dniem 11 listopada... w pierwszej linii z myślą o zwykłych ludziach, spotykanych na ulicach miejscowości i miast polskich.

Niech będzie dla nas wszystkich przyczynkiem do krytycznych dyskusji, progresywnych działań, realizacji marzeń o faktycznej wolności...

***

Momenty refleksji w dniu upamiętniającym ówczesne wyzwolenie

Dzień 11 listopada jest dniem, w którym wiele lat temu nasi przodkowie doczekali się końca rządów narzuconej z zewnątrz władzy i wynikającej z niej opresji. 11 listopada jest więc w pierwszej linii dniem datującym koniec pewnego procesu WYZWOLENIA.

Każdy moment przynoszący wyzwolenie jest momentem zbliżającym nas do nieuchwytnego mometnu wolności, momentu samostanowienia, i dlatego powinien być upamiętniany i adekwatnie celebrowany. Tymbardziej, gdy owe momenty wyzwolenia osiągane są drogą walki i spłacane ogromem ludzkich ofiar.

Jednocześnie, każdy moment wyzwolenia, jest też momentem refleksji. Także dzień 11 listopada zmusza nas do refleksji. Tego dnia obracają się one wokół pytań: Czym jest właściwie dla nas owo wyzwolenie dziś? Czy do czegoś zobowiązuje i jeśli tak, to do czego? Czy okazało się szczytem wolności dla ludzi, którzy o nie walczyli? Czy przyniosło oczekiwane życie w godności ich potomkom, czyli nam? Czy może należy je postrzegać jedynie jako ówczesny krok toczącego się dalej procesu wyzwalania się z pod kolejnych struktur opresji; wyzwalania w imię wolności i godności jednostki oraz całych społeczności..

Osoby szanujące sobie potrzebę dążenia do życia w godności, a zarazem wrażliwe na los innych, chciałabym, w perspektywie 11 listopada, skonfrontować z dwoma krytycznymi refleksjami. Pierwsza dotyczyć będzie nadużyć tej daty ze strony skrajnej prawicy na potrzeby propagowania własnej ideologii narodowej nienawiści oraz, konsekwentnie, konieczności tłumienia tych haniebnych nadużyć. Druga, jest głębszą refleksją nad istotą wyzwolenia o charakterze narodowym oraz nad samą istotą tożsamości narodowej jako takiej.

***

Święto agresywnej polskości...

To trwa już od lat i odnosi się wrażenie, że wszyscy się już do tego przyzwyczailiśmy. To żałosne i cierpkie; przyzwyczajać się do rzeczy poniżających jest oznaką zamierania godności, ale też witalności społecznej.

Wszelkiej maści skrajni nacjonaliści i neofaszyści posiadający polskie dowody tożsamości, od agresywnych patriotów i ksenofobów, przez antysemickich paranoików i homofobicznych krzykaczy, aż po jawnie faszyzujące bojówki (a jednych od drugich niewiele różni...), uznają, że dzień wyzwolenia społeczeństwa spod obcej władzy jest ídealnym dniem do szerzenia narodowej agresji pod sztandarem polskości. To ludzie zorganizowani dziś w takich partiach i organizacjach jak Obóz Narodowo Radykalny, Narodowe Odrodzenie Polski, Falanga czy Blood & Honour. Dokładnie to na co byli skazani nasi przodkowie pod zaborami, czyli brak wielu swobód, przymusową asymilację do obcych im kultur, wymuszoną emigrację, dyskryminację czy dławienie własnej tożsamości pod groźbą użycia przemocy, polscy agresywni patrioci i nacjonaliści próbują dziś forsować wobec uznanych przez nich, wedle ich faszystowskiego elementarza, za "wrogów narodu", grup ludzi.

Wszystko w imie polskości... Osobom o lewicowych poglądach chcieliby odebrać swobody polityczne i osobiste, imigrantów należy albo przymusowo zasymilować albo zmusić do emigracji, kobiety dalej przyzwyczajać do przyjmowania roli miłej dekoracji dla płci silnej, osoby czujące inaczej niż hetero-normatywnie zmusić, pod groźbą użycia przemocy, do zmiany tożsamości, osoby pochodzenia żydowskiego napiętnować i prześladować... wogóle wszystkich wcisnąć w ciasny dziewiętnastowieczny uniformik wyimaginowanej idei czystej polskości.

KTO SIĘ NIE GODZI na bycie zuniformizowaną i na przekór wszystkim indywidualnym cechom na siłę spolszczoną karykaturą wolnego człowieka jest uznawany za wroga wyimaginowanej polskości i musi się liczyć z przemocą agresywnych patriotów i narodowców wymachujących na przemian polskimi flagami i faszystowskimi symbolami. Na celowniku jest między innymi ANTYFASZYSTOWSKA MŁODZIEŻ wychodząca co roku na ulice Warszawy w proteście przeciwko tym społecznym tendecją.

Ta ideologia nienawiści pod sztandarem polskości czerpie całymi garściami zarówno z faszystowskiej jak i stalinowskiej/bolszewickiej kopalni politycznych idei społecznej uniformizacji, podporządkowania, centralizacji, totalnej kontroli, represji wobec tego co obce, co nowe, co progresywne... co niosące obietnicę kolejnych momentów wyzwolenia.

I tak, od lat obserwujemy każdego 11 listopada tak absurdalny jak haniebny paradoks: w dniu datującym moment wyzwolenia w centrum Warszawy maszerują szwadrony cuchnące rządzą zniewalania! Nie tyle zaskakującym ile wartym podkreślenia jest fakt, iż ten faszystowski marsz odbywa się co roku za przyzwoleniem i pod faktyczną ochroną (a więc de facto poparciem) władz miasta i dzielnicy, innymi słowy... władz państwowych.

Wisząca nad nami niczym czarna chmura instytucja państwa jest tak konsekwentna w swoim wsparciu dla agresywnej polskości, że stosuje nawet masowe represje wokół wspomnianego już organizującego się na ulicach miast RUCHU ANTYFASZYSTOWSKIEGO, który to robi co może aby zastopować agresywno-narodową nagonkę. Także na ulicach Warszawy w dniu 11 listopada. Wydarzenia z 11 listopada 2008 na Krakowskim Przedmieściu, aresztowanie i trwające do dziś represje wobec antyfaszystów, są najdobitniejszym tego przykładem. Do relacji pomiędzy istotą państwa jako takiego, a społecznym i zinstytucjonalizowanym nacjonalizmem przejdę jeszcze raz za moment w kontekście drugiej refleksji. Podsumujmy jednak najpierw tę pierwszą...

Dzień 11 listopada nie jest odpowiednim dniem na szczucie ludzi polskością. Nie jest nim też z całą pewnością żaden dzień w roku!

Nie ma też miejsca, w którym należałoby w jakimkolwiek stopniu to zjawisko dalej ignorować czy wręcz tolerować. Takim miejscem nie jest więc również Warszawa! Zwłaszcza Warszawa! Miasto, które w związku z tragicznym biegiem historii wystarczająco często służyło agresywnym nacjonalistom za teren brutalnych czystek w imie „czystości narodu”.

***

W potrzasku narodowej tożsamości

Druga refleksja, która nasuwa się takiego dnia jak 11 listopada, kiedy przestrzeń społeczną wypełniają debaty dotyczące wolności, godności, niepodległości oraz więzów społecznych, dotyczy istoty wyzwolenia o charakterze narodowym. Nie ulega wątpliwości, że zrzucenie ciężaru obcej władzy jest krokiem w strone wolności. Wolności rozumianej w kategoriach samostanowienia i samorządności. Jednak życie pokazuje, iż nawet gdy dyrygentami społeczeństwa są ludzie z lokalnymi korzeniami i struktury zarządzające oparte są na lokalnej administracji, większość społeczeństwa może stanowić o swoim życiu jedynie w bardzo śladowym stopniu. Takie problemy jak niesprawiedliwość społeczna oparta na istocie prawa własności i urynkowieniu stosunków społecznych oraz nierówność szans ze względu na dostęp do środków do życia czy ze względu na płeć, nie rozwiązują się wcale w ramach własnego niepodległego tworu państwowego i poprzez budowanie narodowej tożsamości.

Wprost przeciwnie.

Mit narodowej jedności, który niegdyś pomógł wyzwolić się z obcych niewoli, służy dziś neutralizowaniu walki o kolejne etapy wyzwolenia. Na podtrzymywaniu zbiorowej wyobraźni, zwanej narodową tożsamością, kożystają przedewszystkim państwowe i kapitalistyczne elity, którym narodowe więzy zapewniają stabilizację ich uprzywilejowanej sytuacji życiowej.

Refleksja na istotą wyzwolenia prowadzi nas do wniosku, iż życie w kapitalistycznym kasynie wymaga dążenia do kolejnego społecznego wyzwolenia – z morderczego systemu wartości; wyzwolenia z kapitalisycznego dnia codziennego. Życie w społeczeństwie zdominowanym przez „męskie reguły gry” wymaga wyzwolenia się z paradygmy patriarchatu i falszywej genderowej dychotomii. Życie w relacjach społecznych opartych na, i pracujących w rytm, państwowej maszyny zinstytucjonalizowanego terroru (wymierzonego w zwykłych ludzi) wymaga wyzwolenia społecznych relacji z pod państwowej kontroli; wymaga zastąpienia ich solidarnymi i horyzontalnymi więzami; wymaga wyzwolenia społeczeństwa z pod ciężaru istoty państwa...

Jednak wszystkie te kompleksowe procesy w kierunku wolności, godności i samostanowienia są paraliżowane przez fałszywą solidarność w imię budowania narodowej tożsamości.

Ta NARODOWA TOTALITARNOŚĆ, przymusowa lojalność wobec narodowej tożsamości i instytucji państwa, prowadzi w życiu codziennym do najabsurdalniejszych z absurdalnych zbiorowych aktów podyktowanej ową tożsamością solidarności: biedni utożsamiają się z pomiatającymi nimi bogaczami... pracownicy z wyzyskującymi ich pracodawcami... czynszowi lokatorzy z okradającymi ich wynajemcami... biorący kredyty aby móc przeżyć z żerującą na nich klasą bankowo-finansierską... etc.

Narodowa tożsamość zaślepia naszą zdolność dobierania adekwatnych sojuszników w walce o godne życie.

Narodowa tożsamość zaślepia naszą zdolność rozpozanawania jakie grupy społeczne są złodziejami naszej godności, zaborcami dzisiejszych czasaów, z opresji których musimy się ponownie wyzwolić.

Narodowa tożsamość prowadzi nasłabszych z nas na margines społeczenstwa.

A tych najślepszych i najnaiwniejszych, prosto na front do Iraku.

Albo robi z nas seryjnych, ksenofobicznych i agresywnych polaczków...

***

Potrzeba nowych koncepcji kolektywnych tożsamości

Krytyka polskości, zwłaszcza jej agresywnych i opresyjnych cech, oraz krytyka narodowych więzów, mogą powodować drażniące odczucia i wydawać prowokujące w dniu, który od lat dekorowany jest powszechnie narodową symboliką i dodatkowo deformowany w społecznej świadomości przez nacjonalistów używających jako megafonu do propagowania skrajnie narodowych i faszyzujących idei.

Ale właśnie dlatego, z powodu bezkrytycznego tolerowania tych rytuałów, przez większość społeczeństwa, przez wiekszość naszego życia, bo tak nam się wmawia, od przedszkola po cmentarz... ważnym jest zastąpienie w powszechnym dyskursie starych koncepcji definiowania - kolektywnej tożsamości, więzów społecznych, międzyludzkiej solidarności... - koncepcjami progresywnymi czyli takimi, które niosą ze sobą obietnice dalszych momentów wyzwolenia... z których tylko niektóre powyżej poruszyłam.

Nie musi to wcale oznaczać odejścia w zapomnienie momentów wyzwolenia z odleglej przeszłości, momentów walki o wyzwolenie spod obcej władzy. Mam raczej na myśli otwieranie perspektywy przed nowymi nadchodzącymi i jakże potrzebnymi momentami wyzwolenia. Jednak tym momentom zagradza drogę agresywna polskość i faszyzujące ugrupowania polityczne jak ONR, NOP czy Falanga.

11 listopada dniem refleksji o wyzwoleniu,
ale też dniem krytycznej refleksji nad rolą narodowej tożsamości!

11 listopada dniem mobilizacji przeciwko agresywnemu nacjonalizmowi i faszystowskim tendencjom w społeczeństwie!

***

Veronika Czarnecka

Jutro we Wrocławiu ma odbyć się wrocławski Marsz Równości w ramach Festiwalu Przeciwko Wykluczeniom Lesbijki, Geje i Przyjaciele. Kontrmanifestację organizuje NOP. Protest homofobów rozpoczyna się o godz. 13 na ul. Świdnickiej od strony Rynku.

Od czasu wygranej "socjalistycznej" partii w ostatnich wyborach, położona w centrum miasta ateńska dzielnica Exarchia znajduje się pod stała kontrolą policji i jest codziennie oblegana przez niespotykaną wcześniej liczbę funkcjonariuszy z różnych policyjnych formacji, którzy dosłownie okupują jej teren. Mieszkańcy dzielnicy są nieustająco kontrolowani i legitymowani; codziennie dochodzi do zatrzymań i aresztowań ludzi tylko za to że się znaleźli w Exarchia. Jako że oficjalne media milczą na temat tej okupacji, wielu ludziom trudno będzie uwierzyć w to co się tam wczoraj wydarzyło.

O ok. 22.00, oddział prewencji w pełnym rynsztunku przypuścił szturm na kawiarnię Floral w Exarcheia. W środku trwało spotkanie dyskusyjne poświęcone książce C. Kasdaglisa, znanego pisarza lewicy. Tuż przed nalotem w kawiarni znajdowali się też lewicowi parlamentarzyści. Zaraz po tym jak opuścili lokal, do środka wdarli się policjanci i zaaresztowali dwóch młodych mężczyzn. Pod kawiarnie zbiegli się okoliczni mieszkańcy.

Prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama uważa, że wypieranie tradycyjnych gazet przez blogi internetowe nie jest zbyt pożyteczne. Pisz o tym serwis vbeta.pl

Według Obamy, decentralizacja mediów prowadzić może do zakłamania faktów i manipulacji. Obrona korporacyjnych środków przekazu, w czasie kryzysu ekonomicznego, coraz większego bezrobocia, powiększających się nierówności społecznych, w czasie, kiedy znaczna część społeczeństwa doświadcza krytycznego spojrzenia na empiryczną strukturę kapitalizmu, okazuje się kluczową kwestią dla podtrzymania kontroli nad opinią publiczną. Obama zdaje sobie sprawę, że zmonopolizowany rynek mediów w rekach kilkunastu korporacji, jest gwarantem „bezpieczeństwa narodowego”, tak ważnego dla przetrwania interesów „wolnego rynku”. Ideologiczna mantra chicagowskich chłopców, jest coraz bardziej obalana, poprzez swoją demokratyczną, zdecentralizowaną strukturę informacyjną, coraz trudniejszą do kontrolowania. Dlatego rząd USA planuje wprowadzenie ulg podatkowych dla prasy drukowanej, która dzięki pomocy rządu, może wydźwignąć się z kryzysu.

Sprawa nie dotyczy tylko obrony ideologicznych interesów władzy. Dotyczy także obrony „rynkowego” przetrwania sektora prasowego. Internet oferuje informacje, które wykraczają poza ekonomiczną, czasową oraz ideologiczną zależność konsumencką. Oferuje aktualne wiadomości, możliwość blokowania reklam, interaktywność, szybką selektywność tematów, porównaniu wielu źródeł informacji, oraz brak ponoszenia większych kosztów. Rachunek wydaje się prosty.

Polecam film „Noam Chomsky i media”, który dowodzi, że korporacyjne media nie tylko “nie mówią prawdy”, ale są tubą propagandową rządzących i businessowych elit. Film szczegółową uwagę poświęca amerykańskim środkom masowego przekazu, które służą jako „forma kontrolowania myśli demokratycznego społeczeństwa”, gdzie środki informacyjne systematycznie regulują wiadomości w obronie istniejącego statusu quo. Film zdobył 22 nagrody oraz był prezentowany na 50 międzynarodowych festiwalach filmowych. Został przetłumaczony na kilkanaście języków, w tym polski. Polecam.

Jak podaje "The Guardian" Brytyjscy torysi "cenzurują" Wikipedię, starając się ukryć niewygodne fragmenty biografii Michała Kamińskiego. Pewna osoba używając komputera w jednym z biur Izby Gmin usunął z Wikipedii fragment biografi Kamińskiego, dotyczący jego członkostwa w skrajnie prawicowym Narodowym Odrodzeniu Polski.

http://www.guardian.co.uk/politics/2009/oct/18/conservatives-hid-past-eu...
http://www.tvn24.pl/-1,1624578,0,1,torysi-poprawili-biografie-kaminskieg...

… fizycznie i/lub psychicznie. Oprócz tych w sztabach generalnych i kapitalistów, którzy w imię swoich interesów wysyłają ich na wojnę.

No War But The Class War – Żadnej wojny oprócz walki klas

W sumie na festiwalu "Publicystyka", który od piątku do niedzieli odbywał się w kinie "Chemik" w Kędzierzynie-Koźlu zaprezentowano 29 filmów z Polski i zagranicy. Tomasz Pawlak za animowany film „Historia pewnej promocji” zdobył Grand Prix.

"Historia pewnej promocji" to satyryczne spojrzenie na konsumpcjonizm Polaków i wyzysk pracowników. Z humorem prześmiewcy i trafnością analizy właściwą socjologowi Pawlak obnaża w nim rządzące nie tyle gospodarką, ale i sposobem myślenia mechanizmy kapitalistyczne.

Poniżej publikujmy oświadczenie w którym OZZ Inicjatywa Pracownicza zaprasza na demonstracje Solidarności:

Obecne zwolnienia w HCP są niczym innym jak lokautem. Dyrekcja zakładu nie licząc się z obowiązującym prawem, z zasadami które sama przyjęła, zwalniana 500 robotników. W odpowiedzi na to ogłaszamy początek kampanii w obronie miejsc pracy. Demonstracje, bojkot i strajki będą naszą odpowiedzią na obarczanie pracowników kosztami kryzysu.

Ustawicznym naciskiem na władze chcemy doprowadzić do sytuacji, że wreszcie zaczną się one liczyć ze zwykłymi pracownikami. Że dostrzegą nie tylko rachunek zysków i strat, ale ludzi i ich potrzeby.
Stajemy zatem w obronie pracownicy HCP, której mąż, również były robotnik Cegielskiego stracił w wyniku wypadku przy pracy zdrowie, a następnie życie. Dyrekcja bez żadnych moralnych skrupułów, dziś wyrzuca tę kobietę na bruk. Stajemy w obronie ojca i syna, oboje pracowników HCP, jedynych żywicieli swoich rodzin. Stajemy w obronie pracownika, któremu do świadczeń przedemerytalnym brakuje 1,5 roku, i który całe życie przepracował w Cegielskim. Stajemy w obronie dziesiątek, setek osób, które dotknęła podobna rażąca niesprawiedliwość. Stajemy w obronie tych wszystkich, którzy mają prawo do godnego życia, a którym dziś te prawo się odbiera. Nie będziemy się w milczeniu temu wszystkiemu przyglądać.
Jednocześnie pragniemy podziękować wszystkim tym, którzy w odruchu solidarności sami wpisywali się na listę do zwolnień w proteście przeciwko zwolnieniu kolegi czy koleżanki; tym którzy wpisali się na listę do zwolnień zamiast kogoś innego; tym którzy nie złożyli odwołań, bowiem nie chcieli aby jego kolega czy koleżanka zostali zamiast nich wpisani na listę. Jesteśmy dumni z Waszej postawy. Ale byli i tacy, którzy mataczyli i manipulowali listami, którzy zabiegali o to, aby na listę wpisać kogoś innego - znamy Was i możecie być pewni, że Wam tego nie zapomnimy. Na całe szczęście, odruchów solidarności było niewspółmiernie więcej.

Zwalniani robotnicy z HCP dowiadują się w Urzędach Pracy, że mają przyjść za trzy miesiące. Firma, która miała organizować szkolenia zawodowe, ma jedynie 40 miejsc, bo "nie spodziewała się takiego zainteresowania". Oto jak groteskowo wygląda zapowiadana hucznie pomoc państwa i prezesa Lazurki.
Obietnice dyrekcji zakładów i władz są mydleniem oczy. Zwalniani robotnicy Cegielskiego zostali pozostawieni sami sobie, bez jakiekolwiek znaczącej pomocy. Podobnie jak i w przeszłości, tak i obecnie zostali potraktowani jak obywatele drugiej kategorii. Oszukani przez rząd i polityków.

Dopiero teraz dostrzegły to inne związki zawodowe. ZZ "Metalowcy" organizował protest 5 października, w którym uczestniczyliśmy. NSZZ "Solidarność" ogłosiła protest na dzień 23 października. Inicjatywa Pracownicza popiera tą demonstracje i apeluje do swoich członków i sympatyków o aktywny w niej udział.

Gdzie: Brama główna HCP S.A. ul.28 Czerwca 28 Czerwca 1956 r. 219
Kiedy: 23 października godz. 12:00

http://www.ozzip.pl

Nasza walka się nie skończyła, ona się dopiero zaczyna.

W dniach 23-25 października odbędzie się festiwal WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie. Wstęp na wszystkie seanse jest BEZPŁATNY.Podczas festiwalu pokażemy cztery tematyczne bloki filmowe, w których zaprezentujemy najważniejsze filmy dokumentalne obrazujące prawa człowieka w różnych zakątkach świata. Będą to m.in. filmy dotyczące spraw Tybetu, filmy pokazujące mechanizmy dyktatur, czy wreszcie osobiste historie ludzi uwikłanych [...]

dr inż. Piotr Bein sieje postrach na youtubie. Zręcznie manipuluje faktami jedno mówi, co innego pokazuje się na ekranie, używa prawicowych kategorii tożsamościowych (Polacy, Grecy, prawosławni), ale za głównego wroga uważa "globalistów", a o greckich rebeliantach mówi "dysydenci". Kim jest Piotr Bein? Krótki przegląd jego wypowiedzi:

O Wałęsie -

Wlasnie ci naiwni poczytaja opinie bylego "przywodcy" Polakow, podstawionego przez zydokomune dla rozbicia prawdziwej Solidarnosci i podzielenia Polski miedzy zydowstwo i komunistow. To lechu w 1991 roku, nie proszony przez Narod przeprosil w Knessecie za jakies nasze winy.

Lechu znowu spelnil oczekiwania Izraela od zydostwa w Polsce: - uwertury do utworzenia Judeopolonii (Unia nie Polsko-Litewska, tylko Polsko-Izraelska); (w innym tekście Bein pisze o projekcie euroregionu Judeopolonia przyp. Pięciolatek)

O terroryzmie -

- straszak terroryzmem -- wymyslem syjonu dla utrzymania kontroli nad gojami i rozwalenia przeciwnikow islamskich i arabskich na Bliskim Wschodzie;

O Kosowie (choc wlasciwie nie wiem o czym to jest)

Izrael przez polityke USA i Niemiec np. napiera na secesje Kosowa od Serbii, zeby stworzyc precedens prawny, potrzebny im w takich sytuacjach jak krakowski Kazimierz i Judeopolonia;

O Zagladzie Zydow -

Bez wątpliwości to wasi syjoniści i bankierzy pod wodza talmudycznego rabinatu stworzyli te warunki (warunki do Zagłady przyp. Pięciolatka)

O tym czym zajmuja sie Zydzi -

Wasza ofiara, Niemcy są, z “wasząą Ameryka i Brytanią, najgorliwszym koalicjantem w Iraku, Afganistanie i Pakistanie, gdzie, z kolei, na fali anty-islamizmu rozpętanego przez was po waszych “atakach terrorystycznych” 11 IX, popełniacie zbrodnie masowe i ludobójstwo, jak zwykle rękoma innych. W spokojnej Danii wznieciliście hucpę z karykaturami Mahometa, napuszczając muzułmanów na chrześcijan i Zachód, tak jak w terrorze mosadowskiej “al kaidy” w Mumbaju w październiku ub.r. gdzie na dodatek skłóciliście Hindusów z Pakistańczykami — dla waszej wojny.

Kto jest najwiekszym antysemita? -

Specjalizuje się pani w badaniach antysemityzmu, a jeszcze nie wie, że jesteście największymi antysemitami (wy - Zydzi przyp. Pieciolatek)? Prześladujecie Żydów przeciwnych syjonizmowi i umiarkowanych, zasymilowanych. Nakręcacie trwogę u mas żydowskich przeciw waszych chorym, fanatycznym urojeniom. Czy to nie najgorszy z możliwych antysemityzmów, zaraz z kolei po waszym udziale w zagładzie milionów Żydów w Szoa?

O mafiach -

Wasza mafia kontroluje wszystkie najważniejsze mafie uwypuklane w waszych „merdiach”, gdzie nie znajdziemy nawet wzmianki o Koszer Nostra. Więc jak muszą ukrywać prawdę o całym kompleksie „jot”!

O planach na przyszlosc -

Przygotowanie opinii światowej do zaakceptowania roszczeń ‘przemysłu Holocaust’ oraz prawdopodobna rekolonizacja państw wschodnioeuropejskich w stylu Judeo-Polonii. Od ponad wieku istnieje koncepcja Judeo-Polonii jako państwa żydowskiego we Wschodniej Europie, od Bałtyku do Morza Czarnego.

oczywiscie to wszystko co tu napisane nie podwaza prawdziwosci danych o trujacych szczepionkach. natomiast dziwi mnie czemu niektore media "lewicowe" publikuja tak szkodliwych zjebow jak dr inz. Piotr Bein.

Amerykanie Elinor Ostrom i Oliver E. Williamson zdobyli Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii. Zostali nagrodzeni za swoją pracę na rzecz zorganizowania i usprawnienia zarządzania w gospodarce. Ostrom jest pierwszą kobietą w historii, która otrzymała ekonomicznego Nobla

Elinor Ostrom otrzymała Nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla (tak brzmi pełna nazwa tej nagrody) za prace na rzecz usprawnienia zarządzania w gospodarce, a Williamson został nagrodzony za teorię rozwiązywania konfliktów korporacyjnych.

- Przez ostatnie trzy dekady ich praca sprawiła, że badania nad zarządzaniem gospodarką awansowały z przedsionka do centrum naukowej uwagi. Ich badania pokazują, że analiza ekonomiczna może być stosowana w większości form organizacji społecznej - głosi uzasadnienie.

Elinor Ostrom, profesor na Uniwersytecie Bloomington, rzuciła wyzwanie teorii, jakoby wspólna własność była zawsze źle zarządzana i jedynym wyjściem z tej sytuacji jest prywatyzacja lub przejęcie władzy przez jeden centralny ośrodek. Przeprowadziła szereg badań i analiz, za przykłady biorąc zarządzane przez szereg pracowników targi rybne, pastwiska, lasy, i dowiodła, że w większości przypadków własność wspólna jest znacznie lepiej zarządzana, niż mówią to standardowe teorie. Jej zdaniem właściciele zasobów najczęściej w swoim gronie sami wynajdują sposoby na podjęcie dobrych decyzji i wcielenie ich w życie, sami też najlepiej są w stanie rozwiązać wszelkie konflikty interesów.

Williamson, emerytowany profesor Kalifornijskiego Uniwersytetu Berkeley, dowiódł z kolei, że rynek i organizacje o strukturze hierarchicznej, takie jak przedsiębiorstwa, to struktury o alternatywnym modelu zarządzania, ponieważ różnią się od siebie sposobami rozwiązywania konfliktów interesów.

- To dla mnie wielka niespodzianka i wyróżnienie - powiedziała przez telefon laureatka podczas konferencji prasowej. - Jest mnóstwo osób walczących o tę nagrodę, a zostać jedną z nich to dla mnie wielki zaszczyt. Ciągle jestem w szoku - powiedziała Ostrom.

Elinor Ostrom to pierwsza kobieta, która otrzymała Nagrodę Nobla z dziedziny ekonomii, jest ona przyznawana od 1968 roku. Jednocześnie jest piątą noblistką nagrodzoną w tym roku - to rekord w historii przyznawania Nobli.

Polscy ekonomiści zadowoleni

Jestem bardziej ucieszony, niż zaskoczony tą decyzją, bo w ostatnich latach mieliśmy do czynienia z dość dziwacznymi nominacjami. Tym razem dostało dwoje ekonomistów instytucjonalnych. To bardzo dobre nominacje - mówi w TVN CNBC Biznes prof. Jan Winiecki.

- Oliver E. Williamson był dla mnie kandydatem do ekonomicznego Nobla już od 10 lat. W swojej książce cytuję go sto razy. Tegoroczny wybór jest nieco mniej zmatematyzowany, laureaci są typowymi instytucjonalistami: Williamson zajmuje się problematyką socjologiczną, rozwinął teorie kosztów transakcji, która odgrywa ogromną rolę w biznesie. Z kolei Elinor Ostrom bada m.in. w jakim stopniu powodzenie konkretnego przedsięwzięcia biznesowego uzależnione jest od różnych czynników - działalności akcjonariuszy czy zachowania samorządu lokalnego - mówi prof. Adam Noga z Akademii Leona Koźmińskiego.

10 mln koron nagrody

W odróżnieniu od innych Nobli - z dziedziny medycyny, fizyki, chemii, literatury i nagrody pokojowej - Nobel ekonomiczny fundowany jest przez Sveriges Riksbank, szwedzki bank centralny.

Laureaci otrzymają nagrodę pieniężną w wysokości 10 mln koron, czyli 4 mln 119 tys. zł, którą podzielą się po połowie.

Ekonomicznego Nobla otrzymało dotąd 62 ekonomistów. Po raz pierwszy nagrodę przyznano w 1969 r. dwóm Europejczykom. W następnych latach zdobywcami ekonomicznego Nobla byli już niemal wyłącznie Amerykanie lub Europejczycy pracujący na amerykańskich uniwersytetach.

Jednym z ważnych kryteriów, jakie bierze się pod uwagę, oceniając dorobek naukowca ekonomisty, jest liczba cytowań w publikacjach innych ekonomistów.

źródło: Wyborcza

Dyskutując we własnym gronie nad tegoroczną formułą wykładów i spotkań prowadzonych w ramach Uniwersytetu Krytycznego odkryliśmy z pewnym zaskoczeniem i co tu ukrywać, zdziwieniem, że Krytyka Polityczna reklamuje podobną inicjatywę o identycznej nazwie. Anarchiści przyzwyczaili się już, czy tego chcą czy nie, do inspirowania różnego rodzaju działań, akcji a nawet postulatów nomenklaturowej lewicy, choć szkoda, że tylko w wygodnych dla niej sprawach. Dziwi nas jednak kopiowanie inicjatyw przez środowisko aspirujące do nadania terminowi „lewica” nowych treści. Dla osób, które być może od niedawna zajmują się działalnością społeczną pragniemy wyjaśnić, że idea Uniwersytetu Krytycznego jako cyklu wykładów na tematy pomijane lub ignorowane przez środowisko akademickie, pojawiła się już na początku lat 90 wraz z zawiązaniem się tzw. A-cyklistów, których kontynuatorką w Warszawie była Federacja Anarchistyczna. Ostatnimi laty dyskusje i wykłady w ramach UK organizował kolektyw Czarnej Emilki, a od roku także Lewicowa Alternatywa. Pomimo rozmaitych kłopotów wykłady mają być kontynuowane w tym roku.

Nawiasem mówiąc informacje o organizowanych przez nas spotkaniach w ramach cyklu UK pojawiały się dotychczas na stronach Krytyki Politycznej, więc w tym wypadku o niewiedzy lub przypadkowej zbieżności raczej trudno mówić.

Chcielibyśmy być dobrze zrozumiani, nie chodzi nam o prawa autorskie do tej nazwy (bo ich nie mamy), być może wystarczyłaby nawet jej lekka modyfikacja. Bardziej dziwi nas podejście bliższe duchowi podważanej zdaje się przez środowisko KP neoliberalnej filozofii, zgodnie z którą, ktoś o silniejszym potencjale finansowym i lepszym dostępie do mainstreamowych mediów zawłaszcza to co wypracował ktoś na tym rynku pod tym względem słabszy, bardziej oddalony od jego centrum. Być może nasze oczekiwania nie przystają do dzisiejszych realiów i praw rządzących rynkiem idei oraz dostępem do informacji, ale liczyliśmy choćby na zwrócenie się do nas z zapytaniem czy nie mamy nic przeciwko wykorzystywaniu przez Krytykę Polityczną nazwy od lat kojarzonej ze środowiskiem anarchistycznym.
No chyba, że jest to wprowadzanie w życie swoiście rozumianego postulatu o wolny przepływ pomysłów i informacji. I czy w związku z tym mamy rozumieć, że zasada swobodnego wykorzystywania czyichś nazw i tytułów działa w obie strony?

Pragniemy poinformować, że niezależnie od uzyskanej odpowiedzi zamierzamy dalej kontynuować otwarte spotkania w ramach Uniwersytetu Krytycznego pod ta nazwą.

Warszawskie Środowisko Anarchistyczne

W ostatnim czasie głośno było we Wrocławiu o inicjatywie NieKasuj.pl W wielu środkach przekazu można było dostrzec informacje o kampanii wraz z nieprzechylnymi opiniami dziennikarzy, broniących rozwiązań rynkowych, w konsekwencji stawiając inicjatywę pod znakiem ekonomicznej utopii. Merytoryczna dyskusja w neoliberalnym dyskursie okazała się polityczną fikcją. Zamiast dialogu, władze przedstawiły swoją ignorancję. Wtórowały im oczywiście media. [...]

Koncert Masala Sound System w klubie Alibi (fot. Tomasso)