Świat

Siedmiu aktywistów antywojennych zostało zatrzymanych, kiedy weszli na pokład amerykańskiego samolotu na lotnisku Prestwick, aby sprawdzić, czy nie ma tam broni dla Izraela.

Zatrzymani zostali Marcus Armstrong, 46 lat, Chris Bluemel, 35 lat, Angie Zelter, 55 lat, Sarah Lasenby, 68 lat, Douglas Shaw, 56 lat, Jean Oliver, 48 lat i Matt Bury, 50 lat. Dzisiaj będą mieć rozprawę.

1 sierpnia ok. 2000 kobiet w stanie Oaxaca w Meksyku demonstrowało uderzając w garnki na ulicach miasta. Kilkaset z nich szturmowało stację Kanal 9. Nikt nie stawił oporu i kobietom udało się wejść do środka. Stacja TV przestała emitować. Kobiety wezwały niezależnych dziennikarzy i kiedy udało im się nauczyć, jak operować kamerą i prowadzić program, zaczęły emisję. Pokazały niezależne filmy, głównie o masakrze 14 czerwca, której żadna stacja TV nie chciała pokazać.

Senat USA ratyfikował Konwencję Rady Europy o Cyberprzestępczości z 2001 roku. Konwencję podpisało ponad 40 innych państw (poza 38 państwami europejskimi, również USA, Kanada, Japonia oraz Południowa Afryka).

Traktat obliguje USA do zbierania dowodów popełnienia "przestępstw komputerowych" popełnianych w innych krajach, nawet jeśli w USA dane działanie nie jest uznane za przestępstwo.

Amerykańskie firmy dostały zakaz współpracy z firmą „Suchoj”, która m.in. produkuje słynne samoloty bojowe, a także z firmą „Rosoboroneksport”, która eksportuje za granicę ponad 90 proc. rosyjskiej broni.

Oficjalnym powodem jest współpraca koncernu z Iranem, jednak wydaje się, że naprawdę chodzi o sprzedaż 24 myśliwców Su-30 do Wenezueli, której niezależność coraz bardziej irytuje władze USA.

Wenezuela zakupiła już od Rosji broń wartości 3 mld. dolarów i planuje wyposażyć się w rosyjski system obrony przeciwlotniczej na wypadek inwazji amerykańskiej.

Dan Gross, który od trzech lat ma problemy z pracą związane z próbami organizowania związku zawodowego IWW w sieci kawiarni Starbucks został zwolniony.

Związkowcy zapowiadają masowe akcje bojkotowe. Starbucks, jako międzynarodowa sieć, która korzysta z różnych niesprawiedliwych praktyk, ma już dość złą renomę wśród ludzi świadomych politycznie, więc akcja może odbić się sieci na kieszeni.

Mieszkańcy miasta Hazelton w Pensylwanii zostali pierwszymi ofiarami masowej rasistowskiej i anty-imigracyjnej histerii, kiedy rada miasta przyjęła różne "prawa", aby sprawdzić "narodowość" mieszkańców.

Każdy człowiek w Hazelton ma zarejestrować swoje obywatelstwo i narodowość. Ci, którzy "nie pasują", muszą opuścić miasto. Jeśli ktoś z mieszkańców widzi podejrzanego", może sprawdzić jego dokumenty. Kiedy policja schwyta nielegalnego imigranta i sprawdzi, gdzie pracował, albo gdzie mieszkał, właściciel biznesu czy mieszkania dostaje karę. Nawet ci, którzy wykonują usługi dla nielegalnych będą karani – stracą licencję na 5 lat.

Aktywiści z Waszyngtonu zorganizowali różne akcje przeciwko godzinie policyjnej w tym mieście. Od początku września burmistrz Waszyngtonu postanowił wprowadzić godzinę policyjną dla niepełnoletnich. Niepełnoletni nie mogą przebywać poza domem po jedenastej wieczór. Burmistrz stwierdził, że byłoby to skuteczne rozwiązanie problemu przestępczości.

Jak należało się spodziewać, taki idiotyzm nie okazał się skuteczny. Zamiast tego po prostu uczynił życie niepełnoletnich mniej przyjemnym, a przestępcy i tak robili swoje. Od momentu wprowadzenia godziny policyjnej poziom przestępczości wzrósł o 26%! Kiedy policja przedstawiła ten fakt, kretyński burmistrz postanowił, że godzina policyjna ma zaczynać się od godz. 22 i ma także dotyczyć bezdomnych. Burmistrz nawet wprowadził tymczasowy stan wojenny w Waszyngtonie.

Wczoraj odbyła się kolejna demonstracja antywojenna w Tel Awiwie. Brało w niej udział ok. 3000 osób, w tym blok 300 anarchistów.

Nastrój był bardziej radykalny niż zwykle i demonstranci chcieli zablokować drogę. Pod koniec demonstracji zaczęła się walka z policją. Na policję poleciały pałki, jajka i inne przemioty. Dwóch anarchistów zostało zatrzymanych.

Film o działalności grup anarchistycznych w Izraelu przeciwko budowie muru oddzielającego teren Autonomii Palestyńskiej od państwa Izrael. Budowa muru odcięła wiele wiosek palestyńskich od świata i zniszczyła wiele pól uprawnych. English.

http://anarchiwum.bzzz.net/akai47/anarchists%20against%20the%20wall.mpg

Zabójstwo byłego premiera Libanu Rafika al-Hariri’ego w 2005 r. zostało natychmiast przypisane Syrii, zanim doszło do jakiegokolwiek śledztwa w tej sprawie. „Dowód” miał stanowić sposób, w jaki dokonano zamachu, który rzekomo miał nosić znamiona operacji syryjskich służb specjalnych.

Międzynarodowa kampania informacyjna oskarżająca rząd syryjski została przeprowadzona tak, by nikt na świecie nie mógł mieć żadnych wątpliwości, kto jest winny. Żadne śledztwa, komisje, itp. nie były potrzebne, by ustalić prawdziwy stan rzeczy. Gdy pojawiały się nowe fakty, np. informacja o tym, że bomba była umieszczona w samochodzie-pułapce, co nie było typowe dla syryjskich służb specjalnych, natychmiast zmieniono oficjalną wersję twierdząc, że zamachu dokonała grupa Al.-Kaidy na zlecenie Syryjczyków.

Sami Libańczycy zareagowali najsilniej. Przez kraj przeszły masowe demonstracje domagające się wycofania wojsk syryjskich z Libanu. W wyniku międzynarodowych nacisków i groźby sankcji, lub nawet interwencji wojskowej, młody prezydent Assad ugiął się i wycofał wojska. W ten sposób zostało oczyszczone przedpole dla dalszych działań.

Usunięcie Rafika al-Hariri’ego miało jeszcze jeden cel. Był on jednym z architektów odbudowy Libanu po zniszczeniach wojennych i na pewno nie zgodziłby się na ponowne zniszczenie swojego kraju. Konieczne było usunięcie go ze sceny, by zastąpili go politycy bardziej skłonni do współpracy przy realizacji strategicznych celów państwa Izrael.

Od początku obecnej operacji wojennej, wojsko izraelskie zadało sobie wiele trudu, by zmieść z powierzchni ziemi infrastrukturę Libanu i atakując armię libańską, która miała przecież pomagać przy unieszkodliwianiu Hezbollahu. Nie da się nie zauważyć, że działania Izraela wzmacniają tylko poparcie dla tej organizacji. Ponieważ planiści, którzy przygotowali tą operację nie są całkiem pozbawieni inteligencji, należy przypuszczać, że faktycznym celem operacji jest udowodnienie, że jedynie armia izraelska jest w stanie zapewnić kontrolę na terytorium Libanu i zapobiec działalności organizacji terrorystycznych.

Dziś turecki premier Recep Tayyip Erdogan uczestniczy w ceremonii położenia kamienia węgielnego pod budowę tamy Flisu na rzece Tygrys na terytorium Kurdystanu. Budowa tamy ma kosztować 1,5 mld. dolarów.

Dzięki tamie Turcja będzie mogła kontrolować przepływ wody na rzece Tygrys, bardzo ważnej dla Syrii i Iraku.

W wyniku budowy tamy Ilisu zostaną całkowicie zalane 52 wioski i 15 miasteczka w Kurdystanie, a wiele innych zostanie częściowo zalanych. Szacuje się, że od 15 tys. do 20 tys. ludzi straci domy. Uchodźcy dołączą do 3 milionów Kurdów, którzy już zostali wygnani ze swoich domów przez wojnę toczoną przez armię turecką.

Uri Avnery

Prawdziwym celem izraelskie inwazji w Libanie jest obalenie obecnych władz i ustanowienie rządu marionetkowego.

Taki był cel inwazji na Liban przeprowadzonej przez Ariela Szarona w 1982 roku. Plan ten zawiódł, ale Szaron i jego współpracownicy nigdy z niego nie zrezygnowali.

Obecna operacja, podobnie jak ta z 1982 roku jest planowana i realizowana w ścisłej współpracy z USA. I tak jak wówczas nie ma wątpliwości, co do jej koordynacji z częścią Libańskich elit.

To jest główne założenie, pozostałe rzeczy to tylko zbędny hałas i propaganda.

W przeddzień inwazji z 1982 roku, Sekretarz Stanu Alexander Haig powiedział do Ariela Szarona, że przed rozpoczęciem operacji niezbędna jest "czysta prowokacja", która pozwoliłaby międzynarodowej opinii publicznej zaakceptować atak.

Prowokacja rzeczywiście miała miejsce w idealnym czasie, kiedy grupa terrorystyczna Abu Nidala próbowała porwać izraelskiego ambasadora w Londynie. To wydarzenie posłużyło jako pretekst, choć nie miało związku z Libanem, a nawet OWP (czyli wrogiem Abu Nidala).

Tym razem odpowiednim pretekstem było pojmanie dwóch izraelskich żołnierzy przez Hezbollah. Każdy wie, że nie mogą oni zostać uwolnieni dzięki niczemu innemu jak tylko wymianie więźniów z Hezbollahem. Jednak ogromna militarna operacja była zaplanowana i gotowa do rozpoczęcia już od wielu miesięcy a została zaprezentowana międzynarodowej opinii publicznej jako operacja ratunkowa.

Zastanawiający jest sam fakt, ze taka sama sytuacja miała miejsce w Strefie Gazy dwa tygodnie wcześniej. Hamas i powiązane z nim organizacje pojmały żołnierza, dzięki czemu izraelska armia zyskała powód do wielkiej operacji, przygotowywanej od dłuższego czasu a której celem jest obalenie rządu Autonomii Palestyńskiej.

Oficjalnym celem operacji w Libanie jest zepchnięcie Hezbollahu w głąb kraju z terenów przygranicznych tak, aby uniemożliwić mu branie do niewoli kolejnych żołnierzy i odpalanie rakiet w kierunku izraelskich miast. Inwazja na Strefę Gazy też jest tłumaczona potrzebą ochrony miast Ashkelon i Sderot przed rakietami Kassam.

Dziennikarze CNNu dyskutują sobie o tym, jak media przedstawiają konflikt w Libanie. Dziennikarka rozmawiająca z Bejrutu ekscytuje się liczbą libańskich blogów, które na bieżąco opisują wrażenia osób bombardowanych. Mimochodem pada uwaga, że takie liczby blogów nie ma w Iraku, gdyż nie pozwalają na to awarie prądu spowodowane całkowitym załamaniem się infrastruktury. Niedługo w Libanie też już nie będzie prądu i łączy internetowych. Być może wtedy jakiś dziennikarz zacznie analizować powody, dla których nie ma już tylu blogerów w Libanie.

W piątek 4 sierpnia odbyła się demonstracja przeciwko murowi wokół Izraela i przeciwko okupacji w wiosce Bil’in w Palestynie zorganizowana przez inicjatywę Anarchiści Przeciwko Murowi. Przygotowano wiele flag: czarnych, flag z libańskim cedrem i flag palestyńskich. W południe demonstracja ruszyła w kierunku muru. W grupie demonstrantów było około 100 osób – Palestyńczycy, Izraelczycy aktywiści innych narodowości. Nie było tylko niektórych mieszkańców Bil’in, którzy zostali zindoktrynowani przez islamskich fundamentalistów i odmówili współpracy. Wśród wykrzykiwanych haseł były hasła przeciw okupacji Palestyny i Libanu przez państwo Izrael.

Film z parady clownów w Moskwie 11 lipca 2006. Parada odbyła się z okazji szczytu G8, który zaczął się kilka dni później w Petersburgu.
http://www.anarchiwum.bzzz.net/yak/20060711-nog8.mpeg